لشکر عمر بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن‌زیاد [[عمرو بن حریث]] را به جای خود در کوفه گماشت و با تشکیل اردو در [[نخیله]]، کوفیان را واداشت تا به آنجا بیایند.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> وی پیوستن به لشکر ابن سعد را بر همه مردان کوفی [[واجب]] کرد و [[سوید بن عبدالرحمن منقری]] را به کوفه فرستاد و به او دستور داد در کوفه جستجو کند و هر کس را که از رفتن به جنگ امام حسین(ع) خودداری کرده، پیش او بیاورد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> {{یادداشت| سوید مردی از شامیان را که برای مطالبه [[ارث]] خود به کوفه آمده بود، بازداشت کرده، نزد ابن زیاد فرستاد. ابن زیاد دستور قتل او را صادر کرد. دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، صص۲۵۴-۲۵۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹. قتل او در راستای ترساندن مردم کوفه از نرفتن به نخیله انجام شده بود و پس از قتل او مردان کوفی راهی نخیله شدند. بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.}}  

ابن زیاد روزانه دسته‌های بیست تا صد نفری از مردم کوفه را نیز به کربلا می‌فرستاد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۹.</ref> سرانجام در [[۶ محرم]] شمار لشکریان ابن سعد، به حدود ۲۲۰۰۰ تن رسید.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ۱۴۱۱ق، ص۹۰.</ref>

تعدادی از افراد سپاه نیز از اشراف [[کوفه]] بودند که به [[امام حسین(ع)]] نامه نوشته و او را به شهر خود دعوت کرده بودند ولی در پی تهدید و یا تطمیع ابن زیاد به او پیوستند. [[عروة بن قیس]]، شبث بن ربعی، [[حجار بن ابجر]]، [[قیس بن اشعث]]، [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر تمیمی]] از این گروه بودند.<ref>نگاه کنید به: طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref>  

== فرماندهان==