پرش به محتوا

لؤلؤ و مرجان (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
محدث نوری فرزند محمدتقی محدث نوری مازندرانی طبرسی، [[حدیث|محدث]] و چهره سر‌شناس علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم [[هجری قمری|هجری]] بود. این [[فقیه]] [[امامیه]]، در ۱۸ شوال ۱۲۵۴ قمری در روستای یال‌رود از توابع نور [[مازندران]] به دنیا آمد و در ۲۷ جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری درگذشت. از القاب وی می‌توان به خاتم المحدثین، علامه نوری، میرزای نوری، محدث نوری و حاجی نوری اشاره کرد. وی دایی و پدر همسر [[شیخ فضل الله نوری]] بود<ref>[http://mohaddes.ac.ir/page.php?slct_pg_id=75&sid=1&slc_lang=fa آشنايی با حضرت آيت‌الله علامه محدث نوری (ره)، دانشگاه علامه محدث نوری.]</ref>. محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در [[سامرا]] درگذشت. شهرت محدث نوری بیشتر به سبب تالیف کتاب [[مستدرک الوسائل]] و به‌ویژه کتاب [[فصل الخطاب فی تحریف الکتاب]] است. آرامگاه او در [[نجف]] و در حرم [[حضرت علی (ع)]] قرار دارد.
محدث نوری فرزند محمدتقی محدث نوری مازندرانی طبرسی، [[حدیث|محدث]] و چهره سر‌شناس علمای [[شیعه]] در قرن چهاردهم [[هجری قمری|هجری]] بود. این [[فقیه]] [[امامیه]]، در ۱۸ شوال ۱۲۵۴ قمری در روستای یال‌رود از توابع نور [[مازندران]] به دنیا آمد و در ۲۷ جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری درگذشت. از القاب وی می‌توان به خاتم المحدثین، علامه نوری، میرزای نوری، محدث نوری و حاجی نوری اشاره کرد. وی دایی و پدر همسر [[شیخ فضل الله نوری]] بود<ref>[http://mohaddes.ac.ir/page.php?slct_pg_id=75&sid=1&slc_lang=fa آشنايی با حضرت آيت‌الله علامه محدث نوری (ره)، دانشگاه علامه محدث نوری.]</ref>. محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در [[سامرا]] درگذشت. شهرت محدث نوری بیشتر به سبب تالیف کتاب [[مستدرک الوسائل]] و به‌ویژه کتاب [[فصل الخطاب فی تحریف الکتاب]] است. آرامگاه او در [[نجف]] و در حرم [[حضرت علی (ع)]] قرار دارد.


==انگیزه تالیف==
==انگیزه تألیف==
آنگونه که نویسنده در سرآغاز کتاب آورده است، سید محمد مرتضی جونپوری هندی از علمای [[هند]] از ذاکرین و روضه‌خوانان منطقه [[هند]]، گله و شکایت می‌کند و از محدث نوری درخواست می‌کند تا در این زمینه کتابی تالیف کند. سید مرتضی به محدث گفته است که ذاکرین آن دیار از گفتن [[دروغ]] باکی ندارند و حتی نزدیک به آن است که برخی از آن‌ها برای گریاندن مومنین گفتن [[دروغ]] را جایز و مباح بدانند. محدث نوری می‌گوید: «سید مرتضی تصور کرده است این روال فقط در منطقه هند جاری است در حالی که این روال در [[عتبات]] نیز دیده می‌شود.» وی از علما بخاطر اینکه عرصه [[روضه خوانی|روضه‌خوانی]] را به حال خود رها کرده‌اند انتقاد می کند.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۹.</ref>
آنگونه که نویسنده در سرآغاز کتاب آورده است، سید محمد مرتضی جونپوری هندی از علمای [[هند]] از ذاکرین و روضه‌خوانان منطقه [[هند]]، گله و شکایت می‌کند و از محدث نوری درخواست می‌کند تا در این زمینه کتابی تالیف کند. سید مرتضی به محدث گفته است که ذاکرین آن دیار از گفتن [[دروغ]] باکی ندارند و حتی نزدیک به آن است که برخی از آن‌ها برای گریاندن مومنین گفتن [[دروغ]] را جایز و مباح بدانند. محدث نوری می‌گوید: «سید مرتضی تصور کرده است این روال فقط در منطقه هند جاری است در حالی که این روال در [[عتبات]] نیز دیده می‌شود.» وی از علما بخاطر اینکه عرصه [[روضه خوانی|روضه‌خوانی]] را به حال خود رها کرده‌اند انتقاد می‌کند.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۹.</ref>


==مقدمه کتاب==
==مقدمه کتاب==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۴۶

ویرایش