Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۸۸۴
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ابن حنبل از اساتید دیگری نیز بهره برد؛ تا آنجا که تعداد مشایخ حدیثی او را صد نفر<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵؛ مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> و گاه بیشمار تلقی نمودهاند.<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۴، ص۲۸۰.</ref> [[سفیان بن عیینه]]، إبراهیم بن سعد، جریر بن عبدالحمید، [[یحیی القطان|یحیی القطّان]]، [[ولید بن مسلم]]، علی بن هاشم بن البرید، معتمر بن سلیمان، بشر بن المفضّل، [[زیاد البکائی]]، [[ابوبکر بن عیاش|أبوبکر بن عیاش]]، عبّاد بن العوّام، عمر بن عبید الطّنافسی، المطّلب بن زیاد، یحیی بن أبی زائدة، [[وکیع]]، ابن نمیر و عبدالرّزّاق از جمله استادان او هستند.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۶۴؛ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۳، ص۸۸.</ref> | ابن حنبل از اساتید دیگری نیز بهره برد؛ تا آنجا که تعداد مشایخ حدیثی او را صد نفر<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵؛ مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> و گاه بیشمار تلقی نمودهاند.<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۴، ص۲۸۰.</ref> [[سفیان بن عیینه]]، إبراهیم بن سعد، جریر بن عبدالحمید، [[یحیی القطان|یحیی القطّان]]، [[ولید بن مسلم]]، علی بن هاشم بن البرید، معتمر بن سلیمان، بشر بن المفضّل، [[زیاد البکائی]]، [[ابوبکر بن عیاش|أبوبکر بن عیاش]]، عبّاد بن العوّام، عمر بن عبید الطّنافسی، المطّلب بن زیاد، یحیی بن أبی زائدة، [[وکیع]]، ابن نمیر و عبدالرّزّاق از جمله استادان او هستند.<ref>ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۶۴؛ سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، ج۳، ص۸۸.</ref> | ||
وی بنابر نقلی از چهل سالگی کرسی درس خود را بنا نهاد.<ref name=":2" /> راویان زیادی از جمله [[بخاری|محمد بن اسماعیل بخاری]] و [[مسلم بن حجاج]] نویسندگان [[صحیحین]]،<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵۲.</ref> عبدالرّزّاق بن همّام، [[یحیی بن آدم بن سلیمان کوفی|یحیی بن آدم]]، [[هشام بن عبدالملک طیالسی]]، [[محمد بن ادریس شافعی]]، اسود بن عامر شاذان و | وی بنابر نقلی از چهل سالگی کرسی درس خود را بنا نهاد.<ref name=":2" /> راویان زیادی از جمله [[بخاری|محمد بن اسماعیل بخاری]] و [[مسلم بن حجاج]] نویسندگان [[صحیحین]]،<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۵۲.</ref> عبدالرّزّاق بن همّام، [[یحیی بن آدم بن سلیمان کوفی|یحیی بن آدم]]، [[هشام بن عبدالملک طیالسی]]، [[محمد بن ادریس شافعی]]، اسود بن عامر شاذان و [[ابوداود سجستانی|بوداود سجستانی]] از او روایت نقل کردهاند.<ref>ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۱۸۶.</ref> | ||
== جایگاه در علم حدیث == | == جایگاه در علم حدیث == | ||
احمد بن حنبل از [[محدث|محدثان]] بزرگ<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> و از پیروان [[اصحاب حدیث]] بود.<ref name=":4">جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۴۶، ص۱۸۹.</ref> وی در جمعآوری و حفظ روایات تلاش فراوانی کرد؛<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵.</ref> او را در این امر بیمانند دانسته<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴. </ref>و عدهای او را حافظ یک میلیون حدیث میدانند؛<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴؛ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۶۷.</ref> به همین جهت او را امام محدثین نیز خواندهاند.<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۴، ص۲۸۰؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵.</ref> | احمد بن حنبل از [[محدث|محدثان]] بزرگ<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> و از پیروان [[اصحاب حدیث]] بود.<ref name=":4">جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، ج۴۶، ص۱۸۹.</ref> وی در جمعآوری و حفظ روایات تلاش فراوانی کرد؛<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵.</ref> او را در این امر بیمانند دانسته<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴. </ref> و عدهای او را حافظ یک میلیون حدیث میدانند؛<ref>ابن خلکان، وفیات الأعیان، بیروت، ج۱، ص۶۴؛ ذهبی، تاریخ الإسلام، ۱۴۱۳ق، ج۱۸، ص۶۷.</ref> به همین جهت او را امام محدثین نیز خواندهاند.<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۴، ص۲۸۰؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۸۵.</ref> | ||
وی برای سنت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و اقوال [[صحابه]] و [[تابعین]] اهمیت بسیاری قائل بود و به ظاهر [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]] عمل میکرد و با هرگونه روش تأویلی برای آیات و روایات مخالف بود.<ref>انصاری، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ذیل واژه «احمد بن حنبل»، ج۱، ص۷۲۲.</ref> برخی معتقدند که او به [[حدیث ضعیف|روایات ضعیف]] و [[حدیث مرسل|مُرسل]] نیز عمل میکرد.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> | وی برای سنت [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و اقوال [[صحابه]] و [[تابعین]] اهمیت بسیاری قائل بود و به ظاهر [[آیه|آیات]] و [[حدیث|روایات]] عمل میکرد و با هرگونه روش تأویلی برای آیات و روایات مخالف بود.<ref>انصاری، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ذیل واژه «احمد بن حنبل»، ج۱، ص۷۲۲.</ref> برخی معتقدند که او به [[حدیث ضعیف|روایات ضعیف]] و [[حدیث مرسل|مُرسل]] نیز عمل میکرد.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۴۲۷ق، ص۱۴۱.</ref> |