پرش به محتوا

ینبع: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ ژوئن ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (ویرایش شکلی)
جز (تمیزکاری)
خط ۴۴: خط ۴۴:
ینبع شهری در ساحل دریای سرخ<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۶، ص۲۸۳؛ احمد، حجاز در صدر اسلام، ۱۳۷۵ش، ص۹۷.</ref> از نواحی [[حجاز]]<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶؛ مقدسی، احسن التقاسیم، ۱۴۱۱ق، ص۲۹.</ref> به‌عنوان بخشی از [[مدینه]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۳، ص۵۲۸؛ کلبی، الأصنام، ۱۳۶۴ش، ص۹.</ref> و در غرب آن<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص: ۱۴۶</ref> به فاصله هفت<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> و یا نُه منزلی<ref>مسعودی، التنبیه و الإشراف، قاهره، ص۲۰۳؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۶۲۱.</ref> آن قرار گرفته است. برخی مسافت میان آن و مدینه را در حدود چهار روز دانسته‌اند<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref> و امروزه در حدود ۲۲۵ کیلومتر با این شهر فاصله دارد.<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۴۶.</ref>
ینبع شهری در ساحل دریای سرخ<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۶، ص۲۸۳؛ احمد، حجاز در صدر اسلام، ۱۳۷۵ش، ص۹۷.</ref> از نواحی [[حجاز]]<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶؛ مقدسی، احسن التقاسیم، ۱۴۱۱ق، ص۲۹.</ref> به‌عنوان بخشی از [[مدینه]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۳، ص۵۲۸؛ کلبی، الأصنام، ۱۳۶۴ش، ص۹.</ref> و در غرب آن<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص: ۱۴۶</ref> به فاصله هفت<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> و یا نُه منزلی<ref>مسعودی، التنبیه و الإشراف، قاهره، ص۲۰۳؛ حمیری، الروض المعطار، ۱۹۸۴ق، ص۶۲۱.</ref> آن قرار گرفته است. برخی مسافت میان آن و مدینه را در حدود چهار روز دانسته‌اند<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref> و امروزه در حدود ۲۲۵ کیلومتر با این شهر فاصله دارد.<ref>صبری پاشا، موسوعة مرآة الحرمین، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۱۴۶.</ref>


این منطقه در گذشته دارای نخلستان‌ها، زراعت<ref>حافظ ابرو، جغرافیا، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۱۸.</ref> و چشمه‌های فراوانی(حدود ۱۷۰)<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref> بوده است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> که به سبب فزونی چشمه‌هایی که از زمین می‌جوشید به آن ینبع گفته‌اند<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref>  
این منطقه در گذشته دارای نخلستان‌ها، زراعت<ref>حافظ ابرو، جغرافیا، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۲۱۸.</ref> و چشمه‌های فراوانی(حدود ۱۷۰)<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref> بوده است<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> که به سبب فزونی چشمه‌هایی که از زمین می‌جوشید به آن ینبع گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰؛ سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶، ج۴، ص۱۶۶.</ref>  


ینبع در مسیر کاروان‌های [[حج]] که از سوی [[مصر]]<ref> سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸.</ref> و [[شام]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> به مدینه و [[مکه]] در حرکت بودند، قرار داشته است. در غرب این شهر و به فاصله یک منزلی آن [[کوه رضوی|کوه رَضْوی]] قرار دارد.<ref>بغدادی، مراصد الإطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۸۵؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref>  
ینبع در مسیر کاروان‌های [[حج]] که از سوی [[مصر]]<ref> سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۹۸.</ref> و [[شام]]<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref> به مدینه و [[مکه]] در حرکت بودند، قرار داشته است. در غرب این شهر و به فاصله یک منزلی آن [[کوه رضوی|کوه رَضْوی]] قرار دارد.<ref>بغدادی، مراصد الإطلاع، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۸۵؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۵، ص۴۵۰.</ref>