واقعه کشف حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها

در تیرماه ۱۳۱۴ و به دنبال تصویب قانون اجباری شدن استعمال کلاه شاپو به جای کلاه پهلوی، روحانیان مشهد در منزل [[آیت الله]] [[سید یونس اردبیلی]] جلسه‎ای برگزار کردند تا علیه سیاست‌های رضاشاه اعتراض کنند. [[حاج آقا حسین قمی|آیت الله حاج آقا حسین قمی]] برای گفتگوی مستقیم با رضا شاه انتخاب و به تهران اعزام شد، اما پس از ورود به تهران در [[حرم حضرت عبدالعظیم]] محصور و ممنوع الملاقات شد. به دنبال این حادثه روحانیت مشهد در [[مسجد گوهرشاد]] گرد آمده، مردم را به اعتراض علیه این عملکرد رژیم فراخواندند. عوامل رژیم نیز این حرکت را به سختی سرکوب کردند به دنبال آن تعدادی از روحانیون طراز اول [[حوزه علمیه مشهد]] دستگیر شدند و بیشتر روحانیونی که در این قضیه دخیل بودند یا مخفی شدند و یا ایران را به سوی [[نجف]] ترک کردند؛ اما عده‎ای از محکومین نظامی همچنان در زندان بودند تا پس از شهریور ۱۳۲۰ در مجلس دوره سیزدهم مورد سوال و اعتراض واقع شد که دولت ناچار همگی را آزاد کرد؛ اما روحانی سر‌شناس «آیت الله آقازاده» فرزند [[آخوند خراسانی]] یک از بنیان‎گذران [[مشروطیت]] در سال ۱۳۱۶ توسط پزشک احمدی با آمپول هوا به [[شهادت]] رسید.<ref>صلاح،  کشف حجاب، ۱۳۸۴، چ۱، ص۱۰۳.</ref>