سریه عبدالله بن جحش: تفاوت میان نسخه‌ها

درگیری عبدالله و افرادش با [[مشرک|مشرکان]] مکه در [[ماه حرام]]، مورد اعتراض و طعنه مشرکان واقع شد.<ref> طبری، تاریخ ‏الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۴۱۴.</ref> مشرکان می‌گفتند [[حضرت محمد|محمد]](ص) گمان می‌کند که از [[خدا|خداوند]] تبعیت می‌کند؛ در حالی که اولین فردی است که حرمت ماه حرام را نگه نداشته و فردی از ما را کشته است.<ref name=":5" /> البته [[مسلمان|مسلمانانی]] که هنوز در مکه بودند در پاسخ به مشرکان، این درگیری را در [[شعبان المعظم|ماه شعبان]] می‌دانستند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفة، ج۱، ص۶۰۴.</ref>

مسلمانان از پیامبر سؤال کردند که آیا قتال در ماه حرام، حلال است؟ خداوند آیه ۲۱۷ [[سوره بقره]] را نازل کرد.<ref>واحدی، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۷۰.</ref> خداوند در این آیه، قتال در ماه حرام را گناهی بزرگ برمی‌شمرد؛ با این حال اعلان می‌دارد که [[کفر]] به خداوند و اخراج مسلمانان از مکه گناه بزرگتری است و [[فتنه]] بزرگ‌تر از [[قتل]] است.<ref name=":2">سوره بقره، آیه۲۱۷.</ref> پس از نزول این آیه پیامبر اموال غنیمتی را قبول کرد و دو اسیر را در مقابل گرفتن [[فدیه]] آزاد کرد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دارالمعرفة، ج۱، ص۶۰۴.</ref>