نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نماز یکشنبه ذی‌القعده''' [[نماز|نمازی]] [[مستحب|مستحبی]] و چهار رکعتی که در یکی از روزهای [[یکشنبه]] ماه [[ذی‌القعده]] خوانده می‌شود و فضائل بسیاری از جمله آمرزش [[گناهان]] و با [[ایمان]] مردن برای آن در [[حدیث|روایات]] آمده است.

برای خواندن این [[نماز]] لازم است در یکی از یکشنبه‌های ماه ذی‌القعده [[غسل]] کرده و برای نماز [[وضو]] بگیرد و سپس دو نماز دو رکعتی مانند [[نماز صبح]] به [[نیت]] نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده به‌جا آورد که در هر رکعت، یک‌بار [[سوره حمد]] و سه بار [[سوره توحید]] و یک‌بار [[سوره ناس]] و یک‌بار [[سوره فلق]] خوانده می‌شود و پس از پایان چهار رکعت، هفتاد بار [[استغفار]] کرده (گفتن ذکری مانند اَستَغفِرُ اللهَ و اَتوبُ إلیه) و آنگاه یک‌بار [[ذکر لا حول و لا قوة الا بالله]] بگوید و در پایان این [[دعا]] را بخواند:

 

::«یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ»<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذیقعده، نماز روز یکشنبه، ص۳۴۴.</ref>

برای نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده [[ثواب]] زیادی ذکر شده، از جمله از [[رسول اکرم(ص)]] نقل شده هر کس این نماز را به جا آورد، [[توبه|توبه‌اش]]‌ مقبول و گناهانش آمرزیده می‌شود، دشمنان او در [[روز قیامت]] از او راضی شوند، با ایمان می‌میرد، [[دین]] و [[ایمان|ایمانش]] از وی گرفته نمی‌شود؛ قبرش گشاده و نورانی شده و والدینش از او راضی گردند؛ مغفرت شامل حال والدین او و ذریه او گردد؛ توسعه رزق پیدا کند؛ [[عزرائیل|ملک الموت]] با او در وقت مردن مدارا کند؛ به آسانی جان دهد و...<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذیقعده، نماز روز یکشنبه، ص۳۴۴.</ref>

برخی از عالمان اخلاق از جمله [[میرزا جواد ملکی تبریزی]] به خواندن این نماز توصیه کرده‌اند.<ref>ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۲۲ق، ص۲۳۶.</ref>

زمان اصلی خواندن این نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده است و در هر ساعتی از روز می‌توان آن را خواند. و مطابق فراز انتهایی روایت،<ref>ابن طاووس، اقبال الإعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۰۸.</ref> اگر در یکشنبه سایر ماه‌ها نیز به‌جای آورده شود، همین پاداش را خواهد داشت.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذیقعده، نماز روز یکشنبه، ص۳۴۴.</ref>

[[سید بن طاووس]] در کتاب [[اقبال الاعمال]]، بخش اعمال ماه ذی القعده روایتی را که مستند این نماز است از [[انس بن مالک]] از [[پیامبر(ص)]] نقل می‌کند.<ref>ابن طاووس، اقبال الإعمال، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۳.</ref> {{یادداشت|متن کتاب اقبال چنین است: فیما نذکره ممّا یعمل فی یوم الأحد من الشّهر المذکور و ما فیه من الفضل المذخور وجدنا ذلک بخطّ الشیخ علی بن یحیی الخیاط رحمه اللّه و غیره فی کتب أصحابنا الإمامیة، و قد روینا عنه کلّما رواه، و خطّه عندنا بذلک فی إجازة تاریخها شهر ربیع الأوّل سنة تسع و ستّمائة، فقال ما هذا لفظه: روی أحمد بن عبد اللّه، عن منصور بن عبد الحمید، عن أبی أمامة، عن انس بن مالک قال: خرج رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله یوم الأحد فی شهر ذی القعدة فقال: یا أیها النّاس من کان منکم یرید التّوبة؟ قلنا: کلّنا نرید التوبة یا رسول اللّه، فقال علیه‌السلام: اغتسلوا و توضّئوا و صلّوا اربع رکعات و اقرءوا فی کلّ رکعة فاتحة الکتاب مرّة و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلاث مرّات و المعوّذتین مرة، ثمّ استغفروا سبعین مرّة، ثمّ اختموا بلا حول و لا قوّة إلّا باللّه العلی العظیم، ثم قولوا: یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ، اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ فَإِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ الَّا انْتَ. ثم قال علیه‌السلام: ما من عبد من أمّتی فعل هذا الّا نودی من السّماء: یا عبد اللّه استأنف العمل فإنّک مقبول التّوبة مغفور الذنب، و ینادی ملک من تحت العرض: أیها العبد بورک علیک و علی أهلک و ذریتک، و ینادی مناد آخر: أیها العبد ترضی خصماؤک یوم القیامة، و ینادی ملک آخر: أیها العبد تموت علی الایمان و لا یسلب منک الدّین و یفسح فی قبرک و ینوّر فیه، و ینادی مناد آخر: أیها العبد یرضی أبواک و ان کانا ساخطین، و غفر لأبویک ذلک و لذرّیتک و أنت فی سعة من الرّزق فی الدنیا و الآخرة، و ینادی جبرئیل علیه‌السلام: انا الّذی آتیک مع ملک الموت ان یرفق بک و لا یخدشک اثر الموت، انّما تخرج الروح من جسدک سلا. قلنا: یا رسول اللّه لو انّ عبدا یقول فی غیر الشهر؟ فقال علیه‌السلام: مثل ما وصفت، و انّما علّمنی جبرئیل علیه‌السلام هذه الکلمات أیام أسری. ابن طاووس، اقبال الإعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، صص ۳۰۸.}}