ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ناصبی''' کسی که با [[امام علی(ع)]] یا یکی دیگر از [[اهل بیت]] دشمنی بورزد و دشمنی خود را با آنان آشکار کند. انکار فضایل [[اهل بیت]]، مقدم داشتن دیگران بر آنان، ناسزا گفتن، لعن و سب ائمه و نیز دشمنی با [[شیعه|شیعیان]] از مصادیق نصب شمرده شده است.  

از نظر فقیهان شیعه نواصب، [[نجس]] و در حکم [[کفر|کفار]] هستند؛ از این‌رو خوردن [[ذبیحه]] آنان، پرداخت صدقه و قربانی به آنها و ازدواج با آنان، جایز نیست.

نصب در لغت به معنای اظهار داشتن چیزی، رنج{{مدرک}} و نیز دشمنی ورزیدن<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> و برپا کردن جنگ به کار رفته است.<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۲۵.</ref> در اصطلاح، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا شیعیان آنان و آشکار کردن آن دشمنی است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>

 

[[ابن تیمیه]] از رهبران فکری [[سلفیه]]، ناصبی را کسی می‌داند که بغض علی را دارد و معتقد به [[فسق]] یا [[کفر]] او باشد.<ref>ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ج۴، ص۴۴۷.</ref> همچنین از نظر ابن عثیمین نواصب کسانی که با اهل بیت دشمنی داشته و آنان را تنقیص و [[سب علی|سب]] می‌کنند.<ref> ابن عثیمین، شرح الواسطیه، ج۲، ص۲۳۸.</ref> [[حسن بن فرحان مالکی]] از علمای اهل سنت، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت(ع) را نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>  

* واجب نبودن [[کفن]]، [[دفن]] و [[نماز میت]] بر آنان<ref> نک: المقنعه، ج۱، ص۲۲۸، می‌گوید اگر میت ناصبی است تقیتاٌ بر او نماز بخوان</ref>

* عدم جواز [[نیابت]] از ناصبی در [[حج]]

* اشکال داشتن دادن گوشت [[قربانی]] به آنان

عالمان و محققان شیعه آثاری به صورت مستقل درباره نصب و احکام آن نوشته‌اند. رساله‌هایی به [[ابن ادریس]] و [[فاضل مقداد]] در تبیین معنای نصب منسوب است.<ref>سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، ص۶۴.</ref>[[محدث بحرانی]] رساله‌ای با عنوان «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» درباره معنای نصب نوشته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref> [[آقا بزرگ تهرانی]] از رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» [[سید عبدالله جزایری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref> یاد کرده است. جزایری در این رسل برخی دیگر از آثار درباره نصب و ناصبی عبارتند از: