پرش به محتوا

عبدالملک بن مروان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱۱۸: خط ۱۱۸:
از آنجا که ریاست ناحق، باعث نابودی تمام ارزش‌ها و خوبی‌ها می‌شود و شیوه‌های پسندیده همه فراموش می‌گردد، عبدالملک بعد از مدتی، رفتارش را با امام سجاد(ع)، تغییر داد تا جایی که دستور داد آنحضرت را دستگیر و به غل و زنجیر بکشند و او را به مرکز حکومت بیاورند.
از آنجا که ریاست ناحق، باعث نابودی تمام ارزش‌ها و خوبی‌ها می‌شود و شیوه‌های پسندیده همه فراموش می‌گردد، عبدالملک بعد از مدتی، رفتارش را با امام سجاد(ع)، تغییر داد تا جایی که دستور داد آنحضرت را دستگیر و به غل و زنجیر بکشند و او را به مرکز حکومت بیاورند.


==جانشینی او==
===جانشینان عبدالملک===
عبدالملک در مورد ولایت عهدی راه پدر را پیش گرفت و مصمم شد تا برادرش [[عبدالعزیز بن مروان]] را از ولایت عهدی عزل کند و برای دو پسر خود [[ولید بن عبدالملک]] و [[سلیمان بن عبدالملک]] به ولیعهدی پس از خود بیعت بگیرد که با مخالفت که از زمان پدرش مروان ولیعهد بود، روبرو شد.
عبدالملک در مورد ولایت عهدی راه پدر را پیش گرفت و مصمم شد تا برادرش [[عبدالعزیز بن مروان]] را از ولایت عهدی عزل کند و برای دو پسر خود [[ولید بن عبدالملک]] و [[سلیمان بن عبدالملک]] به ولیعهدی پس از خود بیعت بگیرد.


قبیصة بن ذؤیب او را از این کار بازداشت و گفت: چنین مکن که فریادی پر هیاهو برای خود برمی‌انگیزی. شاید مرگ او فرا رسد و از او آسوده شوی. شبی قبیصه آمد و گفت:‌ای امیر مؤمنان خدایت در مرگ برادرت پاداش دهد.
قبیصة بن ذؤیب او را از این کار بازداشت و گفت: چنین مکن که فریادی پر هیاهو برای خود برمی‌انگیزی. شاید مرگ عبدالعزیز فرا رسد و از او آسوده شوی. شبی قبیصه آمد و گفت:‌ای امیر مؤمنان خدایت در مرگ برادرت پاداش دهد.
عبدالملک پرسید: درگذشت؟ گفت: آری. عبدالملک اِنّا لله گفت، سپس پسر خود [[عبدالله بن عبدالملک]] را به امارت مصر گماشت و برای پسران دیگر خود ولید و سلیمان فرمان ولیعهدی پس از خود را نگاشت و بر همه شهرها نامه فرستاده شد و مردم با آن دو بیعت کردند.<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۸۳ </ref>
عبدالملک پرسید: درگذشت؟ گفت: آری. عبدالملک اِنّا لله گفت، سپس پسر خود [[عبدالله بن عبدالملک]] را به امارت مصر گماشت و برای پسران دیگر خود ولید و سلیمان فرمان ولیعهدی پس از خود را نگاشت و بر همه شهرها نامه فرستاده شد و مردم با آن دو بیعت کردند.<ref> ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۸۳ </ref>


۱۳۶

ویرایش