پرش به محتوا

آمین: تفاوت میان نسخه‌ها

۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۹ نوامبر ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
'''آمین''' به معنای «اجابت کن» در زبان و ادبیات فارسی رواج یافته است و ترکیب «الهی آمین» در زبان عموم مردم رایج‌تر است. از دیدگاه [[فقه]] [[شیعه]]، یکی از مبطلات [[نماز]]، آمین گفتن پس از قرائت [[سوره حمد]] است.
'''آمین''' به معنای «اجابت کن» در زبان و ادبیات فارسی رواج یافته و ترکیب «الهی آمین» در زبان عموم مردم رایج‌تر است. از دیدگاه [[فقه]] [[شیعه]]، یکی از مبطلات [[نماز]]، آمین گفتن پس از قرائت [[سوره حمد]] است.


==در زبان عبری==
==در زبان عبری==
خط ۳۰: خط ۳۰:


ریشه بیگانه کلمه، بسیاری از لغویان را به توجیهات ناروایی در باب اشتقاق آن کشانده است، اما بیش‌تر ایشان آن را اسم فعلی مبنی بر فتح، و معنای آن را نیز همان معانی مشهور کتاب مقدس (معانی دوم و سوم) دانسته‌اند. آنجا که آمین را از نام‌های [[خداوند]] شمرده‌اند،<ref>مثلاً ابن منظور</ref> پیداست از معنی عبری آن (معنی چهارم) تأثیر پذیرفته‌اند.
ریشه بیگانه کلمه، بسیاری از لغویان را به توجیهات ناروایی در باب اشتقاق آن کشانده است، اما بیش‌تر ایشان آن را اسم فعلی مبنی بر فتح، و معنای آن را نیز همان معانی مشهور کتاب مقدس (معانی دوم و سوم) دانسته‌اند. آنجا که آمین را از نام‌های [[خداوند]] شمرده‌اند،<ref>مثلاً ابن منظور</ref> پیداست از معنی عبری آن (معنی چهارم) تأثیر پذیرفته‌اند.


در زبان و ادبیات فارسی نیز آمین به همین شکل و معنای «اجابت کن» رواج یافته است؛<ref>نک‌: دهخدا </ref> ترکیب «الهی آمین» در زبان عموم مردم رایج‌تر است.
در زبان و ادبیات فارسی نیز آمین به همین شکل و معنای «اجابت کن» رواج یافته است؛<ref>نک‌: دهخدا </ref> ترکیب «الهی آمین» در زبان عموم مردم رایج‌تر است.
کاربر ناشناس