۱۶٬۴۱۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) (+ رده:آیات فقهی قرآن (هاتکت)) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''آیهٔ حَرث''' دویست و بیست و سومین آیه [[سوره بقره|سورهٔ بقره]] است که زنان را به مزرعهای برای مردان تشبیه کرده است. منظور خداوند از این تشبیه را اشاره به هدف نهایی ازدواج که نه فقط | '''آیهٔ حَرث''' دویست و بیست و سومین آیه [[سوره بقره|سورهٔ بقره]] است که زنان را به مزرعهای برای مردان تشبیه کرده است. منظور خداوند از این تشبیه را اشاره به هدف نهایی [[ازدواج]] که نه فقط تأمین نیازهای جنسی، بلکه حفظ حیات اجتماع و بقای نسل انسانی دانستهاند. به باور بسیاری از [[مفسران]]، این آیه محدودیت [[آمیزش|روابط زناشویی]] را نفی میکند. مفسران گفتهاند که این آیه در جواب [[بنی اسرائیل|قوم یهود]] و باطل شمردن اعتقاد نادرست ایشان مبنی بر محدودیت آمیزش مرد با زن، نازل شده است. در ارتباط با تشبیه زن به مزرعه و [[احکام فقهی]] برآمده از این آیه دیدگاههای مختلفی در میان مفسران وجود دارد. | ||
==متن آیه و ترجمه== | ==متن آیه و ترجمه== | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنی شِئْتُمْ وَ قَدِّمُواْ لِأَنفُسِکمُ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّکم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ(۲۲۳)}}| زنانِ شما کشتزار شما هستند. پس، از هر جا [و هر گونه] که خواهید به کشتزار خود [در] آیید، و برای شخص خودتان [در بهرهمندی از آنها] پیشدستی کنید و از خدا پروا کنید و بدانید که او را دیدار خواهید کرد، و مؤمنان را [به این دیدار] مژده ده. (۲۲۳)}} | نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنی شِئْتُمْ وَ قَدِّمُواْ لِأَنفُسِکمُ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّکم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ(۲۲۳)}}| زنانِ شما کشتزار شما هستند. پس، از هر جا [و هر گونه] که خواهید به کشتزار خود [در] آیید، و برای شخص خودتان [در بهرهمندی از آنها] پیشدستی کنید و از خدا پروا کنید و بدانید که او را دیدار خواهید کرد، و مؤمنان را [به این دیدار] مژده ده. (۲۲۳)}} | ||
== | ==سبب نزول== | ||
آیه دویست و بیست و سوم از [[سوره بقره]] را آیه حرث خواندهاند.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> در این [[آیه]] زنان به حرث تشبیه شدهاند که به معنی بذرافشانی است و به مزرعه نیز اطلاق میشود.<ref>بلاغی، آلاءالرحمن، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۹۹.</ref> به گفته [[مفسران]] این آیه در باطل شمردن اعتقاد نادرست [[بنی اسرائیل|یهودیان]] به محدودیت [[آمیزش|روابط زناشویی]] و در بیان جواز مطلق بهرهبردن مردان از همسران خود نازل شده است.<ref>جرجانی، درج الدرر، ۱۴۳۰ق، ج۱، ۳۲۰.</ref> | آیه دویست و بیست و سوم از [[سوره بقره]] را آیه حرث خواندهاند.<ref>خراسانی، «آیات نامدار»، ص۳۸۱.</ref> در این [[آیه]] زنان به حرث تشبیه شدهاند که به معنی بذرافشانی است و به مزرعه نیز اطلاق میشود.<ref>بلاغی، آلاءالرحمن، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۹۹.</ref> به گفته [[مفسران]] این آیه در باطل شمردن اعتقاد نادرست [[بنی اسرائیل|یهودیان]] به محدودیت [[آمیزش|روابط زناشویی]] و در بیان جواز مطلق بهرهبردن مردان از همسران خود نازل شده است.<ref>جرجانی، درج الدرر، ۱۴۳۰ق، ج۱، ۳۲۰.</ref> | ||
==تفسیرهای مختلف== | ==تفسیرهای مختلف== | ||
در ارتباط با تشبیه زنان به مزرعه در این [[آیه]]، میان [[مفسران]] دیدگاههای مختلفی | در ارتباط با تشبیه زنان به مزرعه در این [[آیه]]، میان [[مفسران]] دیدگاههای مختلفی وجود دارد. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] منظور [[خدا|خداوند]] از این تشبیه را اشاره به هدف نهایی [[ازدواج]] که نه فقط در اطفای شهوات و نیازهای جنسی بلکه حفظ حیات اجتماعی و بقای نسل انسانی است، میداند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۴۱.</ref> [[طالقانی|محمود طالقانی]] نیز در [[پرتوی از قرآن (کتاب)|تفسیر پرتویی از قرآن]]، تشبیه زن به مزرعه را تشبیهی مطابق با خلقت زن دانسته که در آن تمام اندام و تواناییهای درونی و بیرونی زن پیرامون رحم و توانایی فرزندپروری او شکل گرفته است.<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۱۳۴.</ref> [[علامه طباطبائی]] ادامه این آیه را در بیان هدف تولید نسل و شکلدهی جامعهٔ انسانی میداند که از [[ایمان|مؤمنان]] میخواهد تا در این فرزندآوری به [[آخرت]] خود بیندیشند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۴.</ref> | ||
==کاربرد فقهی== | ==کاربرد فقهی== | ||
[[فضل بن حسن طبرسی]] از قول برخی مفسران نقل میکند که با توجه به معنای واژهٔ «أنَی» در زبان عربی، بهره بردن مرد از همسر خود در هر زمان و در هر مکان و به هر کیفیتی که میل آنهاست، جایز است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۶۴.</ref> اما برخی دیگر اطلاق این آیه را تنها از جهت زمان دانستند.<ref>طوسی، التبیان، ج۲، ص۲۲۳.</ref> برخی دیگر گفتهاند که اطلاق این [[آیه]] از جهت زمان، در غیر از دوران [[حیض]] است؛ چرا که بر اساس [[آیه حیض]]، آمیزش مرد و زن در این دوران [[حرام]] است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۲.</ref> | [[فضل بن حسن طبرسی]] از قول برخی مفسران نقل میکند که با توجه به معنای واژهٔ «أنَی» در زبان عربی، بهره بردن مرد از همسر خود در هر زمان و در هر مکان و به هر کیفیتی که میل آنهاست، جایز است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۶۴.</ref> اما برخی دیگر اطلاق این آیه را تنها از جهت زمان دانستند.<ref>طوسی، التبیان، ج۲، ص۲۲۳.</ref> برخی دیگر گفتهاند که اطلاق این [[آیه]] از جهت زمان، در غیر از دوران [[حیض]] است؛ چرا که بر اساس [[آیه حیض]]، آمیزش مرد و زن در این دوران [[حرام]] است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۲۱۲.</ref> |
ویرایش