confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
جز (←منابع: ویرایش جزیی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از میان قبیلههای قحطانی، سابقه [[تشیع]] در قبائلی چون حمدانیان که مستقیما به دست آن حضرت [[مسلمان]] شده بودند و همچنین قبیله ربیعه بیشتر از بقیه قبائل بوده است.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۵، ۱۹۴.</ref> [[مسعودی]] نویسنده کتاب [[مروج الذهب]] معتقد است که حتی یک نفر از قبیله حمدانیان نیز در لشکر [[معاویه]] حضور نداشت؛<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۴ به نقل از مسعودی.</ref> هرچند در میان برخی از قبائل قحطانی، اشخاصی که به مخالفت با امام پرداختند نیز وجود داشت؛ مانند [[اشعث بن قیس]] یکی از بزرگان [[قبیله کنده|قبیله کِنده]]<ref>برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به: منتظرالقائم، جستاری در تاریخ قبیله کنده و نقش نخبگان آن، پائیز ۱۳۷۷ش؛ عبدی، سیاوش، قبیله کنده قبل از اسلام، زمستان۱۳۸۵. .</ref> و یا برخی از قبائل قحطانی که از [[خوارج]] پشتیبانی کردند.<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، مروری بر زندگانی فرماندهان اسلام، تهران، ص۷۱؛ کردی، پشتیبانی برخی از سران سیاسی عرب قحطانی از خوارج در سده اول و دوم هجری، پاییز و زمستان ۱۳۸۴.</ref> | از میان قبیلههای قحطانی، سابقه [[تشیع]] در قبائلی چون حمدانیان که مستقیما به دست آن حضرت [[مسلمان]] شده بودند و همچنین قبیله ربیعه بیشتر از بقیه قبائل بوده است.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۳۵، ۱۹۴.</ref> [[مسعودی]] نویسنده کتاب [[مروج الذهب]] معتقد است که حتی یک نفر از قبیله حمدانیان نیز در لشکر [[معاویه]] حضور نداشت؛<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۴ به نقل از مسعودی.</ref> هرچند در میان برخی از قبائل قحطانی، اشخاصی که به مخالفت با امام پرداختند نیز وجود داشت؛ مانند [[اشعث بن قیس]] یکی از بزرگان [[قبیله کنده|قبیله کِنده]]<ref>برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به: منتظرالقائم، جستاری در تاریخ قبیله کنده و نقش نخبگان آن، پائیز ۱۳۷۷ش؛ عبدی، سیاوش، قبیله کنده قبل از اسلام، زمستان۱۳۸۵. .</ref> و یا برخی از قبائل قحطانی که از [[خوارج]] پشتیبانی کردند.<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی، مروری بر زندگانی فرماندهان اسلام، تهران، ص۷۱؛ کردی، پشتیبانی برخی از سران سیاسی عرب قحطانی از خوارج در سده اول و دوم هجری، پاییز و زمستان ۱۳۸۴.</ref> | ||
در جریان [[واقعه کربلا]] نیز [[ابن عباس]] در نامهای به [[امام حسین(ع)]] با اشاره به وجود شیعیان فراوان در سرزمین [[یمن]]، از وی میخواهد که به جای رفتن به [[کوفه]] به سمت یمن حرکت کند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۱.</ref> در [[واقعه عاشورا]] چهار تن از [[صحابه |صحابه رسول خدا(ص)]] که همگی از [[انصار]] بودند، شهید شدند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۲.</ref> | در جریان [[واقعه کربلا]] نیز [[ابن عباس]] در نامهای به [[امام حسین(ع)]] با اشاره به وجود شیعیان فراوان در سرزمین [[یمن]]، از وی میخواهد که به جای رفتن به [[کوفه]] به سمت یمن حرکت کند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۱.</ref> در [[واقعه عاشورا]] چهار تن از [[صحابه |صحابه رسول خدا(ص)]] که همگی از [[انصار]] بودند، [[شهید]] شدند.<ref>محرمی، تاریخ تشیع از آغاز تا پایان عصر غیبت صغری، ۱۳۷۸ش، ص۱۹۲.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |