پرش به محتوا

محمدابراهیم آیتی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴: خط ۵۴:
'''محمد ابراهیم آیتی''' [[روحانی]] [[شیعه]] و تاریخ دان اسلامی معاصر، نویسندۀ کتاب مشهور [[تاریخ آندلس]] و کتاب تاریخ [[پیامبر]] اسلام و نیز مترجم تاریخ یعقوبی به زبان فارسی است. او علاوه بر تحصیلات حوزوی دارای مدرک دکتری فلسفه اسلامی از دانشگاه تهران بود. آیتی از روحانیون فعال در عرصه های علمی پژوهشی و فرهنگی بود و نزد اهل علم و فرهنگ صاحب جایگاه و احترام بود.  او در مهر ۱۳۴۳ بر اثر سانحۀ تصادف درگذشت. کتاب تاریخ پیامبر او برگزیدۀ اولین دورۀ کتاب سال [[جمهوری اسلامی ایران]] شد.
'''محمد ابراهیم آیتی''' [[روحانی]] [[شیعه]] و تاریخ دان اسلامی معاصر، نویسندۀ کتاب مشهور [[تاریخ آندلس]] و کتاب تاریخ [[پیامبر]] اسلام و نیز مترجم تاریخ یعقوبی به زبان فارسی است. او علاوه بر تحصیلات حوزوی دارای مدرک دکتری فلسفه اسلامی از دانشگاه تهران بود. آیتی از روحانیون فعال در عرصه های علمی پژوهشی و فرهنگی بود و نزد اهل علم و فرهنگ صاحب جایگاه و احترام بود.  او در مهر ۱۳۴۳ بر اثر سانحۀ تصادف درگذشت. کتاب تاریخ پیامبر او برگزیدۀ اولین دورۀ کتاب سال [[جمهوری اسلامی ایران]] شد.
==زندگی==
==زندگی==
محمد ابراهیم آیتی در روستای گارزار [[بیرجند]] زاده شد. پدرش شیخ محمد قائنی (د ۱۳۴۲) پیش نماز گارزار بود. او از هفت سالگی به مکتب رفت و مقدمات ادب عرب را تا پایان کتاب هدایه نزد پدر فرا گرفت. در این اوان پدرش در گذشت و او نزد ملا عبدالله گازاری و ملا ابراهیم بویگی به خواندن شرح الفیۀ بین مالک و سیوطی و شرح جامی مشغول شد.<ref>آیتی، محمد ابراهیم، احوال آیتی به قلم خودش، راه نمای کتاب، س ۷ شماره ۱، پاییز ۱۳۴۳ ص ۲۰۷</ref>
محمد ابراهیم آیتی در روستای گارزار [[بیرجند]] زاده شد. پدرش شیخ محمد قائنی (د ۱۳۴۲) پیش نماز گارزار بود. او از هفت سالگی به مکتب رفت و مقدمات ادب عرب را تا پایان کتاب هدایه نزد پدر فرا گرفت. در این اوان پدرش در گذشت و او نزد ملا عبدالله گازاری و ملا ابراهیم بویگی به خواندن شرح الفیۀ بین مالک و سیوطی و شرح جامی مشغول شد.<ref>آیتی، احوال آیتی به قلم خودش، ص ۲۰۷</ref>


آیتی در سیزده سالگی با اجازۀ مادر برای ادامۀ تحصیل به بیرجند سفر کرد و در مدرسۀ معصومیۀ بیرجند، حاشیۀ ملا عبدالله، بخشی از شرح شمسیه، شرح نظام، مغنی اللبیب، مطول تفتازانی، [[معالم الاصول]]، تبصرۀ [[علامه حلی]] و [[شرح لمعه]] را نزد مدرسانی همچون شیخ محمد باقر بیرجندی، شیخ محمد حسین آیتی، شیخ غلام رضا فاضل و شیخ محمد علی ربانی و ملا محمد دهکی تلمذ کرد.<ref> همان</ref>
آیتی در سیزده سالگی با اجازۀ مادر برای ادامۀ تحصیل به بیرجند سفر کرد و در مدرسۀ معصومیۀ بیرجند، حاشیۀ ملا عبدالله، بخشی از شرح شمسیه، شرح نظام، مغنی اللبیب، مطول تفتازانی، [[معالم الاصول]]، تبصرۀ [[علامه حلی]] و [[شرح لمعه]] را نزد مدرسانی همچون شیخ محمد باقر بیرجندی، شیخ محمد حسین آیتی، شیخ غلام رضا فاضل و شیخ محمد علی ربانی و ملا محمد دهکی تلمذ کرد.<ref>آیتی، احوال آیتی به قلم خودش، ص ۲۰۷</ref>


آیتی در هجده سالگی به [[مشهد]] رفت و در مدرسۀ باقریه، دروس سطح [[حوزه علمیه|حوزه]] را نزد استادانی همچون شیخ هاشم قزوینی، شیخ مرتضی قزوینی، سید حسین سبزواری، [[ادیب نیشابوری]] و شیخ حسن پایین خیابانی فرا گرفت.
آیتی در هجده سالگی به [[مشهد]] رفت و در مدرسۀ باقریه، دروس سطح [[حوزه علمیه|حوزه]] را نزد استادانی همچون شیخ هاشم قزوینی، شیخ مرتضی قزوینی، سید حسین سبزواری، [[ادیب نیشابوری]] و شیخ حسن پایین خیابانی فرا گرفت.
خط ۶۲: خط ۶۲:
او به مدت دو سال نیز در درس [[خارج فقه و اصول]] آقا [[میرزا مهدی اصفهانی]] حاضر شد و نیز از درس [[شرح منظومه|شرح منظومۀ]] آقا میرزا مهدی شهیدی عسکری بهره مند گردید.
او به مدت دو سال نیز در درس [[خارج فقه و اصول]] آقا [[میرزا مهدی اصفهانی]] حاضر شد و نیز از درس [[شرح منظومه|شرح منظومۀ]] آقا میرزا مهدی شهیدی عسکری بهره مند گردید.
آیتی از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۹ ش در بیرجند به وعظ، تبلیغ و تدریس پرداخت. سپس راهی [[تهران]] شد. او در این دوران زبان انگلیسی را فرا گرفت و به سرعت در مجامع علمی تهران شناخته شد.
آیتی از ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۹ ش در بیرجند به وعظ، تبلیغ و تدریس پرداخت. سپس راهی [[تهران]] شد. او در این دوران زبان انگلیسی را فرا گرفت و به سرعت در مجامع علمی تهران شناخته شد.
آیتی در مهر ۱۳۳۴ ش، دعوت [[بدیع الزمان فروزانفر]]، رییس دانشکدۀ معقول و منقول و مؤسسۀ وعظ و تبلیغ اسلامی دانشگاه تهران را پذیرفت و در آن دانشکده به تدریس تاریخ اسلام، تاریخ تمدن اسلام، [[فقه]] و [[فقه الحدیث]] در مقاطع گوناگون پرداخت.<ref>آیتی، محمد ابراهیم، آندلس یا تاریخ حکومت مسلمین در اروپا، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۶۳ ش</ref>
آیتی در مهر ۱۳۳۴ ش، دعوت [[بدیع الزمان فروزانفر]]، رییس دانشکدۀ معقول و منقول و مؤسسۀ وعظ و تبلیغ اسلامی دانشگاه تهران را پذیرفت و در آن دانشکده به تدریس تاریخ اسلام، تاریخ تمدن اسلام، [[فقه]] و [[فقه الحدیث]] در مقاطع گوناگون پرداخت.<ref>آیتی، آندلس یا تاریخ حکومت مسلمین در اروپا</ref>


آیتی هم زمان با تدریس، در دانشگاه ادامۀ تحصیل داد و در سال ۱۳۴۰ ش در رشتۀ [[فلسفۀ اسلامی]] از دانشکدۀ معقول و منقول دانشگاه تهران دکتری گرفت. پایان نامۀ او در موضوع مقولات و آراء مربوط به آن بود.
آیتی هم زمان با تدریس، در دانشگاه ادامۀ تحصیل داد و در سال ۱۳۴۰ ش در رشتۀ [[فلسفۀ اسلامی]] از دانشکدۀ معقول و منقول دانشگاه تهران دکتری گرفت. پایان نامۀ او در موضوع مقولات و آراء مربوط به آن بود.


آیتی همچنین با دوستان علاقه مند به امور فرهنگی، به نشر کتاب روی آورد و و با همکاری آنان سازمانی به نام شرکت انتشار تأسیس کرد.<ref> افشار، ایرج، وفات محمد ابراهیم آیتی، راهنمای کتاب، س ۷، شماره ۱، پاییز ۱۳۴۳، ص ۲۰۶</ref>
آیتی همچنین با دوستان علاقه مند به امور فرهنگی، به نشر کتاب روی آورد و و با همکاری آنان سازمانی به نام شرکت انتشار تأسیس کرد.<ref> افشار، وفات محمد ابراهیم آیتی، ص ۲۰۶</ref>


== وفات ==
== وفات ==
کاربر ناشناس