کاربر ناشناس
روضه پنجتن: تفاوت میان نسخهها
اصلاح پاورقی و منابع
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←منابع: حذف ناوبری) |
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
منظور از پنج تن، [[حضرت محمد(ص)]]، [[حضرت علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا (س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]]هستند. | منظور از پنج تن، [[حضرت محمد(ص)]]، [[حضرت علی(ع)]]، [[فاطمه زهرا (س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]]هستند. | ||
[[امام صادق(ع)]] در حدیثی صریحاً میفرماید: | [[امام صادق(ع)]] در حدیثی صریحاً میفرماید: | ||
:::اصحاب کساء که کریمترین مخلوقات و شریفترین آنها نزد خدا بوده پنج تن میباشند. و در ادامه این پنج تن را نام میبرد.<ref> | :::اصحاب کساء که کریمترین مخلوقات و شریفترین آنها نزد خدا بوده پنج تن میباشند. و در ادامه این پنج تن را نام میبرد.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۳۳.</ref> | ||
==مجلس روضه پنجتن== | ==مجلس روضه پنجتن== | ||
روضهخوان در این [[روضه]]، شروع به خواندن اشعاری در فضیلت پنج تن آل عبا میکند. معمولا این اشعار به داستان حدیث کسا اشاره دارد.<ref>صالح، ص۱۴-۱۵</ref> این روضه با تجمع پنج تن در جریان کسا شروع و پس از بیان مقام و جایگاه پنج تن در نزد خداوند، به تجمع دوباره آنان در جریان [[شهادت]] امام حسین(ع) خاتمه مییابد.<ref>آهی، ص۱۰۲، ۱۰۳، ۱۰۴</ref> | روضهخوان در این [[روضه]]، شروع به خواندن اشعاری در فضیلت پنج تن آل عبا میکند. معمولا این اشعار به داستان حدیث کسا اشاره دارد.<ref>صالح، ران ملخ، ۱۳۶۷ش، ص۱۴-۱۵.</ref> این روضه با تجمع پنج تن در جریان کسا شروع و پس از بیان مقام و جایگاه پنج تن در نزد خداوند، به تجمع دوباره آنان در جریان [[شهادت]] امام حسین(ع) خاتمه مییابد.<ref>آهی، دیوان آهی، ج۲، ص۱۰۲، ۱۰۳، ۱۰۴.</ref> | ||
==نمونههایی از اشعار== | ==نمونههایی از اشعار== | ||
{{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=راست|رنگ بالا=EAF4FF|رنگ پایین=EAF4FF|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان احمد صالح | {{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=راست|رنگ بالا=EAF4FF|رنگ پایین=EAF4FF|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان احمد صالح | ||
|عالم کون و مکان را کبریای پنج تن|کرد خلقت روز اول از برای پنج تن|آب و باد و خاک وآتش عرش و فرش و ممکنات| | |عالم کون و مکان را کبریای پنج تن|کرد خلقت روز اول از برای پنج تن|آب و باد و خاک وآتش عرش و فرش و ممکنات| | ||
در وجود آورد از بهر ولای پنج تن|احمد و حیدر مکان کردند در زیر کسا|حضرت صدیقه و هم مجتبای پنج تن|شد چو داخل در کسا سر حلقه میدان عشق|خامس آل عبا گلگون قبای پنج تن|جبرئیل آندم گرفت اذن از خدا و مصطفی|گشت وارد بر در دولت سرای پنج تن|آن زمان خیل ملک گفتند کای حی کریم|چیست در عالم الهی ماجرای پنج تن|وحی آمد آنزمان از جانب پروردگار|من نکردم خلق عالم جز برای پنج تن|کسیتند این پنج تنای مالک روز شمار|شد ندا این فاطمه با مصطفای پنج تن|فاطمه باشد بلی با شوهر او مرتضی|فاطمه است نور چشمش مجتبای پنج تن|فاطمه است خسرو کرب وبلا یعنی حسین|آنکه بر افراشت برگردون لوای پنج تن|حق زهرا و علی و مصطفی، اولادشان|حاجت بانی بر آورای خدای پنج تن|یک مکان زیر کسا یک جا میان قتلگاه|کربلا گردیدشان ماتم سرای پنج تن|گفت زهراای غریبای کشته مادر حسین|گشتهای عریان چراای با وفای پنج تن|ایکه میخواهی سعادت در جهان وآخرت|همچو صالح باش دائم خاک پای پنج تن<ref> | در وجود آورد از بهر ولای پنج تن|احمد و حیدر مکان کردند در زیر کسا|حضرت صدیقه و هم مجتبای پنج تن|شد چو داخل در کسا سر حلقه میدان عشق|خامس آل عبا گلگون قبای پنج تن|جبرئیل آندم گرفت اذن از خدا و مصطفی|گشت وارد بر در دولت سرای پنج تن|آن زمان خیل ملک گفتند کای حی کریم|چیست در عالم الهی ماجرای پنج تن|وحی آمد آنزمان از جانب پروردگار|من نکردم خلق عالم جز برای پنج تن|کسیتند این پنج تنای مالک روز شمار|شد ندا این فاطمه با مصطفای پنج تن|فاطمه باشد بلی با شوهر او مرتضی|فاطمه است نور چشمش مجتبای پنج تن|فاطمه است خسرو کرب وبلا یعنی حسین|آنکه بر افراشت برگردون لوای پنج تن|حق زهرا و علی و مصطفی، اولادشان|حاجت بانی بر آورای خدای پنج تن|یک مکان زیر کسا یک جا میان قتلگاه|کربلا گردیدشان ماتم سرای پنج تن|گفت زهراای غریبای کشته مادر حسین|گشتهای عریان چراای با وفای پنج تن|ایکه میخواهی سعادت در جهان وآخرت|همچو صالح باش دائم خاک پای پنج تن<ref>صالح، ران ملخ، ۱۳۶۷ش، ص۱۴، ۱۵.</ref>}} | ||
{{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=چپ|رنگ بالا=FFEDED|رنگ پایین=FFEDED|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان آهی | {{شعر۲|سبک نگارش=|عرض=۴۹|تراز=چپ|رنگ بالا=FFEDED|رنگ پایین=FFEDED|شکل بندی اشعار=line-height:140%;|خط اول=دیوان آهی | ||
| عالمی را آفریده حق برای [[پنج تن]]|بشنو از ذرات عالم خود ثنای پنج تن| پنج نور حق چو در زیر کسا گشتند جمع|کسوت ختم رسل گردید جای پنج تن| خواست چونشان و مقام خاندانش را ز حق|احمد مرسل که بودی مقتدای پنج تن| کرد نازل انما را حق به [[قرآن]] بهرشان|خوش نشان امتحان است انمای پنج تن| این خطاب از درگه حق آمدی بر قدسیان|خلقت عالم نکردم جز برای پنج تن| گفت [[جبرییل|جبریل]] امین یارب چه باشد نامشان|این ندا آمد در آندم از خدای پنج تن| [[فاطمه]] هست و دو فرزند پدر با همسرش|جملگی گردید اینک آشنای پنج تن| خلقت عالم طفیل هستی آنان بود|هم [[شفاعت]] در جزا باشد جزای پنج تن| گر غم و اندوه در دل داریای [[شیعه]] کنون|رو بزن دست [[توسل]] بر ولای پنج تن|ای دریغا با چنین جاه و مقام و مزلت|بُد فزون از عالمی رنج و عنای پنج تن| آه و واویلا که احمد در احد مجروع شد|گوهر دندان شکست از مصطفای پنج تن| پهلوی [[زهرا(س)|زهرا]] شکست و [[محسن بن علی (ع)|محسن]] او سقط شد|رفت ازدار فنا خیرالنسای پنج تن| کشته شمشیر زهرآگین [[ابن ملجم|بن ملجم]] زکین|گشت در محراب [[کوفه]] مرتضای پنج تن| نی همین دادند زهرش بلکه جسمش بعد مرگ|تیرباران جفا شد مجتبای پنج تن| تشنه لب گشتی شهید و شد حریم او اسیر|در ره آئین حق گلگون قبای پنج تن| داد دشمن راس پاک او مکان کنج تنور|مطبخ [[خولی]] شدی مهمانسرای پنج تن| همچو «آهی» دیده افلاکیان و خاکیان|روز وشب گریان بود اندر عزای پنج تن<ref>دیوان آهی، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳-۱۰۴</ref>}} | | عالمی را آفریده حق برای [[پنج تن]]|بشنو از ذرات عالم خود ثنای پنج تن| پنج نور حق چو در زیر کسا گشتند جمع|کسوت ختم رسل گردید جای پنج تن| خواست چونشان و مقام خاندانش را ز حق|احمد مرسل که بودی مقتدای پنج تن| کرد نازل انما را حق به [[قرآن]] بهرشان|خوش نشان امتحان است انمای پنج تن| این خطاب از درگه حق آمدی بر قدسیان|خلقت عالم نکردم جز برای پنج تن| گفت [[جبرییل|جبریل]] امین یارب چه باشد نامشان|این ندا آمد در آندم از خدای پنج تن| [[فاطمه]] هست و دو فرزند پدر با همسرش|جملگی گردید اینک آشنای پنج تن| خلقت عالم طفیل هستی آنان بود|هم [[شفاعت]] در جزا باشد جزای پنج تن| گر غم و اندوه در دل داریای [[شیعه]] کنون|رو بزن دست [[توسل]] بر ولای پنج تن|ای دریغا با چنین جاه و مقام و مزلت|بُد فزون از عالمی رنج و عنای پنج تن| آه و واویلا که احمد در احد مجروع شد|گوهر دندان شکست از مصطفای پنج تن| پهلوی [[زهرا(س)|زهرا]] شکست و [[محسن بن علی (ع)|محسن]] او سقط شد|رفت ازدار فنا خیرالنسای پنج تن| کشته شمشیر زهرآگین [[ابن ملجم|بن ملجم]] زکین|گشت در محراب [[کوفه]] مرتضای پنج تن| نی همین دادند زهرش بلکه جسمش بعد مرگ|تیرباران جفا شد مجتبای پنج تن| تشنه لب گشتی شهید و شد حریم او اسیر|در ره آئین حق گلگون قبای پنج تن| داد دشمن راس پاک او مکان کنج تنور|مطبخ [[خولی]] شدی مهمانسرای پنج تن| همچو «آهی» دیده افلاکیان و خاکیان|روز وشب گریان بود اندر عزای پنج تن<ref>آهی، دیوان آهی، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳-۱۰۴.</ref>}} | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* [[سوگواری محرم]] | * [[سوگواری محرم]] | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* آهی، علی، دیوان آهی، تهران، موسسه انتشارات خزر، بیتا. | * آهی، علی، دیوان آهی، تهران، موسسه انتشارات خزر، بیتا. | ||
* | * شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، ترجمه ذهنی تهرانی، قم، انتشارات مومنین، ۱۳۸۰ش. | ||
* صالح، احمد، ران ملخ، تهران، انتشارات | * صالح، احمد، ران ملخ، تهران، انتشارات هفده شهریور، ۱۳۶۷ش. | ||
{{روضهخوانی}} | {{روضهخوانی}} | ||
[[رده:روضهها]] | [[رده:روضهها]] | ||
[[رده:مقالههای بدون اولویت]] | [[رده:مقالههای بدون اولویت]] |