آب جاری: تفاوت میان نسخه‌ها

بیشتر فقیهان، جوشش از زمین را شرط عنوان«آب جاری» می‌دانند. برخی نیز اتصال به منبعی زیر زمینی یا کُر به همراه جریان داشتن آب را کافی می‌دانند؛ عده‌ای جریان داشتن را نیز شرط این عنوان نمی‌دانند.<ref>التنقیح (الطهارة)، ج۱، ص۱۱۲</ref>

* آب جاری هرچند کمتر از [[آب کر|کرّ]] باشد در برخورد با [[نجاست]] نجس نمی‌شود، مگر آنکه بو، رنگ یا مزه آن بر اثر نجاست تغییر کند.<ref>جواهر الکلام، ج۱، ص۷۵ و ۸۴ـ۸۵</ref>

* در صورت نجاست آب جاری، با از بین رفتن بو، رنگ و مزه نجاست، پاک می‌شود؛ به شرط اینکه با آب تازه که از زمین (یا منبع کُر طبق برخی مبانی) خارج می‌شود، مخلوط گردد. در حصول طهارت بدون آمیختگی، اختلاف است.<ref>جواهر الکلام، ج۱، ص۹۰؛ العروة الوثقی، ج۱، ص۳۲</ref> حکم آب راکدِ متّصل به جاری نیز چنین است.

* آبی که از زمین می‌جوشد امّا جریان ندارد، در نجس نشدن در برخورد با نجاست بنابر مشهور حکم آب جاری را دارد، هرچند کمتر از کرّ باشد.<ref>العروة الوثقی، ج۱، ص۳۲ و ۳۴؛ دلیل العروة، ج۱، ص۶۵</ref>

* [[زکات]] غلاّتِ (گندم، جو، خرما و کشمش) آبیاری شده با آب جاری یک دهم است.<ref>العروة الوثقی، ج۲، ص۲۹۲</ref>

* نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، دارالکتب الاسلامیه و المکتبه الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۲-۱۳۶۹ش.

* طباطبائی یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، موسسة النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین، قم، ۱۴۱۷-۱۴۲۰ق.

* غروی تبریزی، علی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی (الطهارة)، تقریر: خوئی، ابوالقاسم، دارالهادی للمطبوعات، قم، ۱۴۱۰ق.

* حسین، حلی، دلیل العروة الوثقی، مطبعة النجف، ۱۳۷۹ق.