سلیمان بن رزین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سلیمان بن رزین''' غلام [[امام حسین]] (ع) و سفیر ایشان به سوی اشراف [[بصره]] در دعوت به [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت]] [[پیامبر(ص)]] و اطاعت از خود. پس از اینکه نامه امام به دست [[ابن زیاد]] افتاد وی دستور داد سلیمان را به [[شهادت]] رساندند. او نخستین شهید [[قیام امام حسین]](ع) به شمار می‌آید.

{{نقل قول یک طبقه|عنوان = متن نامه امام حسین(ع) به اشراف بصره |تراز عنوان = وسط|پس زمینه عنوان = خاکستری |عرض=37|خط آخر=تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۵۷ | اندازه خط= ۱4px | فاصله خطوط = ۱۴۰%|تراز نقل قول = جاستیفای|نقل قول = «اما بعد، خداوند محمد را بر خلقش برگزید و او را به نبوت خویش گرامی داشت و برای رسالتش اختیار کرد. سپس خداوند (روح) او را گرفت، در حالی که او خیرخواه بندگان خدا بود و رسالت او را (به مردم) رسانید؛ و ما اهل و اولاد و جانشینان او هستیم؛ و از همه مردم به جایگاهی که در میان مردم داشت، سزاوارتریم، ولی قوم ما برای رسیدن به آن جایگاه بر ما سبقت گرفتند و ما به آن گردن نهادیم، زیرا ما تفرقه را ناخوش و عافیت و همدلی را دوست داشتیم. ولی در عین حال ما خود می‎دانیم که ما بر آن حقی که شایسته ماست، از کسانی که آن را در دست گرفته‎اند، سزاوارتریم... من فرستاده خود را با این نامه به سوی شما فرستادم. '''من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبر، دعوت می‎کنم، چرا که سنت مرده و بدعت زنده شده است. پس اگر گفتارم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید شما را به راه رشد هدایت می‎کنم.''' والسلام علیکم و رحمه الله

امام حسین(ع) هنگامی که در [[مکه]] اقامت داشت، سلیمان را با نامه‌ای به [[بصره]] فرستاد.<ref>ابصار العین، سماوی، ص۹۴</ref> نامه امام خطاب به روسای پنجگانه و اشراف بصره بود که عبارت بودند از: «مالک بن مسمع بکری»، «[[احنف بن قیس]] تمیمی»، «منذر بن جارود عبدی»، «مسعود بن عمرو ازدی»، «قیس بن هیثم» و «عمرو بن عبیدالله بن معمر». نامه امام خطاب به این پنج نفر، تنها یک نسخه بود.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص357</ref>

چهارنفر از این اشراف، خبر رسیدن نامه امام را پنهان کردند ولی منذر بن جارود (که پدر زن [[عبیدالله بن زیاد]] حاکم بصره بود) از ترس اینکه این نامه دسیسه ابن زیاد باشد، نامه و نامه‌رسان را نزد او آورد. ابن زیاد که می‌خواست روز بعد به [[کوفه]] برود، نامه را خواند و دستور داد سلیمان را گردن زدند<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص357-358</ref> و بنا بر نقلی به دار آویختند.<ref>اللهوف، سید بن طاووس، ص۴۴</ref>

نام او و قاتلش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] (غیر مشهور) آمده است: «السَّلامُ عَلی سُلَیمانَ مَوْلَی الْحُسَینِ بْنِ أمیرِالمؤمنینَ وَلَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ سُلَیمانَ بْنَ عَوْفِ الْحَضْرَمِیّ»

{{ستون-شروع|2}}

* [[حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا]]

{{پانویس2}}

*إبصار العين في أنصار الحسين، سماوى‏، دانشگاه شهيد محلاتى‏، قم‏، اول، 1419 ق‏.‏

*تاريخ الأمم و الملوك‏، محمد بن جرير طبرى‏، دار التراث‏، بيروت‏، دوم، 1387 ق‏.