سید احمد بن طاووس حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

| لقب = فقیه اهل بیت(ع)؛ [[ابن طاووس (ابهام زدایی)|ابن طاووس]]

در میان علماء شیعه در مسائل فقهی و رجالی و در جایی که قرینه‌ای نیست هرگاه نامی از ابن طاووس آورده می‌شود، اشاره به احمد بن موسی دارد، که با لقب «فقیه اهل بیت(ع)» مشهور است؛ اما در کتب [[دعا|ادعیه]]، اگر ابن طاووس گفته شود، منظور رضی الدین علی ملقب به [[سید بن طاووس]] می‌باشد.<ref>الفوائد الرضویه، ج۱، ص۳۹؛ رک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۱۹۰؛ معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۴۴؛ وامل الآمل، ج۲، ص۲۹؛ و اعلام قاموس تراجم، ج۱، ص۲۴۷.</ref>

:: «احمد بن موسی ابن طاووس سرور پاک‌سرشت ما، امام معظم، فقیه اهل بیت(ع)، دانشمندی مصنف و مجتهد و پرهیزگارترین فضلای زمان خود بود... او علم رجال و روایت و تفسیر را چنان مورد تحقیق و بررسی قرار داده بود که فردی بر آن متصور نیست. او مرا بزرگ کرد و آموزش داد و نیکی‌ها درباره‌ام عنایت فرمود بیشتر فوائد این کتاب (رجال ابن داود) از اشارات و تحقیقات آن بزرگوار است. خدا بهترین پاداش نیکوکاران را به وی عطا فرماید».<ref>رجال ابن داود، ص۴۶.</ref>

:: «وبالجمله سید احمد بن طاووس شیخ الفقهاء و فقیه اهل بیت(ع) فاضل شاعر عالم صالح زاهد عابد با ورع، فقیه محدث مدقق، ثقه جلیل القدر، فخرالفقهاء سند الافاضل، جمال الدین ابوالفضائل صاحب تصانیف کثیره است.<ref>الفوائد الرضویه، ج۱، ص۳۹.</ref>

:: «احمد بن طاووس عالمی فاضل، صالحی زاهد، عابدی با ورع و فقیهی محدث و ثقه بود وی در میان علماء از منزلت و‌شأن والایی برخوردار بود.»<ref>امل الآمل، ج۲، ص۲۹.</ref>

[[محمد بن علی اردبیلی|اردبیلی]] در [[جامع الرواة]]،<ref>جامع الرواه ج۱ ص۷۲.</ref> [[ابو علی حائری]] در [[منتهی المقال]]،<ref>منتهی المقال ج۱ ص۳۵۲.</ref> [[عبدالله مامقانی|مامقانی]] در [[تنقیح المقال]]،<ref>تنقیح المقال، ج۱، ص۹۷، شماره ۵۶۳.</ref> [[مصطفی بن حسین تفرشی|سید مصطفی حسینی تفرشی]] در [[نقد الرجال]]،<ref>نقد الرجال، ص۳۵.</ref> و حتی خیر الدین زِرِکلی در اعلام<ref>زرکلی، اعلام، ج۱، ص۲۴۶.</ref> مهمترین وصفی که در مورد وی به کار برده «فقیه اهل بیت علیه‌السلام» و «پرهیزگارترین فضلاء زمان خود» است.