Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
سید احمد بن طاووس حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تألیفات
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←تألیفات) |
||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
# کتاب الروح، کتابی در نقض ابن ابی الحدید. | # کتاب الروح، کتابی در نقض ابن ابی الحدید. | ||
# شواهد القرآن. | # شواهد القرآن. | ||
# | # [[بناء المقالة الفاطمیة فی نقض الرسالة العثمانیة]]، این کتاب در نقض رساله عثمان جاحظ می‌باشد. | ||
# المسائل، در اصول دین | # المسائل، در اصول دین | ||
# عین العبره فی غین | # [[عین العبرة|عین العبره فی غین العترة]]، این کتاب در مورد آیات وارده در‌شان اهل بیت(ع) و در بطلان مذاهب غیر اهل بیت(ع) می‌باشد. خوانساری در روضات الجنات<ref>روضات الجنات، ج۱، ص۶۷.</ref> در این باره نوشته است: در دیپاچه کتاب و غیر آن مکرراً کتاب را به شخصی بنام عبدالله بن اسماعیل نسبت می‌دهد که چنین اسمی در هیچ یک از طبقات علماء اصحاب شیعه یافت نمی‌گردد. بنابراین این کتاب در نهایت رعایت [[تقیه]] و حفظ هویت نگارنده تالیف شده است. نزد ما نسخه‌ای از این کتاب هست که [[شهید ثانی]] ره در ابتدای آن نوشته که این کتاب از تصانیف سید بزرگوار جمال الدین احمد بن موسی الطاووس است و انتساب آن به عبدالله بن اسماعیل بدین جهت است که همه عبد خداوند هستند و موسی بن طاووس هم، از نوادگان اسماعیل است.» | ||
# زهرة الریاض و نزهة المرتاض. | # زهرة الریاض و نزهة المرتاض. | ||
# الاختیار فی ادعیه اللیل والنهار | # الاختیار فی ادعیه اللیل والنهار | ||
| خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
# دیوان شعر، پسرش سید عبدالکریم در بعضی از اجازاتش آن را نقل کرده است. | # دیوان شعر، پسرش سید عبدالکریم در بعضی از اجازاتش آن را نقل کرده است. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==نقابت== | ==نقابت== | ||
برچیده شدن [[عباسیان|خلافت عباسی]] در سال ۶۵۶ هجری توسط [[هلاکوخان]] مغول، موجب شد احمد بن موسی و برادرش، با برخی رجال دولتی [[شیعه]] همچون [[ابن علقمی]] (متوفی ۶۵۶هجری) و [[عزالدین ابوالفضل]] پیوند دوستی برقرار کنند.<ref>بحارالانوار، ج۷، ص۴۴.</ref> | برچیده شدن [[عباسیان|خلافت عباسی]] در سال ۶۵۶ هجری توسط [[هلاکوخان]] مغول، موجب شد احمد بن موسی و برادرش، با برخی رجال دولتی [[شیعه]] همچون [[ابن علقمی]] (متوفی ۶۵۶هجری) و [[عزالدین ابوالفضل]] پیوند دوستی برقرار کنند.<ref>بحارالانوار، ج۷، ص۴۴.</ref> | ||