عبدالله بن عمیر کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←جستارهای وابسته) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
در این هنگام همسرش ام‌وهب عمودی برداشت و به سوی او رفت. عبدالله می‌خواست او را به سوی خیمه برگرداند ولی او لباس شوهرش را گرفته بود و می‌گفت: تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو به شهادت برسم. در این هنگام امام حسین (ع) او را صدا زد و فرمود: '''«خدا از جانب اهل بیت به شما جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند) و نزد زنان بنشین که جنگیدن بر زنان واجب نیست.»''' | در این هنگام همسرش ام‌وهب عمودی برداشت و به سوی او رفت. عبدالله می‌خواست او را به سوی خیمه برگرداند ولی او لباس شوهرش را گرفته بود و می‌گفت: تو را رها نمی‌کنم تا همراه تو به شهادت برسم. در این هنگام امام حسین (ع) او را صدا زد و فرمود: '''«خدا از جانب اهل بیت به شما جزای خیر دهد. برگرد (خدا تو را رحمت کند) و نزد زنان بنشین که جنگیدن بر زنان واجب نیست.»''' | ||
پس او نزد زنان بازگشت.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۲۹-۴۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۳۲-۲۳۳.</ref> | پس او نزد زنان بازگشت.<ref>تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۲۹-۴۳۰؛ نفس المهموم، ص۲۳۲-۲۳۳.</ref> | ||
==شهادت== | |||
پیش از ظهر عاشورا، [[شمر بن ذی الجوشن]] که فرمانده جناح چپ سپاه کوفه بود، با | |||
==شهادت ام وهب== | ==شهادت ام وهب== | ||
پس از شهادت عبدالله، همسرش ام وهب خود را به بالین او رساند و شروع به پاک کردن سر و صورت او کرد و گفت: بهشت گوارای تو باد. در این هنگام | پس از شهادت عبدالله، همسرش ام وهب خود را به بالین او رساند و شروع به پاک کردن سر و صورت او کرد و گفت: بهشت گوارای تو باد. در این هنگام شمر بن ذی الجوشن به غلامش [[رستم]] گفت با عمود بر سر آن زن بزن. او نیز چنین کرد و ام وهب به شهادت رسید.<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۸</ref> گفته‌اند او نخستین زن شهید در واقعه کربلا بود. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||