پرش به محتوا

اسرار الشهادة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۵
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|آقا دربندی}}
{{اصلی|آقا دربندی}}
آخوند ملا آقا بن‎ عابد بن رمضان علی ‎بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی حایری (متوفی۱۲۸۶ق) واعظ [[شیعی]] [[امامی]] است. وی در [[حوزه علمیه نجف]]، [[فقه]] را نزد شیخ‎ علی فرزند شیخ‎ [[جعفر کاشف ‎الغطاء]] و [[اصول فقه]] را در [[کربلا]] نزد [[شریف ‎العلمای مازندرانی]] خوانده سپس در [[تهران]] اقامت گزید. اسرارالشهادات یکی از آثار اوست. درباره او می گویند: در اخلاص و دوستی نسبت به [[اهل بیت(ع)]] و به ‎ویژه نسبت به [[امام‎ حسین(ع)]] شهرت بسیاری داشت، چنانکه در ایام عاشورای حسینی بر بالای [[منبر]]، [[عمامه]] بر زمین می ‎زد و گریبان می‎ درید و از شدت اندوه از هوش می‎رفت. او در روز دهم محرم، لباس خود را می‎کند و لُنگی بر خود می‎بست و خاک بر سر می‎ریخت و گِل بر بدن می‎مالید و بدین هیأت بر منبر می‎رفت. وی را از موسسین [[قمه زنی]] شمرده اند. مهدى بامداد در اين باره نگاشته است: «او است كه [[تيغ زدن]] را بر سر جائز دانست و خود نيز عمل مى ‏كرده است و از اين تاريخ است كه برخی مردم به تبعيت وى در ايام [[عاشورا]] به اين عمل دست زده‏ اند».<ref>محسن رمجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، سال چهارم، شماره چهارم، زمستان ۱۳۸۶.</ref>
آخوند ملا آقا بن‎ عابد بن رمضان علی ‎بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی حایری (متوفی۱۲۸۶ق) واعظ [[شیعی]] [[امامی]] است. وی در [[حوزه علمیه نجف]]، [[فقه]] را نزد شیخ‎ علی فرزند شیخ‎ [[جعفر کاشف ‎الغطاء]] و [[اصول فقه]] را در [[کربلا]] نزد [[شریف ‎العلمای مازندرانی]] خوانده سپس در [[تهران]] اقامت گزید. اسرارالشهادات یکی از آثار اوست. درباره او می گویند: در اخلاص و دوستی نسبت به [[اهل بیت(ع)]] و به ‎ویژه نسبت به [[امام‎ حسین(ع)]] شهرت بسیاری داشت، چنانکه در ایام عاشورای حسینی بر بالای [[منبر]]، [[عمامه]] بر زمین می ‎زد و گریبان می‎ درید و از شدت اندوه از هوش می‎رفت. او در روز دهم محرم، لباس خود را می‎کند و لُنگی بر خود می‎بست و خاک بر سر می‎ریخت و گِل بر بدن می‎مالید و بدین هیأت بر منبر می‎رفت. وی را از موسسین [[قمه زنی]] شمرده اند. مهدى بامداد در اين باره نگاشته است: «او است كه [[تيغ زدن]] را بر سر جائز دانست و خود نيز عمل مى ‏كرده است و از اين تاريخ است كه برخی مردم به تبعيت وى در ايام [[عاشورا]] به اين عمل دست زده‏ اند».<ref>محسن رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، سال چهارم، شماره چهارم، زمستان ۱۳۸۶.</ref>


==مقدمه کتاب==
==مقدمه کتاب==
کاربر ناشناس