روضه‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

سبب نامیدن مرثیه‌خوانی به روضه‌خوانی آن است که مرثیه‌خوانان در گذشته حوادث [[کربلا]] را از کتاب [[روضة الشهداء|روضة الشهداءِ]] [[ملا حسین کاشفی]] می‌خواندند. چون خوانندگان، عیناً کتاب روضة الشهداء را برای مردم می‌خواندند، آنان را روضه‌خوان یعنی روضةالشهدا‌خوان می‌گفتند.<ref>قمی، فوائدالرضویه، ص۱۴۶؛ آقا بزرگ، الذریعه، ج۷، ص۹۳.</ref> کم کم روضه مصطلحی شد برای  مصیبت [[امام حسین (ع)]] و روضه خوان به کسی اطلاق شد که مصیبت امام حسین را بخواند؛ اگر چه به روضة الشهدا هم مراجعه نکرده باشد.<ref> قمی، فوائدالرضویه، ص۱۴۶.</ref> البته گفته شده برخی پیدایش واژه روضه‌خوانی را به ابن جوزی و بیهقی نسبت داده‌اند، محمدهادی یوسفی غروی ضمن رد این مطلب، واژه روضه را متعلق به [[فتال نیشابوری]] (درگذشته ۵۰۸ق) و [[روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (کتاب)|کتاب روضة الواعظین]] و دانسته است او معتقد است چون نوحه‌سرایان این کتاب را می‌خوانده‌اند ترکیب روضه‌خوانی شکل گرفته است.<ref>[http://www.yousofi.info/fa/article_484.htm اعتبارسنجي منابع عاشورا]</ref>