|
|
| خط ۱۹: |
خط ۱۹: |
| ===آمیزش حرام=== | | ===آمیزش حرام=== |
| آمیزشی که بدون تحقق اسباب شرعی و از روی آگاهی و با اختیار صورت می‌گیرد، آمیزش [[حرام]] نام دارد.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> برخی از مصداق‌های آمیزش حرام عبارت است از: [[زنا|زِنا]]، [[لواط|لِواط]]، [[مساحقه|مُساحقه]]، آمیزش با حیوان، آمیزش در حالاتی چون [[حیض]]، [[نفاس]]، [[روزه]] و [[احرام|اِحرام]].<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> | | آمیزشی که بدون تحقق اسباب شرعی و از روی آگاهی و با اختیار صورت می‌گیرد، آمیزش [[حرام]] نام دارد.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> برخی از مصداق‌های آمیزش حرام عبارت است از: [[زنا|زِنا]]، [[لواط|لِواط]]، [[مساحقه|مُساحقه]]، آمیزش با حیوان، آمیزش در حالاتی چون [[حیض]]، [[نفاس]]، [[روزه]] و [[احرام|اِحرام]].<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۱۶۲.</ref> |
|
| |
| ==احکام آمیزش==
| |
|
| |
| * آمیزش با همسر، موجب استقرار تمام [[مهریه|مهر]] در عقد دائم<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۰، ص۱۶۷-۱۶۸ و ج۳۱، ص۷۵.</ref> و نیز در عقد موقّت به شرط [[تمکین]] زن از شوهر در تمام مدّت تعیین شده و ثبوت [[عده|عدّه]] می‌شود و نیز تحقق بخش [[احصان]] است.
| |
| * اگر مردی در بیماری منجرّ به فوت، زنی را به عقد خود درآورد، در صورتی احکام زوجیت از قبیل [[ارث]]، ثبوت مهر و [[عده وفات|عدّه وفات]] بر آن مترتبّ می‌گردد که با وی آمیزش کرده باشد و یا از آن بیماری بهبود یابد و اگر بدون تحقق آمیزش در همان بیماری بمیرد، عقد باطل خواهد بود.<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۹، ص۲۲۰.</ref>
| |
| * زنی که به دلیل [[سه طلاقه]] شدن بر شوهر خود [[حرام]] شده، پس از ازدواج با مردی دیگر و تحقّق آمیزش، بر شوهر قبلی حلال می‌شود و می‌تواند بعد از [[طلاق]]، به عقد او در آید.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۲، ص۱۶۰.</ref>
| |
| * اگر کافر در حال کفر با دختر و مادر او ازدواج و آمیزش کند و سپس مسلمان شود، هر دو بر او حرام می‌شوند. در صورت عدم آمیزش یا آمیزش با دختر تنها، عقد دختر صحیح و عقد مادر باطل است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۰، ص۶۷-۶۸.</ref>
| |
| * ترک آمیزش با همسر دائم بیش از چهار ماه حرام است. ثبوت این حکم نسبت به همسر موقّت، مورد اختلاف است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۱۱۵ـ ۱۱۷؛ یزدی، العروة‌الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۸۱۰.</ref>
| |
| * آمیزش با کنیزی که مولا در صدد فروش او است، موجب ثبوت [[استبراء]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۴، ص۱۹۳.</ref> در صورتی که سبب حلّیت آمیزش، مالکیت کنیز باشد نه تحلیل، موجب ثبوت احصان می‌گردد.
| |
| * مطلق آمیزش حلال موجب ثبوت نسب و حرمت ازدواج با مادر، دختر و نوه‌های زن برای مرد؛ و حرمت ازدواج با پدر، پسر و نوادگان مرد برای زن می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۳۴۹.</ref>
| |
| * به قول مشهور، آمیزش در دُبُر زوجه [[مکروه]] است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۸۰۸.</ref>
| |
| * آمیزش در شب دوشنبه، سه شنبه، شب و ظهر پنجشنبه، شب و بعد از عصر جمعه [[مستحب]] است.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۸۰۱.</ref>
| |
| * آمیزش در روز و شبی که خورشید و ماه گرفته است، هنگام ظهر جز روز پنجشنبه هنگام غروب، در ایام مُحاق (دو یا سه شب آخر ماه)، شب نخست هر ماه جز [[ماه رمضان]] نیمه ماه، هنگام وزیدن بادهای سیاه، زرد و سرخ و رخداد زلزله، و نیز با بدن عریان، شکم پر و پشت یا رو به [[قبله]] بودن مکروه است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۵۴-۶۱.</ref>
| |
|
| |
|
| ==حصول جنابت با آمیزش== | | ==حصول جنابت با آمیزش== |
