محمدحسین غروی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سطح را از شیخ [[حسن تویسرکانی]] و برخی دیگر از اساتید نجف آموخت. در درس فقه و اصول سید محمد فشارکی اصفهانی و آقا رضا همدانی شرکت کرد. به مدت سیزده سال در درس آخوند خراسانی شرکت کرد. از مشاهیر شاگردان آخوند بود و در زمان تحصیل حاشیه ای بر کفایه نوشت.<ref>مطلبی، نجوم امت، ص۴۱</ref>

در دوره شرکت در درس آخوند، تنها دو مرتبه در درس حاضر نشد. یکی هنگامی که به [[زیارت]] کاظمین رفته بود و به خاطر مشکلی به درس نرسیده بود<ref>[http://www.bahjat.org/index.php/2011-09-08-10-59-54/hekayat.html#5 پایگاه نشر آثار آیت الله بهجت]</ref>و دیگری وقتی زمانی که باران شدیدی در نجف آمد و در شب تاریک راه تقریباً بسته بود و گمان کرد که آخوند به درس نخواهد آمد.<ref> مدرسی چهاردهی، تاریخ روابط ایران و عراق، ص ۱۳۶</ref>

پس از این دوره، برای تهذیب و اختصار و ترتیب فنی ابواب اصول و تنقیح و تقسیمی نو، دوره درسی جدیدی را آغاز کرد. وی ترتیب مطالب اصولی گذشته را تغییر داد و برخی مباحث مقدماتی را به جای خود برگرداند. او در این تقسیم‌بندی بر خلاف آنچه معمول بود، اصول را به چهار مبحث تقسیم کرد و تلاش کرد به عواملی که باعث اشتباه و خلط بین مباحث بود، پایان دهد.

# مباحث اصول عملیه

وی علاوه بر فقه و اصول، در کلام، تفسیر، حکمت، تاریخ، ادب و عرفان نیز مهارت داشت.

* محمدعلی اردوبادی

* [[محمدتقی بهجت]] فومنی

پس از وفات میرزای نایینی اعلامیه‌ای به امضای میرزا علی‌اصغر ملکی -از شاگردان آخوند خراسانی-، [[سید ابوالقاسم خوئی]]، سید محمدهادی میلانی به این مضمون نوشته شد که پس از [[شیخ انصاری]] در این اواخر نظیر آیت الله اصفهانی در روحانیت [[شیعه]] پیدا نشده و در [[حوزه نجف]] اشرف نظیر ایشان نیست. در [[بغداد]] برخی مقلدین به اصفهانی رجوع کردند.<ref>مطلبی، «نجوم امت»، ص۵۷</ref>