Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱
ویرایش
آیه عده طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←احکام پنج‌گانه طلاق: افزایش محتوا
جز (←جستارهای وابسته) |
جز (←احکام پنج‌گانه طلاق: افزایش محتوا) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
نخستین آیه [[سوره طلاق]]، [[پیامبر اسلام(ص)]] را به عنوان پیشوای امت اسلام، مورد خطاب قرار داده و احکام پنج‌گانه‌ای را در زمینه [[طلاق]]، [[تشریع]] کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۰.</ref> | نخستین آیه [[سوره طلاق]]، [[پیامبر اسلام(ص)]] را به عنوان پیشوای امت اسلام، مورد خطاب قرار داده و احکام پنج‌گانه‌ای را در زمینه [[طلاق]]، [[تشریع]] کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۰.</ref> | ||
=== احکام پنج‌گانه طلاق === | === احکام پنج‌گانه طلاق === | ||
* طلاق باید با آغاز عده همراه و در حال پاکی زن از [[عادت ماهانه]] صورت گیرد و طبق آیه ۲۲۸ [[سوره بقره]] مدت زمان عده طلاق باید سه بار پاک شدن (ثَلاثَةَ قُرُوءٍ) زن از عادات ماهانه باشد. بر این اساس اگر طلاق در حال [[حیض]] واقع شود، صحیح نخواهد بود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۰.</ref> در [[روایات|روایاتی]] متعددی از پیامبر اسلام(ص) و [[اهل بیت(ع)]] آمده است هرگاه کسی همسرش را در عادات ماهانه [[طلاق]] دهد نباید به آن طلاق اعتنا کند و اگر قصد دادن طلاق داشت باید تا پاک شدن همسرش صبر کند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۲، ص۱۰۸.</ref> برخی عدم همبستر شدن با زن در زمان پاکی قبل از اجرای صیغه طلاق را نیز شرط دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، | * طلاق باید با آغاز عده همراه و در حال پاکی زن از [[عادت ماهانه]] صورت گیرد و طبق آیه ۲۲۸ [[سوره بقره]] مدت زمان عده طلاق باید سه بار پاک شدن (ثَلاثَةَ قُرُوءٍ) زن از عادات ماهانه باشد. بر این اساس اگر طلاق در حال [[حیض]] واقع شود، صحیح نخواهد بود.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۰.</ref> در [[روایات|روایاتی]] متعددی از پیامبر اسلام(ص) و [[اهل بیت(ع)]] آمده است هرگاه کسی همسرش را در عادات ماهانه [[طلاق]] دهد نباید به آن طلاق اعتنا کند و اگر قصد دادن طلاق داشت باید تا پاک شدن همسرش صبر کند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۲، ص۱۰۸.</ref> برخی [[مفسر|مفسران]] عدم همبستر شدن با زن در زمان پاکی قبل از اجرای صیغه طلاق را نیز شرط دانسته‌اند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۱۲.</ref> | ||
* نگه داشتن حساب عده (وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ) دومین حکم آیه است. بر این اساس زمانی که زن سه بار روزهای پاکی خود را به پایان رساند و وارد عادات ماهیانه سوم شد، عده او به پایان یافته است. تاکید [[قرآن]] بر نگه داشتن حساب زمان عده را به دو دلیل عدم ضرر و زیان زن در امکان [[ازدواج]] مجدد و حفظ حریم ازدواچ اول (عدم انعقاد نطفه) دانسته‌اند و مخاطب نیز مردان هستند چراکه مسئله پرداخت [[نفقه]] و تأمین مسکن زنان و همچنین حق رجوع برای مردان است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۱.</ref> | * نگه داشتن حساب عده (وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ) دومین حکم آیه است. بر این اساس زمانی که زن سه بار روزهای پاکی خود را به پایان رساند و وارد عادات ماهیانه سوم شد، عده او به پایان یافته است. تاکید [[قرآن]] بر نگه داشتن حساب زمان عده را به دو دلیل عدم ضرر و زیان زن در امکان [[ازدواج]] مجدد و حفظ حریم ازدواچ اول (عدم انعقاد نطفه) دانسته‌اند و مخاطب نیز مردان هستند چراکه مسئله پرداخت [[نفقه]] و تأمین مسکن زنان و همچنین حق رجوع برای مردان است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۱.</ref> | ||
* عدم اخراج زنان از خانه شوهر در زمان عده و عدم خروج زنان از خانه شوهر، (لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ) سومین و چهارمین حکمی است که در این [[آیه]] به آن اشاره شده است. حکمت این حکم را حفظ احترام زن و ایجاد زمینه‌ای برای بازگشت شوهر از طلاق و تحکیم پیوند زناشویی دانسته‌اند؛<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۲.</ref> مطلبی که در روایات نیز به آن اشاره شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹۲.</ref> | * عدم اخراج زنان از خانه شوهر در زمان عده و عدم خروج زنان از خانه شوهر، (لا تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُيُوتِهِنَّ وَ لا يَخْرُجْنَ) سومین و چهارمین حکمی است که در این [[آیه]] به آن اشاره شده است. حکمت این حکم را حفظ احترام زن و ایجاد زمینه‌ای برای بازگشت شوهر از طلاق و تحکیم پیوند زناشویی دانسته‌اند؛<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۲۲.</ref> مطلبی که در روایات نیز به آن اشاره شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹۲.</ref> | ||