پرش به محتوا

آیه اعتصام: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ آوریل ۲۰۲۲
جز
خط ۳۱: خط ۳۱:
علامه طباطبایی معتقد است آیه قبل از این آیه در حکم تک تک افراد نازل شده بود و همه را به صورت شخصی و فردی بر تمسک به کتاب و سنت سفارش می‌کند اما در این آیه جماعت را به این دو رکن سفارش کرده است و دستور به چنگ زدن و تمسک کردن به آن داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۳۶۹.</ref>
علامه طباطبایی معتقد است آیه قبل از این آیه در حکم تک تک افراد نازل شده بود و همه را به صورت شخصی و فردی بر تمسک به کتاب و سنت سفارش می‌کند اما در این آیه جماعت را به این دو رکن سفارش کرده است و دستور به چنگ زدن و تمسک کردن به آن داده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۳۶۹.</ref>
===حبل الهی ===
===حبل الهی ===
در مورد اینکه مقصود از «حبل الله» در این آیه چیست نظرات مختلفی ارائه شده است.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۱؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴؛ فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر‌ نمونه، ۱۳۷۴، ج۳، ص۲۹.</ref> گروهی از مفسران [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، مقصود از آن را [[قرآن]] یا [[اسلام]] دانسته‌اند.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۱-۲۲؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴؛ فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱.</ref> برخی از  مفسران اهل سنت معنای جماعت را برای آن نقل کرده‌اند.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴.</ref> مفسران شیعه نیز عترت پیامبر(ص) و [[ائمه]] را برای مفهوم «حبل الله» مطرح کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵.</ref> برخی نیز آن را عهد میان انسان و خداوند دانسته‌اند.<ref>فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱.</ref>[[علامه طباطبایی]] از آیه ۱۰۱ سوره آل عمران{{یادداشت| وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ(ترجمه: و چگونه ممکن است شما کافر شوید، با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته‌اید، و) آیات خدا بر شما خوانده می‌شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابر این، به خدا تمسّک جویید!) و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست، هدایت شده است.)
در مورد اینکه مقصود از «حبل الله» در این آیه چیست نظرات مختلفی ارائه شده است.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۱؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴؛ فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر‌ نمونه، ۱۳۷۴، ج۳، ص۲۹.</ref> گروهی از مفسران [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، مقصود از آن را [[قرآن]] یا [[اسلام]] دانسته‌اند.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۱-۲۲؛ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴؛ فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱.</ref> برخی از  مفسران اهل سنت معنای جماعت را برای آن نقل کرده‌اند.<ref>طبری، جامع‌البیان، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۲؛ ماتریدی، تأویلات اهل السنه، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۴۴.</ref> مفسران شیعه نیز عترت پیامبر(ص) و [[ائمه]] را برای مفهوم «حبل الله» مطرح کرده‌اند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵.</ref> برخی نیز آن را عهد میان انسان و خداوند دانسته‌اند.<ref>فخر رازی،‌ مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۳۱۱.</ref>[[علامه طباطبایی]] از آیه ۱۰۱ سوره آل عمران{{یادداشت| وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ الله وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِالله فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ(ترجمه: و چگونه ممکن است شما کافر شوید، با اینکه (در دامان وحی قرار گرفته‌اید، و) آیات خدا بر شما خوانده می‌شود، و پیامبر او در میان شماست؟! (بنابر این، به خدا تمسّک جویید!) و هر کس به خدا تمسّک جوید، به راهی راست، هدایت شده است.)




}} استفاده کرده که منظور از (ومن یعتصم بالله) تمسک به آیات الهی و به پیامبر است که در واقع این دو همان کتاب(قرآن) و سنت هستند زیرا تمسک به پیامبر به تصریح قرآن(سوره حشر آیه ۷){{یادداشت| وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید؛ و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است!}} همان تمسک به قرآن است و در این آیه از قرآن و پیامبر به (حبل الله) تعبیر شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۳۶۹، نشر اعلمی، بیروت، ۱۳۹۱ق.
}} استفاده کرده که منظور از (ومن یعتصم بالله) تمسک به آیات الهی و به پیامبر است که در واقع این دو همان کتاب(قرآن) و سنت هستند زیرا تمسک به پیامبر به تصریح قرآن(سوره حشر آیه ۷){{یادداشت| وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا ۚ وَاتَّقُوا الله ۖ إِنَّ اللهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید؛ و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است!}} همان تمسک به قرآن است که در آیه۱۰۳ سوره آل عمران از قرآن و پیامبر به (حبل الله) تعبیر شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۳۶۹، نشر اعلمی، بیروت، ۱۳۹۱ق.
</ref>
</ref>
[[طبرسی]] در [[مجمع‌البیان]]، بهترین معنا برای «حبل‌الله» را قرآن و [[عترت پیامبر(ص)]] دانسته است. او برای اثبات این سخن [[روایت|روایتی]] از [[ابوسعید خدری]] نقل می‌کند که در آن [[پیامبر(ص)]] عنوان کرده‌است: ای مردم من در میان شما دو چیز به یادگار گذاشتم که اگر آن دو را بفهمید گمراه نخواهید شد، یکی از آن‌ها کتاب خداست که از آسمان به زمین آورده شده و دیگری نیز عترت و [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت]] من است. این دو از هم جدا نخواهند شد تا در [[بهشت]] و در کنار [[حوض کوثر]] به من بپیوندند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵.</ref>
[[طبرسی]] در [[مجمع‌البیان]]، بهترین معنا برای «حبل‌الله» را قرآن و [[عترت پیامبر(ص)]] دانسته است. او برای اثبات این سخن [[روایت|روایتی]] از [[ابوسعید خدری]] نقل می‌کند که در آن [[پیامبر(ص)]] عنوان کرده‌است: ای مردم من در میان شما دو چیز به یادگار گذاشتم که اگر آن دو را بفهمید گمراه نخواهید شد، یکی از آن‌ها کتاب خداست که از آسمان به زمین آورده شده و دیگری نیز عترت و [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت]] من است. این دو از هم جدا نخواهند شد تا در [[بهشت]] و در کنار [[حوض کوثر]] به من بپیوندند.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۸۰۵.</ref>
۱۷٬۴۴۳

ویرایش