Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
غناء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←رساله‌های مستقل فقها در مورد غناء
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==نظرات فقهای معاصر== | ==نظرات فقهای معاصر== | ||
بیشتر فقهای عصر حاضر همچون [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی|آیت‌الله تبریزی]]، [[محمد فاضل لنکرانی|آیت‌الله فاضل]] و [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم]] بین غناء و موسیقی تفاوت قائل شده‌اند و غناء را خوانندگی [[طرب|مطرب]] و متناسب مجالس [[لهو]] و [[لعب]] یا عیش و نوش و موسیقی را نوازندگی مطرب و متناسب با مجالس عیش و نوش دانسته‌اند.بنابراین انجام دادن آن و شنیدن آن را حرام می‌دانند. بر این اساس بیشتر فقها، غنائی که مطرب و متناسب با مجالس لهو و لعب نباشد را حلال عنوان کرده‌اند به غیر از میرزا جواد تبریزی که معتقد است بنا بر [[احتیاط واجب]] باید از مطلق خواندنی که با [[ترجیع]] صوت (چهچه) است اگر چه با مضمون باطل نباشد اجتناب کرد<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸-۵۴.</ref>و همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]] که مطلق غناء و موسیقی را حرام می‌دانند.<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۸۰.</ref> | بیشتر فقهای عصر حاضر همچون [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی|آیت‌الله تبریزی]]، [[محمد فاضل لنکرانی|آیت‌الله فاضل]] و [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم]] بین غناء و موسیقی تفاوت قائل شده‌اند و غناء را خوانندگی [[طرب|مطرب]] و متناسب مجالس [[لهو]] و [[لعب]] یا عیش و نوش و موسیقی را نوازندگی مطرب و متناسب با مجالس عیش و نوش دانسته‌اند.بنابراین انجام دادن آن و شنیدن آن را حرام می‌دانند. | ||
بر این اساس بیشتر فقها، غنائی که مطرب و متناسب با مجالس لهو و لعب نباشد را حلال عنوان کرده‌اند به غیر از میرزا جواد تبریزی که معتقد است بنا بر [[احتیاط واجب]] باید از مطلق خواندنی که با [[ترجیع]] صوت (چهچه) است اگر چه با مضمون باطل نباشد اجتناب کرد<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸-۵۴.</ref>و همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]] که مطلق غناء و موسیقی را حرام می‌دانند.<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۸۰.</ref> | |||
==رساله‌های مستقل فقها در مورد غناء== | ==رساله‌های مستقل فقها در مورد غناء== | ||
به‌نوشته کتاب غنا و موسیقی، از دوره صفویه، به‌علت رواج سماع که با غنا و موسیقی همراه بود، غنا مورد توجه فقیهان قرار گرفته و رساله‌هایی مستقل در این زمینه نگاشته شد. در این کتاب شمار رساله‌های یافت‌شده یا رساله‌هایی که در کتاب‌های دیگر از آن‌ها نام برده شده، ولی در دسترس نیستند، از دوره [[صفویه]] تا قبل از انقلاب اسلامی ایران، | به‌نوشته کتاب غنا و موسیقی، از دوره صفویه، به‌علت رواج سماع که با غنا و موسیقی همراه بود، غنا مورد توجه فقیهان قرار گرفته و رساله‌هایی مستقل در این زمینه نگاشته شد. در این کتاب شمار رساله‌های یافت‌شده یا رساله‌هایی که در کتاب‌های دیگر از آن‌ها نام برده شده، ولی در دسترس نیستند، از دوره [[صفویه]] تا قبل از انقلاب اسلامی ایران، ۴۹ رساله بیان شده است.<ref>مختاری، صادقی، غناء و موسیقی، ۱۳۷۷ش، ج۳، ۲۰۳۹- ۲۰۴۱ و ج۴، ص۲۲.</ref> برخی از آن‌ها به‌شرح زیر است: | ||
* رساله در تحلیل غناء در قرآن، [[محمدباقر سبزواری|محقق سبزواری]] (درگذشته ۱۰۹۰ق)؛ | |||
* رساله در تحلیل غناء در قرآن، [[محمدباقر سبزواری|محقق سبزواری]] (۱۰۹۰ق)؛ | * رسالة فی حرمة الغناء، [[شیخ حر عاملی|شیخ حرّ عاملی]](درگذشته ۱۱۰۴ق)؛ | ||
* رسالة فی حرمة الغناء، [[شیخ حر عاملی|شیخ حرّ عاملی]](۱۱۰۴ق)؛ | * رسالة فی تحریم الغناء، [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]](درگذشته ۱۲۰۵ق)؛ | ||
* رسالة فی تحریم الغناء، [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]](۱۲۰۵ق)؛ | * رسالة فی الغناء و تحلیله، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]](درگذشته ۱۰۹۱ق)؛ | ||
* رسالة فی الغناء و تحلیله، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]](۱۰۹۱ق)؛ | * رسالة فی تحقیق الغناء، [[میرزای قمی]](درگذشته ۱۲۳۱ق). | ||
* رسالة فی تحقیق الغناء، [[ | |||