پرش به محتوا

سجده سهو: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۴: خط ۴:


==کیفیت و زمان انجام==
==کیفیت و زمان انجام==
سجده سهو، سجده‌ای که پس از نماز برای جبران برخی اشتباهات در آن انجام می‌شود.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳.</ref> فقهیان شیعه از سجده سهو و احکام آن در باب خلل در نماز بحث کرده‌اند.{{مدرک}}
سجده سهو، سجده‌ای که پس از نماز برای جبران برخی اشتباهات در آن به جا آورده می‌شود.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳.</ref> فقهیان شیعه از سجده سهو و احکام آن در باب خلل در نماز بحث کرده‌اند.{{مدرک}}


بنا بر مشهور فقیهان شیعه، زمان سجده سهو پس از سلام نماز است<ref>علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۸؛ مبسوط، ج۱، ص۱۲۵.</ref> شیخ طوسی گفته است برخی از امامیه در صورتی که سجده سهو به خاطر نقصان(کم شدن چیزی از اجزای نماز) باشد، زمان آن را قبل از سلام می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۵.</ref>  
علامه حلی گفته است در شرط بودن طهارت، رو به قبله و ذکر اختلاف‌نظر است.<ref>حلی، قواعد، ص۳۰۸.</ref>


نمازگزار پس از سلام نماز، باید بلافاصله نیت سجده سهو کند و تکبیر بگوید و به سجده برود و ذکر سجده سهو را بگوید سپس سر از سجده بردارد و دوباره به سجده برود و ذکر سجده سهو را بگوید سپس، تشهد و سلام نماز خوانده شود.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۵.</ref>
=== زمان===
بنا بر مشهور فقیهان شیعه، زمان سجده سهو، پس از [[سلام نماز]] است<ref>علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۸؛ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref> شیخ طوسی گفته است برخی از امامیه در صورتی که سجده سهو به خاطر نقصان(کم شدن چیزی از اجزای نماز) باشد، زمان آن را قبل از سلام نماز می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>  


=== ذکر===
نمازگزار نیت سجده سهو می‌کند سپس تکبیر می‌گوید و به سجده می‌رود و ذکر سجده سهو را می‌گوید سپس سر از سجده بردارد و دوباره به سجده برود و ذکر سجده سهو را می‌گوید سپس، تشهد و سلام نماز را می‌خواند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>
مشهور فقیهان یکی از ذکرهای زیرا لازم می‌دانند
 
===ذکر===
در سجده سهو یکی از ذکرهای زیر خوانده می‌شود:
در سجده سهو یکی از ذکرهای زیر خوانده می‌شود:
::::«{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ وَ صَلَّی اللَّـهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ}}»
::::«{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ وَ صَلَّی اللَّـهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ}}»
::::یا «{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ، اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ}}»
::::«{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ، اَللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ}}»
::::یا «{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ، اَلسَّلامُ عَلَیكَ اَیهَا النَّبِی وَ رَحْمَهُ اللَّـهِ وَ بَرَکاتُهُ}}». <ref>حلی، قواعد، ص۳۰۸.</ref>
::::«{{عربی|بِسْمِ اللَّـهِ وَ بِاللَّـهِ، اَلسَّلامُ عَلَیكَ اَیهَا النَّبِی وَ رَحْمَهُ اللَّـهِ وَ بَرَکاتُهُ}}».<ref>حلی، قواعد، ص۳۰۸.</ref>
 
علامه حلی گفته است در شرط بودن طهارت، رو به قبله و ذکر اختلاف‌نظر است.<ref>حلی، قواعد، ص۳۰۸.</ref>
 
==موارد وجوب==
==موارد وجوب==
سجده سهو در موارد زیر واجب است:
موارد سجده سهو عبارت است از:
* حرف‌زدن سَهوی در نماز<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
* حرف‌زدن سَهوی در نماز<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
* فراموش کردن یک سجده<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳</ref>
* فراموش کردن یک سجده<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳</ref>
* شک بین چهار و پنج در نماز چهار رکعتی.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۶.</ref>
* شک بین چهار و پنج در نماز چهار رکعتی.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۶.</ref>
* سلام دادن در غیر موضع.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>
* سلام دادن در غیر موضع.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>
* فراموشی تشهد<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۳؛ ذکری، ج۴، ص۸۵.</ref>
* فراموشی تشهد<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۸۵.</ref>
شیخ طوسی سجده سهو را فقط در این موارد پنجگانه واجب دانسته است و گفته است برخی از فقیهان امامیه آن را در هر زیادت و نقصانی(غیر از ارکان نماز) در نماز لازم می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵</ref> علامه حلی سجده سهو را در هر زیادت و نقصان غیر مبطل لازم می‌داند.<ref>علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>
شیخ طوسی گفته است که برخی از فقیهان امامیه آن را در هر زیادت و نقصانی(غیر از ارکان) در نماز لازم می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵</ref> علامه حلی سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی که نماز را باطل نکند، لازم می‌داند.<ref>علامه حلی، القواعد، ج۱، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}


==منابع==
==منابع==
* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، قم، ۱۴۰۹ق
* شهید اول، محمد بن مکی، ذكرى الشيعة في أحكام الشريعة‌، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۱۹ق.
* شهید اول، محمد بن مکی، ذكرى الشيعة في أحكام الشريعة‌، قم، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ۱۴۱۹ق.
* طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تصحیح:‌سید محمدتقی کشفی، تهران، الکتبة المرتضویه لاحیاء الآثار الجعفریه، ۱۳۸۷ق.
* طوسی، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تصحیح:‌سید محمدتقی کشفی، تهران، الکتبة المرتضویه لاحیاء الآثار الجعفریه، ۱۳۸۷ق.