پرش به محتوا

دعای ناد علی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۰
اصلاح متن و شناسه
(اصلاح متن و شناسه)
خط ۱۵: خط ۱۵:
  | مکان          =  
  | مکان          =  
}}
}}
'''نَادِ عَلی'''، عنوان دو [[دعا]] در وصف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است که با عبارت «نادِ عَلِیاً مَظهَرَ (یا مُظهِر) العَجائِب» آغاز می‌شود و دربردارنده [[فضایل امام علی(ع)]] است. دعای نادعلی صغیر، دو بیت شعر است که با مصرع فوق آغاز می‌شود. این شعر در کتاب [[بحار الانوار]] نقل شده اما نامی از گویندۀ آن برده نشده است. نادعلی کبیر، دعایی است با همان آغاز و مضمون که حجم آن چند برابر نادعلی صغیر است. این دعاها علاوه بر بیان [[فضائل امام علی(ع)]]، حاوی [[توسل]] به وی است. در کتاب‌های مختلف ختم‌های گوناگونی با آثار ویژه برای این [[دعا]] ذکر شده است.
'''نَادِ عَلی'''، دو [[دعا]] در وصف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] است که با عبارت «نادِ عَلِیاً مَظهَرَ العَجائِب» آغاز می‌شود و گفته شده است که در روز جنگ احد از عالم غیب به گوش پیامبر(ص) رسیده است.  
 
دعای ناد علی صغیر کوتاه است و در آن گفته شده است که هر غم و اندوهی به برکت نبوت پیامبر و ولایت امام علی(ع) برطرف می‌شود. علامه مجلسی، این دعا را در کتاب [[بحار الانوار]] آورده، اما به منبع آن اشاره نکرده است. یدالله دوزدوزانی، فقیه شیعه، گفته است که دعای ناد علی صغیر مدرک معتبری ندارد. با این حال کتاب‌هایی در شرح این دعا نوشته شده است.
 
دعای ناد علی کبیر، حجمی چند برابر ناد علی صغیر دارد و مضامینی شبیه به دعای ناد علی صغیر دارد.


==ناد علی صغیر==
==ناد علی صغیر==
بنابر آنچه در کتاب [[شرح دیوان شعر منسوب به امام علی(ع) (کتاب)|شرح دیوان شعر منسوب به امام علی(ع)]]، نوشته [[میرحسین بن معین‌الدین میبدی یزدی|میبدی یزدی]]، عالم شافعی قرن دهم هجری آمده، [[پیامبر(ص)]] در [[جنگ احد]] از [[عالم غیب]] چنین شنید: «نَادِ عَلِيّاً مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ، تَجِدْهُ عَوْناً لَكَ فِي النَّوَائِبِ، كُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي، بِوَلايَتِكَ يَا عَلِيُّ»؛<ref>میبدی یزدی، شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب، به کوشش اکرم شفائی، ص۴۳۴.</ref> علی را که مظهر عجایب است صدا بزن، او را در گرفتاری‌ها یاور خود خواهی یافت؛ هر غم و اندوهی برطرف می‌شود، به برکت نبوتت ای محمد! و ولایتت ای علی!<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۵۶۳.</ref>
بنابر آنچه در کتاب [[شرح دیوان شعر منسوب به امام علی(ع) (کتاب)|شرح دیوان شعر منسوب به امام علی(ع)]]، نوشته [[میرحسین بن معین‌الدین میبدی یزدی|میبدی یزدی]]، عالم شافعی قرن دهم هجری آمده، [[پیامبر(ص)]] در [[جنگ احد]] از [[عالم غیب]] چنین شنید: «نَادِ عَلِيّاً مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ، تَجِدْهُ عَوْناً لَكَ فِي النَّوَائِبِ، كُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي، بِوَلايَتِكَ يَا عَلِيُّ»؛<ref>میبدی یزدی، شرح دیوان منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب، به کوشش اکرم شفائی، ص۴۳۴.</ref> علی را که مظهر عجایب است صدا بزن، او را در گرفتاری‌ها یاور خود خواهی یافت؛ هر غم و اندوهی برطرف می‌شود، به برکت نبوتت ای محمد! و ولایتت ای علی!<ref>محدثی، فرهنگ غدیر، ۱۳۸۶ش، ص۵۶۳.</ref>


[[علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالأنوار]] و [[محمدتقی سپهر|میرزا محمدتقی سپهر]] در [[ناسخ التواریخ]]، به روایت میبدی یزدی اشاره کرده‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۷۳؛ سپهر، ناسخ التواریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۹۰۲.</ref> با این حال [[یدالله دوزدوزانی]]، از فقیهان قرن پانزدهم هجری، گرچه خواندن این ذکر را با امید به ثواب بی‌اشکال دانسته، اما تصریح کرده است که مدرک معتبری ندارد.<ref>دوزدوزانی تبریزی، استفتائات حضرت آیت‌الله العظمی دوزدوزانی تبریزی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲.</ref>
[[علامه مجلسی]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالأنوار]] و [[محمدتقی سپهر|میرزا محمدتقی سپهر]] در [[ناسخ التواریخ]]، به روایت میبدی یزدی اشاره کرده‌اند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۷۳؛ سپهر، ناسخ التواریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۹۰۲.</ref> در بحارالأنوار اشاره‌ای به منبع این دعا نشده است.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۷۳.</ref> [[یدالله دوزدوزانی]]، از فقیهان قرن پانزدهم هجری، گرچه خواندن این ذکر را با امید به ثواب بی‌اشکال دانسته، اما تصریح کرده است که مدرک معتبری ندارد.<ref>دوزدوزانی تبریزی، استفتائات حضرت آیت‌الله العظمی دوزدوزانی تبریزی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲.</ref>


[[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|تقی‌الدین ابراهیم کفعمی]]، عالم شیعه قرن نهم هجری، در کتاب [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مصباح]] آورده است، فراز مذکور را به خط [[شهید اول]] دیده و افزوده که برای پیدا شدن گمشده و بَردهٔ فراری خوانده و تکرار می‌شده است.<ref>کفعمی، مصباح، نشر دار الرضی، ص۱۸۳.</ref> [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] نیز در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] همین مطلب را از مصباح نقل کرده است.<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۴۸۳.</ref>
[[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|تقی‌الدین ابراهیم کفعمی]]، عالم شیعه قرن نهم هجری، در کتاب [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مصباح]] آورده است، فراز مذکور را به خط [[شهید اول]] دیده و افزوده که برای پیدا شدن گمشده و بَردهٔ فراری خوانده و تکرار می‌شده است.<ref>کفعمی، مصباح، نشر دار الرضی، ص۱۸۳.</ref> [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] نیز در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] همین مطلب را از مصباح نقل کرده است.<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۴۸۳.</ref>
۴۴۱

ویرایش