دعای ناد علی: تفاوت میان نسخهها
←ناد علی صغیر: افزودن متن
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←منابع: افزودن منابع) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←ناد علی صغیر: افزودن متن) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|{{عربی|كُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي}}|{{عربی| بِوَلَايَتِكَ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۷۳.</ref>}}}} | |{{عربی|كُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي}}|{{عربی| بِوَلَايَتِكَ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۰، ص۷۳.</ref>}}}} | ||
نادعلی صغیر، بنابر آنچه در کتاب [[ناسخ التواریخ (کتاب)|ناسخ التواریخ]] آمده، خطاب [[خداوند]] به پیامبر(ص) در جنگ احد بوده است.<ref>سپهر، ناسخ التواریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۹۰۲.</ref> | نادعلی صغیر، بنابر آنچه در کتاب [[ناسخ التواریخ (کتاب)|ناسخ التواریخ]] آمده، خطاب [[خداوند]] به پیامبر(ص) در جنگ احد بوده است.<ref>سپهر، ناسخ التواریخ، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۹۰۲.</ref> با این حال یدالله دوزدوزانی، از فقیهان قرن پانزدهم هجری، گرچه خواندن این شعر را با امید به ثواب بیاشکال دانسته، اما تصریح کرده است که مدرک معتبری ندارد.<ref>دوزدوزانی تبریزی، استفتائات حضرت آیتالله العظمی دوزدوزانی تبریزی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲.</ref> | ||
[[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|تقیالدین ابراهیم کفعمی]]، عالم شیعه قرن نهم هجری، در کتاب [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مصباح]] آورده است شعر مذکور را به خط [[شهید اول]] دیده و افزوده که برای پیدا شدن گمشده و بَردهٔ فراری خوانده و تکرار میشده است.<ref>کفعمی، مصباح، نشر دار الرضی، ص۱۸۳.</ref> [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] نیز در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] همین مطلب را از مصباح نقل کرده است.<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۴۸۳.</ref> | [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|تقیالدین ابراهیم کفعمی]]، عالم شیعه قرن نهم هجری، در کتاب [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مصباح]] آورده است شعر مذکور را به خط [[شهید اول]] دیده و افزوده که برای پیدا شدن گمشده و بَردهٔ فراری خوانده و تکرار میشده است.<ref>کفعمی، مصباح، نشر دار الرضی، ص۱۸۳.</ref> [[میرزا حسین نوری|محدث نوری]] نیز در کتاب [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] همین مطلب را از مصباح نقل کرده است.<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۴۸۳.</ref> |