۱۶٬۵۸۷
ویرایش
نیمه‌شب شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
انتقال بخشی از مطالب به یادداشت
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش جزیی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال بخشی از مطالب به یادداشت) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
در شیوه محاسبه زمان نیمه شب شرعی اختلاف وجود دارد؛ برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا اول وقت نماز صبح یا اذان صبح و یا طلوع فجر می‌دانند و برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا طلوع آفتاب می‌دانند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> | در شیوه محاسبه زمان نیمه شب شرعی اختلاف وجود دارد؛ برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا اول وقت نماز صبح یا اذان صبح و یا طلوع فجر می‌دانند و برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا طلوع آفتاب می‌دانند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> | ||
به نظر مراجع | به نظر بیشتر مراجع تقلید، تقریبا یازده و ربع ساعت بعد از [[نماز ظهر #وقت نماز ظهر|وقت نماز ظهر]]، آخر وقت نماز مغرب و عشا است. اما بعضی دیگر معتقدند که دوازده ساعت بعد از وقت ظهر شرعی، نیمه شب شرعی و پایان وقت نماز عشاء است.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> {{یادداشت|مراجعی همچون [[امام خمینی]]، [[آیت الله اراکی|اراکی]]، [[آیت الله گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی]]،[[محمد فاضل لنکرانی|فاضل]] ،[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سیستانی]] و [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای]] دیدگاه اول و [[سید ابوالقاسم خویی|خوئی]]، [[میرزا جواد تبریزی|تبریزی]] و... دیدگاه دوم را پذیرفته‌اند.}} | ||
برخی از [[فقها]] معتقدند اگر شخصی، نماز مغرب یا عشاء را تا نصف شب نخواند، بنا بر [[احتیاط واجب]] باید تا قبل از شروع وقت نماز صبح یا اذان صبح آن را به نیت ما فی‌الذمه (بدون اینکه نیت ادا و قضا کند) بخواند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> | برخی از [[فقها]] معتقدند اگر شخصی، نماز مغرب یا عشاء را تا نصف شب نخواند، بنا بر [[احتیاط واجب]] باید تا قبل از شروع وقت نماز صبح یا اذان صبح آن را به نیت ما فی‌الذمه (بدون اینکه نیت ادا و قضا کند) بخواند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref> | ||