رضاع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رِضاع'''، به معنای شیردادن است  که از آن در باب‌های مختلف [[فقه]] بحث می‌شود. رضاع از اسباب [[محرمیت|مَحْرمیت]] است و به کسانی که از راه آن مَحْرم می‌شوند، [[محارم رضاعی]] می‌گویند. برای شیردهی در منابع حدیثی، فقهی و حقوقی آداب، احکام و قوانین ویژه‌ای آمده است.

مسأله رضاع و برخی از احکام آن در [[آیه رضاع]] آمده است.<ref>سوره بقره، آیه۲۳۳.</ref> همچنین [[قرآن]]، [[ازدواج]] با محارم رضاعی را [[حرام]] کرده و برخی از آنها را برشمرده است.<ref>سوره نساء، آیه ۲۳.</ref> در منابع حدیثی نیز روایاتی ذیل باب الرضاع آمده است.<ref> برای نمونه. ر. ک. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۰-۴۱؛ شیخ صدوق، من لایحضر الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۷۵-۳۸۰؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۳۲۱.</ref> فقیهان از رضاع در باب‌های [[طهارت]]<ref> برای نمونه: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۶۷.</ref>، [[صوم]]،<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۲۸۵؛ یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۸ق، ج۲، ص۵۶-۵۷.</ref> تجارت<ref>برای نمونه: ر. ک. ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۸۱.</ref>، [[نکاح]]<ref>برای نمونه ر. ک. شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۲۰۵؛ ابن براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۴۸۱.</ref>، شهادات<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۹، ص۳۴۴.</ref>، [[حد|حدود]] و [[دیه|دیات]]<ref>برای نمونه: ر. ک. نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۳، ص۳۱۳.</ref> سخن گفته‌اند. ماده‌های ۱۰۲۴ و ۱۱۷۶ قانون مدنی ایران به رضاع و محرمیت رضاعی اختصاص یافته است.<ref>منصور، قانون مدنی، ۱۳۸۹ش، ص۱۸۶-۱۸۷، ماده ۱۰۴۶، ص۲۰۷، ماده ۱۱۷۶.</ref>