پرش به محتوا

سجده: تفاوت میان نسخه‌ها

۴٬۰۸۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۷
جز
اصلاح متن
جز (حذف منبع نادرست)
جز (اصلاح متن)
خط ۱۰: خط ۱۰:
در [[روایات]] نیز سجده به عنوان بهترین حالت انسان برای نزدیک شدن به خدا معرفی شده است.<ref group="یادداشت">پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «بنده به چیزی با فضیلت‌تر از سجده پنهانی، به خداوند نزدیک نشده است». نهج الفصاحه، ج ۱، ص ۴۶۱</ref>
در [[روایات]] نیز سجده به عنوان بهترین حالت انسان برای نزدیک شدن به خدا معرفی شده است.<ref group="یادداشت">پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «بنده به چیزی با فضیلت‌تر از سجده پنهانی، به خداوند نزدیک نشده است». نهج الفصاحه، ج ۱، ص ۴۶۱</ref>


سجده به انسان اختصاص نداشته و همه موجودات و اشیاء خدا را با سجده بر او عبادت می‌کنند.<ref group="یادداشت"> أَ وَ لَمْ یرَوْا إِلی ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیءٍ یتَفَیؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیمینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ. نحل/۴۸</ref><ref group="یادداشت"> در اعمال مسجد بزرگ کوفه می‌خوانیم: «اَنْتَ الّذی سَجَدَ لک شُعاع الشّمس»؛ تو آن خدایی هستی که شعاع شمس (خورشید)، برای تو سجده می‌کند.</ref>
سجده به انسان اختصاص نداشته و همه موجودات و اشیاء خدا را با سجده بر او عبادت می‌کنند.<ref group="یادداشت"> أَ وَ لَمْ یرَوْا إِلی ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیءٍ یتَفَیؤُا ظِلالُهُ عَنِ الْیمینِ وَ الشَّمائِلِ سُجَّداً لِلَّهِ وَ هُمْ داخِرُونَ. نحل/۴۸ و یا در اعمال مسجد بزرگ کوفه می‌خوانیم: «اَنْتَ الّذی سَجَدَ لک شُعاع الشّمس»؛ تو آن خدایی هستی که شعاع شمس (خورشید)، برای تو سجده می‌کند.</ref>


==انواع سجده==
علاوه بر سجده نماز، سجده انواعی دیگری نیز دارد مانند:
سجده گاهی به عنوان عبادتی مستقل انجام می‌شود و گاهی به عنوان جزئی از [[نماز]]، [[سجده سهو]]، [[عزائم|سجده‌های قرآن]] و بسیاری از اذکار و اعمال عبادی دیگر.


===سجده نماز===
*[[سجده شکر]] که مستحب است افراد پس از پایان [[نماز]]، چه نماز واجب و چه مستحب، رسیدن نعمت جدید، دفع بلا و یا پس از توفیق کار خیر یا ترک [[گناه]]، آن رابه جای آورند. <ref>العروة الوثقی‌، ج۲، ص۵۸۴-۵۸۵</ref>
تمام نمازهای واجب و مستحب در هر رکعت پس از [[رکوع]] دو سجده دارند. کیفیت انجام این دو سجده اینگونه است:
* [[سجده سهو]] در هنگام فراموشی برخی اجزای نمازهای واجب یا انجام برخی کارها مانند سخن گفتن غیرعمدی در [[نماز]]
* [[عزائم|سجده‌های قرآن]] هنگام خواندن یا شنیدن یکی از آیات سجده دار: ۱۵ [[سوره سجده]]، ۳۷ [[سوره فصلت|فصلت]]، ۶۲ [[سوره نجم|نجم]] و ۱۹ [[سوره علق|علق]]


هنگامی که نمازگزار پس از رکوع ایستاد و بدنش آرام گرفت می‌نشیند و پس از قرار دادن اعضای هفت گانه (پیشانی، کف دو دست، سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها) بر روی زمین ذکر سجده را در حال آرامش بدن می‌گوید. پس از آن می‌نشیند و پس از لحظاتی که بدن آرام گرفت مجددا اعضای هفت گانه را بر روی زمین قرار داده و ذکر می‌گوید، در پایان این ذکرها مجددا می‌نشیند و بقیه اعمال [[نماز]] را ادامه می‌دهد. سر برداشتن از سجده نخست و نشستن با آرامش لازم بوده و ترک عمدی آن موجب بطلان نماز است.<ref> الحدائق الناضرة، ج۸، ص۲۹۰</ref><ref> جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref>
==احکام سجده نماز==
تمام نمازهای واجب و مستحب در هر رکعت پس از [[رکوع]] دو سجده دارند. این دو سجده از ارکان نماز بوده و با ترک عمدی یا سهوی آن نماز واجب باطل می‌شود ولی در نمازهای مستحبی چنانچه سهوا هر دو سجده را فراموش کند نماز باطل نمی‌شود.


==== کم یا زیاد شدن سجده ====
===کیفیت سجده===
کم و زیاد کردن عمدی یک سجده باعث باطل شدن نماز است ولی چنانچه سجده‌ای را فراموش کند و قبل از رکوع رکعت بعد یادش بیاید، لازم است بنشیند و سجده فراموش شده را انجام دهد، پس از پایان نماز نیز دو [[سجده سهو]] واجب است؛ ولی اگر بعد از رکوع یادش بیاید نماز را ادامه داده و پس از پایان نماز، علاوه بر قضای سجده فراموش شده دو سجده سهو انجام دهد.
نمازگزار باید پس از [[رکوع]] و [[قیام متصل به رکوع]] بنشیند و هفت عضو یعنی پیشانی، کف دو دست، سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها را بر روی زمین بگذارد و ذکر سجده را بگوید. وی پس از گفتن ذکر واجب سجده، سر از سجده بر می‌دارد و پس از لحظاتی که بدن آرام گرفت مجددا اعضای هفت گانه را بر روی زمین قرار داده و ذکر می‌گوید، در پایان این ذکرها مجددا می‌نشیند و بقیه اعمال [[نماز]] را ادامه می‌دهد.<ref> الحدائق الناضرة، ج۸، ص۲۹۰</ref><ref> جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref>


دو سجده از ارکان نماز بوده و با ترک عمدی یا سهوی آن نماز واجب باطل می‌شود ولی در نمازهای مستحبی چنانچه سهوا هر دو سجده را فراموش کند نماز باطل نمی‌شود.
====کیفیت سجده فرد ناتوان====
كسى كه نمى‌تواند پيشانى را به زمين برساند، بايد به قدرى كه مى‌تواند خم شود و مهر يا چيز ديگرى را كه سجده بر آن صحيح است، روى چيز بلندى گذاشته و طورى پيشانى را بر آن بگذارد كه بگويند سجده كرده است، و نيز بايد كف دست‌ها و زانوها و انگشتان پا را به طور معمول به زمين بگذارد.


====ذکر سجده نماز====
كسى كه به هيچ وجه نمى‌تواند خم شود، بايد براى سجده بنشيند و با سر اشاره كند و اگر نتواند بايد با چشم‌ها اشاره نمايد. این افراد اگر مى‌توانند باید مهر را به قدرى بلند كنند كه پيشانى را بر آن بگذارد و اگر نمى‌توانند، فردی دیگر مهر را بلند كند و به پيشانى بگذارد و اگر با سر يا چشم‌ها نمى‌تواند اشاره كند، بايد در قلب نيّت سجده كند و با دست و مانند آن براى سجده اشاره نمايد.
{{نقل قول چهار طبقه|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC|قال الصادق(ع):| إنّ قَوما أتَوا رسولَ اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم فقالوا: یا رسولَ اللّه، اضمَن لَنا علی رَبِّكَ الجَنَّةَ، فقالَ: علی أن تُعِینُونِی بِطُولِ السُّجودِ.|امام صادق(ع) فرمود: گروهی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم آمدند و عرض كردند: ای رسول خدا، در برابر پروردگارت بهشت را برای ما ضمانت كن. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: به شرط آن كه شما نیز با سجده‌های طولانی مرا یاری دهید.| أمالی الطوسی: ۶۶۴ / ۱۳۸۹ منتخب میزان الحكمة: ۲۶۴}}
ذکر خاص سجده، گفتن یک بار «سُبْحانَ رَبِّی الاَعْلیٰ وَ بِحَمْدِهِ» می‌باشد. می‌توان سه بار «سُبْحانَ اللّهِ» یا هر ذکر دیگری که حداقل به این مقدار باشد نیز گفت.


====شک در انجام سجده====
=== واجبات سجده ===
در صورت شک در انجام سجده، لازم است سجده را به جای آورد و در صورتی که بیش از ۵۰% احتمال می‌دهد سجده را انجام داده بنا بر انجام دادن آن می‌گذارد.
* در سجده باید تمام اعضای هفت گانه بر روی زمین قرار بگیرد
* ذکر سجده باید در حال آرامش گفته شود.
* سر برداشتن از سجده نخست و نشستن با آرامش لازم بوده و ترک عمدی آن موجب بطلان نماز است.<ref> الحدائق الناضرة، ج۸، ص۲۹۰</ref><ref> جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref>
* کم و زیاد کردن عمدی یک سجده باعث باطل شدن نماز است ولی چنانچه سجده‌ای را فراموش کند و قبل از رکوع رکعت بعد یادش بیاید، لازم است بنشیند و سجده فراموش شده را انجام دهد، پس از پایان نماز نیز دو [[سجده سهو]] واجب است؛ ولی اگر بعد از رکوع یادش بیاید نماز را ادامه داده و پس از پایان نماز، علاوه بر قضای سجده فراموش شده دو سجده سهو انجام دهد.


====مستحبات سجده====
===مستحبات سجده===
* گفتن تکبیر هنگام رفتن از [[رکوع]] به سجده، پس از بلند شدن از سجده و هنگام رفتن برای سجده دوم.
* گفتن تکبیر هنگام رفتن از [[رکوع]] به سجده، پس از بلند شدن از سجده و هنگام رفتن برای سجده دوم.
* هنگام سجده رفتن از رکوع، مردان نخست دستها و زنان زانوها را بر زمین بگذارند.
* هنگام سجده رفتن از رکوع، مردان نخست دستها و زنان زانوها را بر زمین بگذارند.
خط ۴۵: خط ۴۸:
* گفتن ذکر «بِحَولِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أقُومُ وَ أقْعُدُ» هنگام برخاستن جهت قیام.<ref> جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۶۹-۱۸۹.</ref><ref> العروة الوثقی، ج۲، ص۵۷۳-۵۷۵.</ref>
* گفتن ذکر «بِحَولِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أقُومُ وَ أقْعُدُ» هنگام برخاستن جهت قیام.<ref> جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۶۹-۱۸۹.</ref><ref> العروة الوثقی، ج۲، ص۵۷۳-۵۷۵.</ref>


===سجده سهو===
===ذکر سجده نماز===
{{اصلی|سجده سهو}}
{{نقل قول چهار طبقه|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC|قال الصادق(ع):| إنّ قَوما أتَوا رسولَ اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم فقالوا: یا رسولَ اللّه، اضمَن لَنا علی رَبِّكَ الجَنَّةَ، فقالَ: علی أن تُعِینُونِی بِطُولِ السُّجودِ.|امام صادق(ع) فرمود: گروهی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم آمدند و عرض كردند: ای رسول خدا، در برابر پروردگارت بهشت را برای ما ضمانت كن. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم فرمود: به شرط آن كه شما نیز با سجده‌های طولانی مرا یاری دهید.| أمالی الطوسی: ۶۶۴ / ۱۳۸۹ منتخب میزان الحكمة: ۲۶۴}}
فراموشی برخی اجزای نمازهای واجب یا انجام برخی کارها مانند سخن گفتن غیرعمدی در [[نماز]] باعث وجوب سجده سهو بلافاصله پس از پایان نماز می‌شود.
ذکر خاص سجده،  «سُبْحانَ رَبِّی الاَعْلیٰ وَ بِحَمْدِهِ» است. می‌توان سه بار «سُبْحانَ اللّهِ» یا هر ذکر دیگری که حداقل به این مقدار باشد نیز گفت.


===سجده واجب قرآن===
===شک در انجام سجده===
{{اصلی|عزائم}}
در صورت شک در انجام سجده، لازم است سجده را به جای آورد و در صورتی که بیش از ۵۰% احتمال می‌دهد سجده را انجام داده بنا بر انجام دادن آن می‌گذارد.
خواندن یا شنیدن یکی از آیات سجده دار: ۱۵ [[سوره سجده]]، ۳۷ [[سوره فصلت|فصلت]]، ۶۲ [[سوره نجم|نجم]] و ۱۹ [[سوره علق|علق]] باعث وجوب سجده می شود.
 
===سجده شکر===
سجده شکر از سجده‌هاى مستحبی است که بیشتر در این موارد به جای آورده می‌شود:<ref>العروة الوثقی‌، ج۲، ص۵۸۴-۵۸۵</ref>
{{ستون شروع}}
* پس از پایان [[نماز]]، چه نماز واجب و چه مستحب
* رسیدن نعمت جدید
* دفع بلا
* پس از توفیق کار خیر یا ترک [[گناه]]
{{پایان}}
برای انجام سجده شکر، رو به [[قبله]] بودن و [[طهارت]] لازم نیست.


==محل سجده==
===محل سجده===
{{اصلی|مهر نماز}}
{{اصلی|مهر نماز}}
بر اساس روایات و سنت پیامبر، چیزی که بر آن سجده می‌شود باید پاک بوده و از جنس زمین یا آنچه از زمین می‌روید باشد(به شرط آنکه خوردنی و پوشیدنی نباشد)<ref>جامع عباسی، ص ۱۴۶.</ref>
محل سجده باید پاک و از جنس زمین یا آنچه از زمین می‌روید باشد(به شرط آنکه خوردنی و پوشیدنی نباشد)<ref>جامع عباسی، ص ۱۴۶.</ref> بنابراین سجده بر کاغذ یا دستمال کاغذی از چوب یا گیاه (به جز پنبه و کتان) صحیح است .<ref> جواهر الکلام، ج۸، ص۴۳۰-۴۳۲.</ref> بر اساس روایات، برترین سجده‌گاه تربت [[امام حسین(ع)]] است.<ref>وسائل الشیعه، ج۵، ص۳۶۶.</ref>  
 
سجده بر مواد معدنی مانند طلا و نقره و قیر صحیح نیست و بیشتر [[مراجع تقلید]] سجده بر سنگهای معدنی مانند [[عقیق]] و [[فیروزه]] را نیز صحیح نمی‌دانند.<ref> جواهر الکلام، ج۸، ص۴۱۲.</ref> در جواز سجده بر سفال و آجر که خاک پخته شده هستند نیز اختلاف نظر وجود دارد.


جای پیشانی نمازگزار باید از جای ایستادن او بیش از چهار انگشت بسته بلندتر یا پایین‌تر نباشد. سجده‌گاه باید استقرار داشته و تکان نخورد؛ بدین معنا که پیشانی روی آن قرار گرفته و ثبات پیدا کند. بنابر این، سجده بر گِل صحیح نیست.<ref> مستند العروة (الصلاة)، ج۲، ص۱۹۱.</ref>
سجده بر مواد معدنی مانند طلا و نقره و قیر صحیح نیست و بیشتر [[مراجع تقلید]] سجده بر سنگهای معدنی مانند [[عقیق]] و [[فیروزه]] را نیز صحیح نمی‌دانند.<ref> جواهر الکلام، ج۸، ص۴۱۲.</ref> اما در حال ضرورت می‌توان بر لباس کتان یا پنبه‌ای سجده کرد و در صورت نبود آن بر هر نوع لباسی، و در صورت نبود آنها در اینکه باید بر پشت دست سجده کرد یا مواد معدنی مانند عقیق، اختلاف نظر وجود دارد.<ref> العروة الوثقی، ج۲، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref>


اهل سنت سجده بر فرش، زیلو و آنچه نجس نباشد را هم جایز می‌دانند.<ref> الفِقْهُ الإسلاميُّ وأدلَّتُهُ (الشَّامل للأدلّة الشَّرعيَّة والآراء المذهبيَّة وأهمّ النَّظريَّات الفقهيَّة وتحقيق الأحاديث النَّبويَّة وتخريجها)، ج1، ص731. المؤلف: أ. د. وَهْبَة بن مصطفى الزُّحَيْلِيّ، أستاذ ورئيس قسم الفقه الإسلاميّ وأصوله بجامعة دمشق - كلّيَّة الشَّريعة، الناشر: دار الفكر - سوريَّة - دمشق</ref> [[وهابیت|وهابیون]] سجده شیعیان بر مُهر یا تربت را به بهانه‌هایی مانند [[شرک]]، پرستش قبر، [[تبرک]]، یا [[بدعت]] مورد هجمه قرار داده و در مکانهایی مانند [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی]] با آن برخورد تندی می‌کنند.<ref group="یادداشت"> آیت الله خویی نمونه‌ای از این برخوردها را در تفسیر خود نقل کرده است. ایشان می‌گوید: در سال ۱۳۵۳ براى حج مشرف شدم، شخصى دانشمند- به نام شيخ زين العابدين- در مسجد النبى مراقب بود هر كس روى مهر سجده مى‌‏كرد مهر او را مى‏‌گرفت. به او گفتم: آيا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله و سلم تصرف در مال مسلمان را بدون اذن و رضايت او حرام نكرده است؟
اهل سنت سجده بر فرش، زیلو و آنچه نجس نباشد را هم جایز می‌دانند.<ref> الفِقْهُ الإسلاميُّ وأدلَّتُهُ (الشَّامل للأدلّة الشَّرعيَّة والآراء المذهبيَّة وأهمّ النَّظريَّات الفقهيَّة وتحقيق الأحاديث النَّبويَّة وتخريجها)، ج1، ص731. المؤلف: أ. د. وَهْبَة بن مصطفى الزُّحَيْلِيّ، أستاذ ورئيس قسم الفقه الإسلاميّ وأصوله بجامعة دمشق - كلّيَّة الشَّريعة، الناشر: دار الفكر - سوريَّة - دمشق</ref> [[وهابیت|وهابیون]] سجده شیعیان بر مُهر یا تربت را به بهانه‌هایی مانند [[شرک]]، پرستش قبر، [[تبرک]]، یا [[بدعت]] مورد هجمه قرار داده و در مکانهایی مانند [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی]] با آن برخورد تندی می‌کنند.<ref group="یادداشت"> آیت الله خویی نمونه‌ای از این برخوردها را در تفسیر خود نقل کرده است. ایشان می‌گوید: در سال ۱۳۵۳ براى حج مشرف شدم، شخصى دانشمند- به نام شيخ زين العابدين- در مسجد النبى مراقب بود هر كس روى مهر سجده مى‌‏كرد مهر او را مى‏‌گرفت. به او گفتم: آيا رسول اللَّه صلى الله عليه و آله و سلم تصرف در مال مسلمان را بدون اذن و رضايت او حرام نكرده است؟
خط ۷۸: خط ۶۸:
شروع به صحبت كردم و سرانجام آن شخص از كارى كه مرتكب شده بود عذر خواهى و استغفار كرد. البیان فی تفسیر القران</ref>
شروع به صحبت كردم و سرانجام آن شخص از كارى كه مرتكب شده بود عذر خواهى و استغفار كرد. البیان فی تفسیر القران</ref>


===سجده بر کاغذ===
جای پیشانی نمازگزار باید از جای ایستادن او بیش از چهار انگشت بسته بلندتر یا پایین‌تر نباشد. سجده‌گاه باید استقرار داشته و تکان نخورد؛ بدین معنا که پیشانی روی آن قرار گرفته و ثبات پیدا کند. بنابر این، سجده بر گِل صحیح نیست.<ref> مستند العروة (الصلاة)، ج۲، ص۱۹۱.</ref>
چنانچه کاغذ یا دستمال کاغذی از چوب یا گیاه (به جز پنبه و کتان) ساخته شده باشد سجده بر آن صحیح است و در غیر این صورت یا ندانستن جنس آنها جواز سجده بر آنها مورد اختلاف بین فقیهان است.<ref> جواهر الکلام، ج۸، ص۴۳۰-۴۳۲.</ref>
 
===سجده بر غیر زمین===
اگر سجده بر آنچه سجده بر آن صحیح است امکان پذیر نباشد؛ خواه به جهت در دسترس نبودن یا تقیه یا کمبود وقت یا عوارض دیگر، می‌توان بر لباس کتان یا پنبه‌ای سجده کرد و در صورت نبود آن بر هر نوع لباسی، و در صورت نبود آنها در اینکه باید بر پشت دست سجده کرد یا مواد معدنی مانند عقیق، اختلاف نظر وجود دارد.<ref> العروة الوثقی، ج۲، ص۳۹۴-۳۹۵.</ref>
 
===سجده بر تربت امام حسین(ع)===
{{اصلی|تربت کربلا}}
بر اساس روایات، برترین سجده‌گاه تربت [[امام حسین(ع)]] است که تا زمین هفتم را نورانی کرده<ref group="یادداشت">عن محمدبن علی بن الحسین قال: قال الصادق علیه‌السلام: السُّجُودُ عَلَی طِینِ قَبْرِ الْحُسَینِ ع- ینَوِّرُ إِلَی الْأَرَضِینَ السَّبْعَةِ وَ مَنْ کانَتْ مَعَهُ سُبْحَةٌ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَینِ ع کتِبَ مُسَبِّحاً وَ إِنْ لَمْ یسَبِّحْ بِهَا: سجده بر خاک قبر سیدالشهداء علیه‌السلام تا زمین هفتم را نورانی می‌کند. وسائل الشیعه، ج۵، ص۳۶۶</ref> و حجاب‌های هفتگانه را از بین می‌برد. <ref group="یادداشت">مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ فِی الْمِصْبَاحِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُعَاوِیةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: کانَ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع خَرِیطَةُ دِیبَاجٍ صَفْرَاءُ فِیهَا تُرْبَةُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَکانَ إِذَا حَضَرَتْهُ الصَّلَاةُ صَبَّهُ عَلَی سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَیهِ ثُمَّ قَالَ ع إِنَّ السُّجُودَ عَلَی تُرْبَةِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع- یخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ: امام صادق کیسه‌ای داشتند که در آن تربت سیدالشهداء بود و هنگام نماز آن تربت را در موضع سجودشان می‌ریختند و بر آن سجده می‌کردند و می‌فرمودند سجده بر تربت امام حسین علیه‌السلام حجاب‌های هفتگانه را از بین می‌برد. وسائل الشیعه، ج۵، ص۳۶۶</ref> سیره امامانْ      سجده بر این تربت بوده<ref group="یادداشت">کان الصادق علیه‌السلام لایسجد الاّ علی تراب من تربة الحسین علیه‌السلام تذلیلاً لله تعالی و استکانه الیه: امام صادق سجده نمی‌کردند مگر بر خاکی که از تربت امام حسین علیه‌السلام بود و این کار را از سر خضوع و خشوع برای خدا انجام می‌دادند. ارشاد القلوب دیلمی، ج۱، ص۱۱۵</ref> و [[سید حمیری]] از [[امام زمان(عج)]] فضیلت سجده بر این خاک را نقل کرده است.<ref group="یادداشت">سَأَلَ هَلْ یجُوزُ أَنْ یسَبِّحَ الرَّجُلُ بِطِینِ الْقَبْرِ وَ هَلْ فِیهِ فَضْلٌ؟ فَأَجَابَ یسَبِّحُ الرَّجُلُ بِهِ فَمَا مِنْ شَیءٍ مِنَ السُّبَحِ أَفْضَلُ مِنْهُ وَ مِنْ فَضْلِهِ أَنَّ الرَّجُلَ ینْسَی التَّسْبِیحَ وَ یدِیرُ السُّبْحَةَ فَیکتَبُ لَهُ التَّسْبِیحُ وَ سَأَلَ عَنِ السَّجْدَةِ عَلَی لَوْحٍ مِنْ طِینِ الْقَبْرِ وَ هَلْ فِیهِ فَضْلٌ؟ فَأَجَابَ یجُوزُ ذَلِک وَ فِیهِ الْفَضْل: سید حمیری نقل می‌کند که از امام عصر حضرت مهدی ارواحنا فداه سئوال کردند از سجده بر لوحی که از خاک قبر سید الشهدا علیه‌السلام بود (یعنی همین مهر مرسوم) فاجاب علیه‌السلام که جایز است و فضیلت بزرگی دارد سجده بر تربت حضرت امام حسین علیه‌السلام. در همین زمینه ابوالمجد الحلبی در اشارة السبق در باب فضل سجده بر تربت امام حسین علیه‌السلام می‌نویسد و افضله (سجده) علی التربة الحسینیة، بهترین چیز برای سجده کردن خاک قبر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است. احتجاج طبرسی، ج۲، ص۴۸۹</ref>


==سجده برای معصومان==
==سجده برای معصومان==
۱۳۶

ویرایش