عیب‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها

==عیب‌جویی در قرآن==

مفسران در [[تفسیر]] آیات مختلف درباره موضوعات مشترک مربوط به آگاهی یافتن از عیوب دیگران و نیز ابراز یا عدم بیان آن (مانند [[غیبت]]، [[تجسس]]، [[سخن‌چینی|نمّامی]]، سخره گرفتن، اشاعه فحشاء، تغافل، حسن ظن به مؤمن، رازداری و ...)، درباره عیب‌جویی و تفاوت آن با دیگر موارد سخن گفته‌اند. برای نمونه، آیات یازده و دوازده [[سوره حجرات]] از سخره گرفتن،<ref>«لا یسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْم».</ref> عیب‌‌گویی از یکدیگر،<ref>«لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُم». بسیاری از مترجمان قرآن، این فقره از آیه را به «عیب‌جویی نکردن از یکدیگر» ترجمه کرده‌اند.</ref> به کار بردن القاب بد،<ref>«لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقاب».</ref> تجسّس<ref>«لا تَجَسَّسُوا».</ref> و غیبت<ref>«لا یغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضا».</ref> صحبت می‌کند و غیبت کردن را به خوردن گوشت برادر مرده مثال می‌زند<ref>«أَ یحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ یأْكُلَ لَحْمَ أَخیهِ مَیتاً».</ref>.