Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۰۰۵
ویرایش
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (اصلاح) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
به [[آیه]] ۶ [[سوره نور]]، آیه لعان گفته میشود.<ref> | به [[آیه]] ۶ [[سوره نور]]، آیه لعان گفته میشود.<ref> جمعی از پژوهشگران، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> [[خداوند]] بعد از بیان حکم [[قذف]] در آیه قبل<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۴۷۳.</ref> در این آیه و آیات بعدی یعنی آیه ۶ تا ۹<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۸۴؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۱۹۵.</ref> و یا تا آیه ۱۰، به بیان حکم [[لعان]] میپردازد<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۹۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۰.</ref> و با راهکاری ظریف و حساب شده، موضوع را که به نوعی حکم [[حد]] قذف خاص است،<ref>جزایری، ایسر التفاسیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۵۵۰.</ref> به صورت عادلانه بیان میکند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۳.</ref> | ||
اگر شوهری همسر خود را به اعمال منافی [[عفت]] متهم نماید و یا فرزند زن را از خود نداند<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> و نتواند برای ادعای خود شاهدی بیاورد،<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۹۰.</ref> حد قذف (هشتاد تازیانه) بر او جاری شده و ادعای او در مورد زن پذیرفته نخواهد بود.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۲؛ امین، تفسیر مخزن العرفان، بیتا، ج۹، ص۷۹.</ref> آیات مذکور در حکم استثنا و تبصرهای است که بر حکم قذف وارد شده است؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۰.</ref> بدینگونه که شوهر، در صورتی که همسر خود را متهم به [[زنا]] کند<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۶۸؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۷.</ref> و ادعا کند که با چشم خود دیده است<ref> فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ق، ج۲، ص۷۹۰. </ref> و شاهدی بر خیانت همسر نداشته باشد،<ref>قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۲۴۹۲؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۸۲.</ref> و یا فرزندی را که همسرش به دنیا آورده از خودش نداند،<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> میتواند برای رهایی از حد قذف، همسر خود را لعان نماید.<ref> قطب راوندی، فقه القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۰۳.</ref> | اگر شوهری همسر خود را به اعمال منافی [[عفت]] متهم نماید و یا فرزند زن را از خود نداند<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> و نتواند برای ادعای خود شاهدی بیاورد،<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۹۰.</ref> حد قذف (هشتاد تازیانه) بر او جاری شده و ادعای او در مورد زن پذیرفته نخواهد بود.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۲؛ امین، تفسیر مخزن العرفان، بیتا، ج۹، ص۷۹.</ref> آیات مذکور در حکم استثنا و تبصرهای است که بر حکم قذف وارد شده است؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۰.</ref> بدینگونه که شوهر، در صورتی که همسر خود را متهم به [[زنا]] کند<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۶۸؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۷.</ref> و ادعا کند که با چشم خود دیده است<ref> فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ق، ج۲، ص۷۹۰. </ref> و شاهدی بر خیانت همسر نداشته باشد،<ref>قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۲۴۹۲؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۸۲.</ref> و یا فرزندی را که همسرش به دنیا آورده از خودش نداند،<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> میتواند برای رهایی از حد قذف، همسر خود را لعان نماید.<ref> قطب راوندی، فقه القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۰۳.</ref> | ||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق. | * ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق. | ||
* جزایری، ابوبکر جابر، ایسر التفاسیر لکلام العلی الکبیر، مدینه، مکتبة العلوم و الحکم، ۱۴۱۶ق. | * جزایری، ابوبکر جابر، ایسر التفاسیر لکلام العلی الکبیر، مدینه، مکتبة العلوم و الحکم، ۱۴۱۶ق. | ||
* جمعی از پژوهشگران، سیدمحمود هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهلبیت(ع)، قم، موسسه دائره المعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۶ق. | |||
* جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهلبیت(ع)، بیتا. | * جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهلبیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهلبیت(ع)، بیتا. | ||
* خراسانی، محمود بن عبدالسلام تربتی شهابی، ادوار فقه، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | * خراسانی، محمود بن عبدالسلام تربتی شهابی، ادوار فقه، تهران، سازمان چاپ و انتشارات، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق. | ||
خط ۹۷: | خط ۹۸: | ||
* سمرقندی، نصر بن محمد، تفسیر السمرقندی المسمی بحر العلوم، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۶ق. | * سمرقندی، نصر بن محمد، تفسیر السمرقندی المسمی بحر العلوم، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۶ق. | ||
* سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه عمومی آیتالله العظمی مرعشی نجفی(ره)، ۱۴۰۴ق. | * سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه عمومی آیتالله العظمی مرعشی نجفی(ره)، ۱۴۰۴ق. | ||
* شکوری، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تهران، دفتر نشر داد، ۱۳۷۳ش. | * شکوری، محمد بن علی، تفسیر شریف لاهیجی، تهران، دفتر نشر داد، ۱۳۷۳ش. | ||
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق. | * طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق. |