آیه لعان: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه لعان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۴

۱۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۳ دسامبر ۲۰۱۸

جز

←‏معرفی اجمالی: ویرایش جزیی

دیداریویکی‌متن

Golpoor

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۲٬۰۰۵

ویرایش

@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 == معرفی اجمالی ==
-به [[آیه]] ۶ [[سوره نور]]، آیه لعان گفته می‌شود.<ref> شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۱۸۸.</ref> [[خداوند]] بعد از بیان حکم [[قذف]] در آیه قبل<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۴۷۳.</ref> در این آیه و آیات بعدی یعنی آیه ۶ تا ۹<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۸۴؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۱۹۵.</ref> و یا تا ۱۰ به بیان حکم [[لعان]]<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۹۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۰.</ref>می‌پردازد و با راهکاری ظریف و حساب شده، موضوع را که به نوعی حکم [[حد]] قذف خاص است،<ref>جزایری، ایسر التفاسیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۵۵۰.</ref>به صورت عادلانه بیان می‌کند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۳.</ref>
+به [[آیه]] ۶ [[سوره نور]]، آیه لعان گفته می‌شود.<ref> شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج‌۱، ص۱۸۸.</ref> [[خداوند]] بعد از بیان حکم [[قذف]] در آیه قبل<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۴۷۳.</ref> در این آیه و آیات بعدی یعنی آیه ۶ تا ۹<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۸۴؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۱۹۵.</ref> و یا تا ۱۰ به بیان حکم [[لعان]] می‌پردازد<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۹۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۰.</ref> و با راهکاری ظریف و حساب شده، موضوع را که به نوعی حکم [[حد]] قذف خاص است،<ref>جزایری، ایسر التفاسیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۵۵۰.</ref> به صورت عادلانه بیان می‌کند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۳.</ref>
 اگر شوهری همسر خود را به اعمال منافی [[عفت]] متهم نماید و یا فرزند زن را از خود نداند<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> و نتواند برای ادعای خود شاهدی بیاورد، <ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۴، ص۹۰.</ref> حد قذف (هشتاد تازیانه) بر او جاری شده و ادعای او در مورد زن پذیرفته نخواهد بود.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۲؛ امین، تفسیر مخزن العرفان، بی‌تا، ج۹، ص۷۹.</ref> آیات مذکور در حکم استثنا و تبصره‌ای است که بر حکم قذف وارد شده است؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۳۸۰.</ref> بدین‌گونه که شوهر، در صورتی که همسر خود را متهم به [[زنا]] کند<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۶۸؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۷.</ref> و ادعا کند که با چشم خود دیده است<ref> فاضل مقداد، کنز العرفان فی فقه القرآن، ۱۳۷۳ق، ج‌۲، ص۷۹۰. </ref> و شاهدی بر خیانت همسر نداشته باشد،<ref>قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۲۴۹۲؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۸۲.</ref> و یا فرزندی را که همسرش به دنیا آورده از خودش نداند،<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۴۰۰.</ref> می‌تواند برای رهایی از حد قذف، همسر خود را لعان نماید.<ref> قطب راوندی، فقه القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۰۳.</ref>
-[[قرآن کریم]] در این [[سوره]] با حکمی عام<ref>ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۴۰.</ref> به چگونگی اجرای لعان می‌پردازد بدین‌گونه که شوهر در مقابل [[حاکم اسلامی]]،<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۹۶.</ref> چهار دفعه به صیغه عربی، <ref>شکوری، تفسیر شریف لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۲۶۳.</ref> خدا را شاهد بگیرد که در ادعای خود راستگو است و در مرتبه پنجم چنین بگوید که اگر دروغگو باشد لعنت خدا بر باشد. پس از آن زن نیز پس از چهار مرتبه شاهد گرفتن خداوند مبنی بر دروغگویی همسر، در مرتبه پنجم می‌گوید غضب خداوند بر او باشد اگر مرد راست بگوید.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۲؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۳، طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۰۲؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۱۵؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۱۹۵.</ref>
+[[قرآن کریم]] در این [[سوره]] با حکمی عام<ref>ابن عربی، احکام القرآن، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۴۰.</ref> به چگونگی اجرای لعان می‌پردازد بدین‌گونه که شوهر در مقابل [[حاکم اسلامی]]،<ref>طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۹۶.</ref> چهار دفعه به صیغه عربی، <ref>شکوری، تفسیر شریف لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۲۶۳.</ref> خدا را شاهد بگیرد که در ادعای خود راستگو است و در مرتبه پنجم چنین بگوید که اگر دروغ گفته باشد لعنت خدا بر او باشد. پس از آن زن نیز پس از چهار مرتبه شاهد گرفتن خداوند مبنی بر دروغگویی همسر، در مرتبه پنجم می‌گوید: غضب خداوند بر او باشد اگر مرد راست بگوید.<ref> طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۴۱۲؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۳، طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۰۲؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۱۵؛ قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۱۹۵.</ref>
 در ارتباط با برخی از معانی لغات آیه اختلافاتی در بین [[مفسران]] وجود دارد به عنوان مثال، منظور از واژه [[عذاب]] در آیه، عذاب دنیوی دانسته شده که برخی منظور از آن را حبس<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۹، ص۳۰۳.</ref> و برخی دیگر اجرای حد می‌دانند.<ref> برای اطلاعات بیشتر در معنا و مفهوم الفاظ و عبارات آیه، رجوع کن به: مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ش، ج۵، ص۳۹۹.</ref>