Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
(+ رده:پیامبر اسلام(ص) (هاتکت)) |
(تغییر ساختار و تقسیم بندی مطلب) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''راسخون در علم'''، بر اساس معنای لغوی شامل کسانی میشود که در علم و دانش، ثابت قدم هستند؛<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۸۸.</ref> اما | '''راسخون در علم'''، بر اساس معنای لغوی شامل کسانی میشود که در علم و دانش، ثابت قدم هستند؛<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۸۸.</ref> | ||
[[قرآن کریم]]، تعبیر راسخون در علم، را دو مرتبه استفاده کرده است:<ref>فرهنگنامه علوم قرآن، ذیل «آیه راسخین».</ref> | |||
*آیه۱۶۲ [[سوره نساء]]: خداوند خطاب به [[پیامبر (ص)]] میگوید راسخان در علم، به آنچه بر تو و پیش از تو نازل شده ایمان دارند.<ref>«لکِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ؛ لیکن راسخان آنان در دانش ، و مؤمنان ، به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان دارند».</ref> | |||
* آیه۷ [[سوره آل عمران]] نیز میفرماید: «تأویل آیات الهی را جز خدا کسی نمیداند و راسخون در علم [ آنان که ] میگویند ما بدان ایمان آوردیم».<ref>«فَأَمَّا الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ؛ اما آنها که در دلشان میل به باطل است، به سبب فتنهجویى و میل به تأویل از متشابهات پیروى میکنند، در حالى که تأویل آن را جز خداى نمیداند و آنان که قدم در دانش استوار کردهاند می گویند ما بدان ایمان آوردیم همه از جانب پروردگار ماست. و جز خردمندان پند نمیگیرند».</ref> | |||
در تطبیق معنای راسخون در علم نیز دو گفتار وجود دارد: | |||
* براساس بسیاری از [[روایات]]، مراد از «راسخون در علم»، [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] هستند که از تاویل [[آیات متشابه]] قرآنی نیز آگاهی دارند.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۵۷۷.</ref> | |||
* برخی دیگر از روایات، مراد از «راسخون در علم» را [مطابق با معنای لغوی]، هر کسی میدانند که دانش و علم در وجودش استقرار یافته است که پیامبر(ص) و ائمه(ع) مصداقهای حقیقی و برتر آنان هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۴۱.</ref> بر اساس این روایات، راسخون از تاویل آیات قرآن آگاهی ندارند، بلکه در برابر اسرار غیبی تسلیم هستند.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، ۱۳۷۹ش، خطبه۹۱، ص۱۵۷.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس2}} | {{پانویس2}} |