پرش به محتوا

تسبیحات اربعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی‌سازی
جز (افزودن رده)
جز (ویکی‌سازی)
خط ۱: خط ۱:
'''تسبیحات اربعه''' چهار ذکری است که در [[نماز یومیه|نمازهای روزانه]] سه یا چهار رکعتی و در برخی اذکار خوانده می‌شود. این چهار ذکر عبارتند از: «{{عربی|سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَرُ»|ترجمه= پاک و منزّه است [[خداوند]]، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است}}.
'''تسبیحات اربعه'''، چهار ذکری است که در [[نماز یومیه|نمازهای روزانه]] سه یا چهار رکعتی و در برخی اذکار خوانده می‌شود. این چهار ذکر عبارتند از: «{{عربی|سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَرُ»|ترجمه= پاک و منزّه است [[خداوند]]، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است}}.


در [[نمازهای روزانه]] ذکر تسبیحات اربعه در رکعت‌های سوم و چهارم به جای [[حمد]] و سوره خوانده می‌شود.<ref>فاضلی، عرفان نماز، ۱۳۸۸ش، ص۸۵</ref> به [[فتوا]]ی برخی [[مراجع تقلید]] در رکعت سوم و چهارم تسبیحات اربعه باید سه مرتبه خوانده شود و بعضی دیگر می‌گویند خواندن یک مرتبه آن کفایت می‌کند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۵۲</ref>
در [[نمازهای روزانه]]، ذکر تسبیحات اربعه در رکعت‌های سوم و چهارم به جای [[حمد]] و سوره در رکعت اول و دوم خوانده می‌شود.<ref>فاضلی، عرفان نماز، ۱۳۸۸ش، ص۸۵.</ref> به [[فتوا|فتوای]] برخی [[مراجع تقلید]]، در رکعت سوم و چهارم، تسبیحات اربعه باید سه مرتبه خوانده شود و بعضی دیگر خواندن یک مرتبه را کافی می‌دانند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۵۵۲.</ref>


علاوه بر نمازهای روزانه، ذکر تسبیحات اربعه در [[نماز جعفر طیار]] پس از خواندن سوره، (سیصد مرتبه)<ref>قمی، دستورالعمل و مرواریدهای درخشان، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۷</ref>، در [[نمازهای ماه رمضان|نماز مشترک شب‌های ماه رمضان]] (هفت مرتبه)<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نمازهای ماه رمضان، پس از دعای افتتاح</ref> و در اعمال ماه [[جمادی‌الآخر]] بعد از اتمام نمازِ مشترک (هفتاد مرتبه) خوانده می‌شود.
علاوه بر نمازهای روزانه، ذکر تسبیحات اربعه در [[نماز جعفر طیار]] پس از خواندن سوره (سیصد مرتبه)<ref>قمی، دستورالعمل و مرواریدهای درخشان، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۷.</ref>، در [[نمازهای ماه رمضان|نماز مشترک شب‌های ماه رمضان]] (هفت مرتبه)<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نمازهای ماه رمضان، پس از دعای افتتاح.</ref> و در اعمال ماه [[جمادی‌الآخر]] بعد از اتمام نمازِ مشترک (هفتاد مرتبه) خوانده می‌شود.


[[علامه مجلسی]] در جلد ۹۰ [[بحارالانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، فصلی را به معنا و فضیلت‌های تسبیحات اربعه اختصاص داده است.<ref>ر.ک به: مجلسی، بحار الأنوار، ۱۹۸۳م، ج۹۰، ص۱۶۶ - ۱۷۵</ref> همچنین برای نزدیکی به خداوند و دفع بلاهای دنیوی{{یادداشت|امام صادق (ع) فرمود:«روزی رسول خدا (ص) به اصحابش فرمود: اگر جامه‌ها و ظروفی را که دارید جمع کنید و روی هم بگذارید، آیا به آسمان می‌رسد؟ عرض کردند: خیر، ای رسول خدا! فرمود: وقتی از خواندن نماز فراغت پیدا کردید، سی بار بگویید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر.» پاک و منزّه است خداوند، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است. زیرا این کلمات ویرانی، غرق شدن، سوختن، افتادن در چاه، خوراک درندگان قرار گرفتن، جان سپردن به صورت بد و هرگونه نکبت و گرفتاری و مصیبتی را که بر بنده در آن روز فرو می‌آید، دفع می‌کنند و آنها معقّبات هستند.»}} و [[استجابت دعا]]ها{{یادداشت|حضرت صادق (ع) فرمود: «هرکس در تعقیب نمازهای واجب پیش از آنکه آسوده بنشیند، چهل بار بگوید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر» سپس از خداوند درخواست نماید، هر چه بخواهد به او عطا می‌شود.»}} خواندن تسبیحات اربعه سفارش شده است.<ref>ابن‌طاووس، ادب حضور، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۹۳ و ۲۹۴</ref>
[[علامه مجلسی]] در جلد ۹۰ [[بحارالانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، فصلی را به معنا و فضیلت‌های تسبیحات اربعه اختصاص داده است.<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الأنوار، ۱۹۸۳م، ج۹۰، ص۱۶۶ - ۱۷۵.</ref> خواندن تسبیحات اربعه همچنین برای نزدیک شدن به خداوند و دفع بلاهای دنیوی {{یادداشت|امام صادق (ع) فرمود:«روزی رسول خدا (ص) به اصحابش فرمود: اگر جامه‌ها و ظروفی را که دارید جمع کنید و روی هم بگذارید، آیا به آسمان می‌رسد؟ عرض کردند: خیر، ای رسول خدا! فرمود: وقتی از خواندن نماز فراغت پیدا کردید، سی بار بگویید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر.» پاک و منزّه است خداوند، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است. زیرا این کلمات ویرانی، غرق شدن، سوختن، افتادن در چاه، خوراک درندگان قرار گرفتن، جان سپردن به صورت بد و هرگونه نکبت و گرفتاری و مصیبتی را که بر بنده در آن روز فرو می‌آید، دفع می‌کنند و آنها معقّبات هستند.»}} و [[استجابت دعا]]ها{{یادداشت|حضرت صادق (ع) فرمود: «هرکس در تعقیب نمازهای واجب پیش از آنکه آسوده بنشیند، چهل بار بگوید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر» سپس از خداوند درخواست نماید، هر چه بخواهد به او عطا می‌شود.»}} سفارش شده است.<ref>ابن طاووس، ادب حضور، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۹۳ و ۲۹۴.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۲: خط ۱۲:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن‌طاووس، علی بن موسی، ادب حضور، مترجم محمد روحی، قم، نشر انصاری، ۱۳۸۰ش.
* ابن طاووس، علی بن موسی، ادب حضور، مترجم محمد روحی، قم، نشر انصاری، ۱۳۸۰ش.
* بنی هاشمی خمینی، سید محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، گردآورنده بنی هاشمی خمینی با همکاری اصولی و دیگران، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۵ش.
* بنی هاشمی خمینی، سید محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، گردآورنده بنی هاشمی خمینی با همکاری اصولی و دیگران، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۵ش.
* فاضلی، قادر، عرفان نماز، تهران، نشر فضیلت علم، ۱۳۸۸ش.
* فاضلی، قادر، عرفان نماز، تهران، نشر فضیلت علم، ۱۳۸۸ش.
۴۴۱

ویرایش