Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
محمد بن ادریس شافعی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تحصیلات و آثار
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
شافعی شعر نیز می‌سرود. او در شعر خود به برخی مفاهیم خاص شرعی پرداخته است. همچنین اشعاری در مورد اهل‌بیت پیامبر نیز از او وجود دارد. شافعی اشعار بسیاری در مورد مفاهیم اخلاقی سروده است.<ref>امیدی، نگاهی به مضامین و موضعات دیوان شافعی، ص۱۷۶</ref> | شافعی شعر نیز می‌سرود. او در شعر خود به برخی مفاهیم خاص شرعی پرداخته است. همچنین اشعاری در مورد اهل‌بیت پیامبر نیز از او وجود دارد. شافعی اشعار بسیاری در مورد مفاهیم اخلاقی سروده است.<ref>امیدی، نگاهی به مضامین و موضعات دیوان شافعی، ص۱۷۶</ref> | ||
شافعی خود را شاعر | شافعی خود را شاعر نمی‌دانست و معتقد بود اگر شعر در شأن علماء بود او شاعرتر از «لبید» شاعر معروف عرب می‌بود.<ref>امیدی، نگاهی به مضامین و موضعات دیوان شافعی، ص۱۷۵.</ref> | ||
'''فقه و حدیث'''{{سخ}}شافعی در ابتدا به شعر و ادبیات عرب علاقه نشان داد. اما پس از وقایعی به فقه علاقه‌مند شده و به یادگیری فقه پرداخت.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰-۱۱.</ref> او در مکه نزد مسلم بن خالد زنجی مفتی بزرگ مکه، فقه را آموخت. سپس به مدینه رفته و شاگرد مالک بن انس یکی از فقهای اربعه اهل سنت گردید.<ref name=":2">بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۱.</ref> شافعی تا وفات مالک در سال ۱۷۹ق در مدینه باقی ماند و پس از آن به یمن رفت.<ref>امین، ضحی الإسلام، بیروت، ص۲۱۹.</ref> | '''فقه و حدیث'''{{سخ}}شافعی در ابتدا به شعر و ادبیات عرب علاقه نشان داد. اما پس از وقایعی به فقه علاقه‌مند شده و به یادگیری فقه پرداخت.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰-۱۱.</ref> او در مکه نزد مسلم بن خالد زنجی مفتی بزرگ مکه، فقه را آموخت. سپس به مدینه رفته و شاگرد مالک بن انس یکی از فقهای اربعه اهل سنت گردید.<ref name=":2">بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۱.</ref> شافعی تا وفات مالک در سال ۱۷۹ق در مدینه باقی ماند و پس از آن به یمن رفت.<ref>امین، ضحی الإسلام، بیروت، ص۲۱۹.</ref> | ||