۱۷٬۸۳۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جزیی) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==مفهوم== | ==مفهوم== | ||
عجب به معنای خشنود شدن | عجب به معنای بزرگ شمردن و خشنود شدن از اعمال نیک خود مانند [[عبادت]] و [[زهد]] به شرط آن که نسبتشان را به خدا فراموش کند، آنها را از جانب خود بداند و از زوال آنها نترسد. اگر کسی از اعمال خود خوشنود شود اما آنها را نعمتی از جانب خدا بداند یا از تباه شدن آنها در هراس باشد، این عجب نیست.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۶، ص۲۷۶.</ref> | ||
=== نسبت با تکبر و ادلال=== | |||
عجب معنایی نزدیک با [[تکبر]] دارد با این تفاوت که عجب جایی است که پای دیگران در میان نباشد ولی تکبر جایی است که انسان خود را از دیگران برتر و بالاتر بداند.<ref>رجوع کنید به ابن قدامه مقدسی، ص۲۲۷ـ ۲۲۸.</ref> | |||
در تفاوت میان عجب و اِدلال گفته شده که عجب بزرگ شمردن عمل و منت گذاردن بر خدا به واسطه انجام برخی اعمال و عبادات است. اما در ادلال علاوه بر آنها، انسان خود را مستحق حقی هم میداند که با وجود آن، خوف و ترسی ندارد. اِدلال به معنای نترسیدن از خدا به خاطر اعتمادی است که بر اثر برخی از اعمال و عبادات برای انسان حاصل میشود.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۶، ص۲۷۶.</ref> | در تفاوت میان عجب و اِدلال گفته شده که عجب بزرگ شمردن عمل و منت گذاردن بر خدا به واسطه انجام برخی اعمال و عبادات است. اما در ادلال علاوه بر آنها، انسان خود را مستحق حقی هم میداند که با وجود آن، خوف و ترسی ندارد. اِدلال به معنای نترسیدن از خدا به خاطر اعتمادی است که بر اثر برخی از اعمال و عبادات برای انسان حاصل میشود.<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج۶، ص۲۷۶.</ref> |
ویرایش