سهل بن سعد ساعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

| دیگر فعالیت‌ها  =راوی غدیر•  بیعت با پیامبر• یاران امام علی

سهل بن سعد ساعدی از [[صحابه]] مشهور [[رسول خدا(ص)]] و از طایفه [[بنی ساعده|بنی‌ساعده]] بود که هنگام رحلت پیامبر اکرم(ص) ۱۵ سال بیشتر نداشت. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر(ص) او را سهل نامید.<ref> ثقفی، الغارات، ص۴۳۸؛ اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ ابن الأثیر، ج۲، ص۳۲۰</ref> کنیه‌ وی ابوالعباس<ref> اخبارالطوال، ص۳۷۰؛ مجلسی، ج۴۵، ص۱۲۷</ref> یا ابویحیی بود.<ref> ثقفی، الغارات، ص۴۳۸؛ اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰</ref> [[شیخ طوسی]] او را از [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی(ع)]] نیز می‌داند.<ref>طوسی، ص۶۶</ref>

دو [[بیعت]] با پیامبر(ص)، [[نماز]] گزاردن به دو [[قبله]] و همچنین تمجید پیامبر(ص) از وی را از جمله فضایل او دانسته‌اند.<ref> مفید، الجمل، ص۱۰۶</ref> وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار و ملازم همیشگی پیامبر(ص) بود و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانی تری داشتند و مورد مراجعه مردم بودند.<ref> ابن سعد، ج۲، ص۳۵۷</ref> خواهرانش نائله و عمره از زنانی بودند که [[اسلام]] آوردند و با پیامبر(ص) در [[مدینه]] بیعت کردند.<ref> ابن سعد، ج۸، ص۳۷۸</ref>

او [[حدیث|احادیثی]] از [[پیامبر(ص)]] و [[علی(ع)]] و [[فاطمه(س)]] و برخی صحابه نقل کرده است. [[ابوهریره]] و [[سعید بن مسیب]]، [[زهری]]، [[ابو حازم]] و پسرش [[عباس بن سهل]] از او حدیث روایت کرده‌اند.<ref> ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰</ref>

از او نقل شده که می‌گوید: از [[حضرت زهرا]](س) درباره [[امامان]] پرسیدم، ایشان در پاسخ فرمود که پیامبر(ص)، نام علی(ع) و یازده فرزندش را به عنوان امامان یکی پس از دیگری نام برده است.<ref> خزاز قمی، ص۱۹۵</ref>

او از شاهدان و [[:رده:راویان حدیث غدیر|راویان حدیث غدیر]] بوده<ref>ابن طاووس، ج۱، ص۱۳۹</ref> و جمله مشهور پیامبر(ص) با عنوان [[حدیث رایت]] که فرمود: '''فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول او ر ادوست می‌دارند. و او بر نمی‌گردد تا این که خدا پیروزش کند،''' را روایت کرده است.<ref> ابن طاووس، ج۱، ص۵۸</ref>

:«اگر مرا قبول ندارید، افرادی چون [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[زید بن ارقم]]، و سهل بن سعد ساعدی هستند، سخن رسول خدا(ص) درباره من را از آن‌ها بپرسید»<ref> مفید، الارشاد، ج‌۲، ص۹۷؛ طبری، ج۷، ص۳۰۲۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۵؛ اعلام‌الوری، ص۲۴۰.</ref>

بعد از [[شهادت]] امام حسین(ع) وقتی [[اهل بیت]] را به [[شام]] بردند، سهل خود را به کاروان اهل بیت رساند و از دختر امام حسین(ع) خواست اگر خواسته‌ای دارد به وی بگوید. ایشان خواست سر مبارک امام را دورتر از ایشان حمل کنند تا مردم کمتر به حرم پیامبر(ص) بنگرند.<ref> مجلسی، ج۴۵، ص۱۲۷.</ref> روایت معروفی از چگونگی ورود [[:رده:اسیران کربلا|اسرای کربلا]] به شام از وی نقل شده است.<ref> بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۲۷-۱۲۸؛ [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa2887 سهل بن سعد ساعدی که بود؟]</ref>

در سال ۷۴ق روزی سهل از طرف [[حجاج بن یوسف]] احضار شد. حجاج سعی در تحقیر وی داشت. از این رو او را به خاطر عدم حمایتش از [[عثمان]] مؤاخذه کرد بعد دستور داد گردنش را مهر بزنند.

به گفته برخی منابع سهل از دوستان [[امام علی| امیرالمؤمنین]] و خاندان او بود و از این جهت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج]] وی را آزار می‌داد.<ref> ثقفی، الغارات، ۴۳۸</ref>

روزگاری که او در مدینه می‌زیست، مردی از [[آل مروان]] بر این شهر حکومت یافت. وی سهل را احضار کرده و کنیه [[ابوتراب]] علی(ع) را مورد استهزاء قرار داد و از سهل خواست تا امام را ناسزا گوید، اما او نپذیرفت و خاطرنشان کرد که هیچ کنیه‌ای نزد امام چون ابوتراب محبوب نبود.<ref>ابن بطریق، ص۴۴۹؛ ثقفی، الغارات، ص۴۳۸</ref>

او در سال ۸۸ یا ۹۱ق درگذشت و هنگام مرگ ۹۶ یا ۹۹ سال داشت.<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳۴؛ ابن جوزی،المنتظم، ج۶، ص۳۰۲</ref>

البته اقوال دیگری نیز درباره سال وفات او وجود دارد.<ref> ابن قتیبه، ص۳۴۱؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰</ref> او را آخرین صحابه‌ای دانسته‌اند که در [[مدینه]] درگذشت.<ref> تاریخ گزیده، ص۲۳۲؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ابن قتیبه، ص۳۴۱؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵</ref>

* ابن الجوزی،أبو الفرج عبد الرحمن بن علی بن محمد، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیة، ط الأولی، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.

* ابن بطریق، یحیی بن حسن حلی؛ العمدة، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۰۷ق.

* ابن عبدالبر، أبو عمر یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دارالجیل، ط الأولی، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م.

* ابن قتیبة، أبو محمد عبد الله بن مسلم، المعارف، تحقیق ثروت عکاشة، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ط الثانیة، ۱۹۹۲م.

* ابن طاوس، سید علی بن موسی، الطرائف، قم، چاپخانه خیام، ۱۴۰۰ق.

* اخبار الطوال، ابو حنیفه احمد بن داود دینوری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نشر نی، چ چهارم، ۱۳۷۱ش.

* شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الإرشاد، قم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ق.

* طبرسی، امین الاسلام فضل بن حسن، إعلام الوری، یک جلد،‌دار الکتب الإسلامیة تهران.

* مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق.