پرش به محتوا

نفس لوامه: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۰
جز
خط ۷: خط ۷:
نَفْسِ لَوَّامه به معنای نَفْسِ سرزنش‌گر، به گفته [[مرتضی مطهری]] مرتبه‌ای از [[نفس]] است که در مرحله‌ای بالاتر از [[نفس اماره|نفس اَمّاره]] و پایین‌تر از [[نفس مطمئنه]] قرار دارد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] هم گفته حالتی از نفس است که در آن انسان از خطاهایش پیشمان می‌شود و خود را سرزنش می‌کند.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۶.</ref> این اصطلاح در [[آیه]] ۲ [[سوره قیامت]] به کار رفته است: «وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ؛ و سوگند به نفس سرزنشگر».  
نَفْسِ لَوَّامه به معنای نَفْسِ سرزنش‌گر، به گفته [[مرتضی مطهری]] مرتبه‌ای از [[نفس]] است که در مرحله‌ای بالاتر از [[نفس اماره|نفس اَمّاره]] و پایین‌تر از [[نفس مطمئنه]] قرار دارد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] هم گفته حالتی از نفس است که در آن انسان از خطاهایش پیشمان می‌شود و خود را سرزنش می‌کند.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۶.</ref> این اصطلاح در [[آیه]] ۲ [[سوره قیامت]] به کار رفته است: «وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ؛ و سوگند به نفس سرزنشگر».  


گفته شده نفس لوامه، همان وجدان است که انسان را پس از ارتکاب گناه سرزنش کرده و او را از کرده خود پشیمان می‌کند.<ref>محفوظی، «نفس لوامه»، ص۱۲.</ref>
گفته شده نفس لوامه، همان وجدان است که انسان را پس از ارتکاب گناه سرزنش کرده و او را دچار عذاب وجدان می‌کند.<ref>محفوظی، «نفس لوامه»، ص۱۲.</ref>
===تفاوت با نفس اماره و نفس مطمئنه===
===تفاوت با نفس اماره و نفس مطمئنه===
نفس لوامه در مقابل نفس اَمّاره و نفس مطمئنه قرار دارد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۷، ص۳۷؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶؛ مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۶-۲۷.</ref> نفس اماره حالتی از نفس است که در آن، انسان به [[عقل|عقلش]] گوش نمی‌دهد و به [[گناه]] رو می‌آورد.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۷؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶.</ref> نفس مطمئنه هم حالتی است که بر اثر تکرار، توجه به عقل و پیروی از آن، ملکه و عادت می‌شود و انسان اطمینان و آرامش می‌یابد.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۷.</ref>
نفس لوامه در مقابل نفس اَمّاره و نفس مطمئنه قرار دارد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۷، ص۳۷؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶؛ مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۶-۲۷.</ref> نفس اماره حالتی از نفس است که در آن، انسان به [[عقل|عقلش]] گوش نمی‌دهد و به [[گناه]] رو می‌آورد.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۷؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۵۹۵-۵۹۶.</ref> نفس مطمئنه هم حالتی است که بر اثر تکرار، توجه به عقل و پیروی از آن، ملکه و عادت می‌شود و انسان اطمینان و آرامش می‌یابد.<ref>مصباح یزدی، آیین پرواز، ۱۳۹۹ش، ص۲۷.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶

ویرایش