پرش به محتوا

غلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ مهٔ ۲۰۱۷
ویرایش شناسه
imported>Mgolpayegani
(ویرایش شناسه)
خط ۱: خط ۱:
'''غِلمان''' واژه‌ای [[قرآن|قرآنی]] به معنای نوجوانان زیبایی است که در خدمت بهشتیان‌اند. در قرآن کلمه غلمان (غلام‌ها) یک‌‌بار و وِلدان (پسران) دو بار و همچنین عبارت خدمت‌کارانی جوان و جاودانی (در سوره واقعه) یک‌بار استفاده شده‌ است.
'''غِلمان''' واژه‌ای [[قرآن|قرآنی]] به معنای نوجوانان زیبا که در خدمت [[بهشت|بهشتیان‌اند]]. در قرآن کلمه غلمان (غلام‌ها) یک‌‌بار و وِلدان (پسران) دو بار و همچنین عبارت خدمت‌کارانی جوان و جاودانی، یک‌بار به کار رفته است. [[مفسران]] درباره اینکه غلمان، مخلوقات بهشتی‌اند یا انسان‌های زمینی، اختلاف نظر دارند. برخی از آنها بر این باورند که غلمان فرزندان [[کافر|کافران‌اند]] که [[گناه]] و [[ثواب|ثوابی]] برای آنها نوشته نشده است.
==واژه شناسی==
==واژه شناسی==
غلام در لغت به معنای خدمتگزار و غلمان جمع غلام است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۴۴۰.</ref>
غلام در لغت به معنای خدمتگزار و غلمان جمع غلام است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۴۴۰.</ref>


==غلمان در قرآن==
==غلمان در قرآن==
در [[قرآن]] کلمه غلمان (غلام‌ها) یک‌ بار استفاده شده‌ است،<ref>طور، آیه۲۴، وَ يَطوف عَلَيهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ، و پیوسته در گرد آنها غلمان گردش می‌کنند که همچون مرواریدهای در صدفند.</ref> دو بار هم در [[سوره|سوره‌های]] [[سوره انسان|انسان]] و [[سوره واقعه|واقعه]] عبارت ولدان (پسران) آمده‌ که همین غلمان را منظور داشته‌ است،<ref>وَ يَطوف عَلَيهِمْ وِلْدَنٌ مخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتهُمْ حَسِبْتهُمْ لُؤْلُؤ اً مَّنثُوراً.</ref><ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۶۷ش، ج۷، ص۲۴۴.</ref> همچنین در [[آیه]] ۱۹ سوره انسان آمده‌: «و بر گرد آنها پسرانی می‌گردند که هر گاه آنها را ببینی گمان می‌کنی مروارید پراکنده‌اند.»<ref>وَ یطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا.</ref> در آیات ۱۷ و ۱۸ [[سوره واقعه]] هم توصیفی نسبتاً مشابه وجود دارد: «خدمت‌کارانی جوان و جاودانی پیوسته گرداگرد آنها می‌گردند. با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌هایی از نهرهای جاری [[بهشت|بهشتی]] (و شراب طهور)»<ref>يَطوف عَلَيهِمْ وِلْدَنٌ مخَلَّدُونَ(۱۷) بِأَکْوَابٍ وَ أَبَارِیقَ وَ کَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ.</ref>
در [[قرآن]] کلمه غلمان (غلام‌ها) یک‌‌بار به کار رفته است،<ref>طور، آیه۲۴، وَ يَطوف عَلَيهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ، و پیوسته در گرد آنها غلمان گردش می‌کنند که همچون مرواریدهای در صدفند.</ref> دو بار هم در [[سوره|سوره‌های]] [[سوره انسان|انسان]] و [[سوره واقعه|واقعه]] عبارت ولدان (پسران) آمده‌ که همین غلمان را منظور داشته‌ است،<ref>وَ يَطوف عَلَيهِمْ وِلْدَنٌ مخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتهُمْ حَسِبْتهُمْ لُؤْلُؤ اً مَّنثُوراً.</ref><ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۶۷ش، ج۷، ص۲۴۴.</ref> همچنین در [[آیه]] ۱۹ سوره انسان آمده‌: «و بر گرد آنها پسرانی می‌گردند که هر گاه آنها را ببینی گمان می‌کنی مروارید پراکنده‌اند.»<ref>وَ یطُوفُ عَلَیهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا.</ref> در آیات ۱۷ و ۱۸ [[سوره واقعه]] هم توصیفی نسبتاً مشابه وجود دارد: «خدمت‌کارانی جوان و جاودانی پیوسته گرداگرد آنها می‌گردند. با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌هایی از نهرهای جاری [[بهشت|بهشتی]] (و شراب طهور)»<ref>يَطوف عَلَيهِمْ وِلْدَنٌ مخَلَّدُونَ(۱۷) بِأَکْوَابٍ وَ أَبَارِیقَ وَ کَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ.</ref>


از ظاهر این آیات برمی‌آید که پسران زیبای بهشتی فقط برای خدمت‌گزاری بهشتیان آفریده شده‌اند و ارتباط خاص دیگری بین آنان و بهشتیان مطرح نیست.<ref>طیب، اطيب البيان فی تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۲، ص۳۰۲.</ref>
از ظاهر این آیات برمی‌آید که پسران زیبای بهشتی فقط برای خدمت‌گزاری بهشتیان آفریده شده‌اند و ارتباط خاص دیگری بین آنان و بهشتیان مطرح نیست.<ref>طیب، اطيب البيان فی تفسير القرآن، ۱۳۷۸ش، ج۱۲، ص۳۰۲.</ref>


==منظور از غلمان==
==منظور از غلمان==
در بین [[مفسران]] مبنی بر اینکه غلمان مخلوقاتی بهشتی‌اند یا انسان‌های زمینی‌ که در خلقتی نو در خدمت بهشتیان قرار می‌گیرند اختلاف وجود دارد. برخی معتقدند آنها فرزندان اهل دنيا هستند كه نه [[ثواب و عقاب|حسناتى]] برای  پاداش دارند و نه [[گناه|گناهى]] برای كيفر شدن. از [[امام علی]](ع) در باره فرزندان [[شرک|مشركان]] [که قبل از تکلیف مرده‌اند] [[حدیث|روایتی]] آمده که آنها خادمان اهل بهشتند.<ref>طبرسی، مجمع البيان،  ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۲۷.</ref>
میان [[مفسران]] در این زمینه که غلمان مخلوقاتی بهشتی‌اند یا انسان‌های زمینی‌ که در خلقتی نو در خدمت بهشتیان قرار می‌گیرند اختلاف وجود دارد. برخی معتقدند آنها فرزندان اهل دنيا هستند كه نه [[ثواب و عقاب|حسناتى]] برای  پاداش دارند و نه [[گناه|گناهى]] برای كيفر شدن. از [[امام علی]](ع) در باره فرزندان [[شرک|مشركان]] [که قبل از تکلیف مرده‌اند] [[حدیث|روایتی]] آمده که آنها خادمان اهل بهشتند.<ref>طبرسی، مجمع البيان،  ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۲۷.</ref>
[[محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان|المیزان]] با عنایت به ظاهر آیه ۲۴ [[سوره طور]]<ref>وَیطُوفُ عَلَیهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ</ref> معتقد است غلمان مانند [[حور العین|حور]] از مخلوقات بهشتی است كه از شدت زيبایی مانند لؤلؤیی در گنجينه‌ پنهان داشته شده‌‌اند.<ref>طباطبایی، ترجمه الميزان، ۱۳۷۰ش، ج‌۱۹، ص۲۱.</ref>
[[محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان|المیزان]] با عنایت به ظاهر آیه ۲۴ [[سوره طور]]<ref>وَیطُوفُ عَلَیهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ</ref> معتقد است غلمان مانند [[حور العین|حور]] از مخلوقات بهشتی است كه از شدت زيبایی مانند لؤلؤیی در گنجينه‌ پنهان داشته شده‌‌اند.<ref>طباطبایی، ترجمه الميزان، ۱۳۷۰ش، ج‌۱۹، ص۲۱.</ref>


Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۷

ویرایش