پرش به محتوا

اصلاح ذات البین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
قرآن در چندین آیه از اصلاح ذات‌البین یاد کرده و به انجام آن فرمان داده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حجرات، آیه۱۰.</ref> همچنین [[امام علی(ع)]] در وصیت خود به [[حسنین(ع)]] آنها را اصلاح ذات‌البین سفارش کرده است.<ref>نهج‌البلاغه، صبحی صالح، نامه۴۷.</ref> همچنین بنا بر آیات قرآن کسانی که در پی اصلاح میان مردمند، از رحمت و مغفرت خدا برخوردارند.<ref> سوره نساء، آیه ۱۲۹.</ref> در برخی از روایات اصلاح ذات‌البین از [[نماز]]، [[روزه]]<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۴۸.</ref> و [[صدقه]]<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۸، ص۴۴۱.</ref> برتر دانسته شده است. همچنین بر پایه روایتی کسی که در برای اصلاح میان دو نفر اقدام کند مشمول درود [[فرشتگان]] است و برای او [[ثواب]] درک [[شب قدر]] قرار دارد.<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۹.</ref>
قرآن در چندین آیه از اصلاح ذات‌البین یاد کرده و به انجام آن فرمان داده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره حجرات، آیه۱۰.</ref> همچنین [[امام علی(ع)]] در وصیت خود به [[حسنین(ع)]] آنها را اصلاح ذات‌البین سفارش کرده است.<ref>نهج‌البلاغه، صبحی صالح، نامه۴۷.</ref> همچنین بنا بر آیات قرآن کسانی که در پی اصلاح میان مردمند، از رحمت و مغفرت خدا برخوردارند.<ref> سوره نساء، آیه ۱۲۹.</ref> در برخی از روایات اصلاح ذات‌البین از [[نماز]]، [[روزه]]<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۴۸.</ref> و [[صدقه]]<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۸، ص۴۴۱.</ref> برتر دانسته شده است. همچنین بر پایه روایتی کسی که در برای اصلاح میان دو نفر اقدام کند مشمول درود [[فرشتگان]] است و برای او [[ثواب]] درک [[شب قدر]] قرار دارد.<ref>دیلمی، اعلام الدین، ۱۴۰۸ق، ص۴۱۹.</ref>


بنا به روایتی از [[امام صادق(ع)]] گفتن [[دروغ]] برای اصلاح بین مردم مردم جایز است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۴۱.</ref> همچنین قرآن [[نجوا]] را برای اصلاح میان مردم روا دانسته است<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۴.</ref> با اینکه آن را در جای دیگر عملی [[شیطان|شیطانی]]<ref>سوره مجادله، آیه ۱۰.</ref> معرفی کرده است.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۲۷.</ref> قرآن، [[سوگند|سوگندی]] که برای ترک اصلاح میان مردم باشد را معتبر نمی‌داند.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۴.</ref>
بنا به روایتی از [[امام صادق(ع)]] گفتن [[دروغ]] برای اصلاح بین مردم جایز است.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۴۱.</ref> همچنین قرآن [[نجوا]] را برای اصلاح میان مردم روا دانسته است<ref>سوره نساء، آیه ۱۱۴.</ref> با اینکه آن را در جای دیگر عملی [[شیطان|شیطانی]]<ref>سوره مجادله، آیه ۱۰.</ref> معرفی کرده است.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۲۷.</ref> قرآن، [[سوگند|سوگندی]] که برای ترک اصلاح میان مردم باشد را معتبر نمی‌داند.<ref>سوره بقره، آیه ۲۲۴.</ref>


برپایه روایتی [[مفضل بن عمر|مُفَضّل بن عُمر]] مبالغی از سوی امام صادق(ع) در اختیار داشت و برای اصلاح میان شیعیان استفاده می‌کرد. برای نمونه از آن مبلغ برای رفع اختلاف ابوحنیفه سابق‌الحج با دامادش استفاده کرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۷ق، ج۲، ص۲۰۹، ح۴.</ref>
برپایه روایتی [[مفضل بن عمر|مُفَضّل بن عُمر]] مبالغی از سوی امام صادق(ع) در اختیار داشت و برای اصلاح میان شیعیان استفاده می‌کرد. برای نمونه از آن مبلغ برای رفع اختلاف ابوحنیفه سابق‌الحج با دامادش استفاده کرد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۷ق، ج۲، ص۲۰۹، ح۴.</ref>
خط ۳۱: خط ۳۱:
* مصرف [[زکات]] برای اصلاح ذات‌البین جایز است.<ref> نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۳۶۱-۳۶۲.</ref>  
* مصرف [[زکات]] برای اصلاح ذات‌البین جایز است.<ref> نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۳۶۱-۳۶۲.</ref>  
* مستحب است [[قاضی]] پیش از صدور حکم دو طرف دعوا را به صلح فراخواند و در صورت خودداری طرفین از آشتی، حکم را صادر کند.<ref>نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۴۵.</ref>
* مستحب است [[قاضی]] پیش از صدور حکم دو طرف دعوا را به صلح فراخواند و در صورت خودداری طرفین از آشتی، حکم را صادر کند.<ref>نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۴۰، ص۱۴۵.</ref>
* به گفته صاحب جواهر برای آشتی میان زن و شوهر انتخاب حَکَمی از سوی زن و حَکَمی از سوی مرد واجب است هرچند از کتاب تحریر علامه حلی نقل شده که مستحب است.<ref>نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۱۳.</ref>
* به گفته صاحب جواهر برای آشتی میان زن و شوهر انتخاب حَکَمی از سوی زن و حَکَمی از سوی مرد واجب است هرچند از کتاب تحریر علامه حلی نقل شده که این کار مستحب است.<ref>نجفی،‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۱، ص۲۱۳.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==