عقد اخوت: تفاوت میان نسخه‌ها

عقد اخوت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۱۷

۶۸ بایت حذف‌شده ، ‏۱۸ ژوئن ۲۰۱۶

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Ahmadnazem

confirmed، protected، templateeditor

۲۱۴

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==سیر تاریخی عقد اخوت در اسلام==
 ===عقد اخوت در مکه===
-میان مورخان مشهور است که پیامبر پیش از هجرت به مدینه، بین مسلمانان [[مکه]] (که بعدها [[مهاجران]] لقب گرفتند) عقد اخوت بست تا در تحمل آزار و اذیت‌های مشرکان و نیز مشکلاتی که در آینده در راه هجرت برای آنان پیش می‌آمد، یاور یکدیگر باشند. آن گونه که در منابع تاریخی آمده، پیامبر میان [[ابوبکر]] و [[عمر]]، [[حمزه بن عبدالمطلب]] و [[زید بن حارثه]]، [[عثمان]] و [[عبدالرحمان بن عوف]]، [[زبیر]] و [[ابن مسعود]]، [[بلال]] و عباده بن حارثه، [[مصعب بن عمیر]] و [[سعد بن ابی وقاص]] و... عقد اخوت بست.<ref>الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۳، ص۳۴۵؛ السیره الحلبیه، ج۲، ص۲۹۲.</ref>
+میان مورخان مشهور است که پیامبر پیش از هجرت به مدینه، بین مسلمانان [[مکه]] (که بعدها [[مهاجران]] لقب گرفتند) عقد اخوت بست تا در تحمل آزار و اذیت‌های مشرکان و نیز مشکلاتی که در آینده در راه هجرت برای آنان پیش می‌آمد، یاور یکدیگر باشند. آن گونه که در منابع تاریخی آمده، پیامبر میان [[ابوبکر]] و [[عمر]]، [[حمزه بن عبدالمطلب]] و [[زید بن حارثه]]، [[عثمان]] و [[عبدالرحمان بن عوف]]، [[زبیر]] و [[ابن مسعود]]، [[بلال]] و عباده بن حارثه، [[مصعب بن عمیر]] و [[سعد بن ابی وقاص]] و... عقد اخوت بست.<ref>الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۳، ص۳۴۵.</ref>
 ===عقد اخوت در مدینه===
-چند ماه و به نقلی هشت ماه پس از [[هجرت]]<ref>دانشنامه امام علی، ج۸، ص۱۶۳</ref> مسلمانان به [[مدینه]]، روزی پیامبر (ص) به [[اصحاب]] خود فرمود: «تآخوا فی الله أخوین أخوین: در راه خدا، دو تا دو تا با یکدیگر برادر شوید.»<ref>السیرة النبویة، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵</ref> بنا بر مشهور تعداد آنها ۹۰ نفر بوده است: ۴۵ نفر از مهاجران و ۴۵ نفر از انصار.<ref>الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۴، ص۲۲۷</ref>
+پنج ماه و به نقلی هشت ماه<ref>تاریخ الخمیس، دیار البکری، ج۱، ص۳۵۳.</ref> پس از [[هجرت]] مسلمانان به [[مدینه]]، روزی پیامبر (ص) به [[اصحاب]] خود فرمود: «تآخوا فی الله أخوین أخوین: در راه خدا، دو تا دو تا با یکدیگر برادر شوید.»<ref>السیرة النبویة، ج۱، ص۵۰۴-۵۰۵</ref> بنا بر مشهور تعداد آنها ۹۰ نفر بوده است: ۴۵ نفر از مهاجران و ۴۵ نفر از انصار.<ref>الصحیح من سیره النبی الاعظم، ج۴، ص۲۲۷</ref>
 این برادری که بین مهاجران و انصار برقرار شد، دارای [[تواتر]] تاریخی و [[حدیث|روایی]] است و با عبارت‌هایی با اختلاف کم، نقل شده است. بنا بر نقل منابع، پیامبر بین ابوبکر و [[خارجة بن زید|خارجة بن زید انصاری]]، عمر و [[عتبان بن مالک انصاری خزرجی]]، عثمان و [[اوس بن ثابت]]، [[ابوعبیدة بن جراح]] و [[سعد بن معاذ]]، عبدالرحمان بن عوف و [[سعد بن ربیع]]، طلحه و [[کعب بن مالک]]، زبیر و [[سلمة بن سلام]]، سلمان فارسی و [[ابودرداء]]، عمار بن یاسر و [[حذیفة بن نجار]] یا به نقلی [[ثابت بن قیس]] و... برادری برقرار کرد.<ref>تاریخ الخمیس، دیار البکری، ج۱، ص۳۵۳.</ref>
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 ===قبل از هجرت===
-پیامبر چندی پیش از مهاجرت به مدینه، میان مهاجران عقد اخوت بست و خود نیز با امام علی (ع) عقد اخوت بست. در کتاب السیرة الحلبیة آمده است:‌ «شخصی نزد ابن عمر آمد و از علی(ع) سوال کرد. ابن عمر گفت: این خانه رسول خدا و این خانه علی است و اگر می‌خواهی از او برایت بگویم. گفت: آری. ابن عمر گفت: پیامبر میان مهاجران عقد اخوت بست تا اینکه فقط علی ماند. پس علی به پیامبر گفت: ای رسول خدا، میان مهاجران عقد اخوت بستی. پس برادر من کیست؟ پیامبر فرمود: آیا راضی نیستی که برادر من در دنیا و آخرت باشی؟ علی گفت: آری. پیامبر فرمود: تو برادر من در دنیا و آخرت هستی.»<ref>أنساب الأشراف، بلاذری، ج‏2، ص145؛ البداية و النهاية، ابن كثير، ج‏7، ص335؛ تاريخ مدینة دمشق، ابن عساكر، ج‏42، ص18؛ تذكرة الخواص، سبط بن الجوزی، ص31؛ السیره الحلبیه، ج۲، ص۲۹۲؛ و...</ref>
+پیامبر چندی پیش از مهاجرت به [[مدینه]]، میان مهاجران عقد اخوت بست و خود نیز با امام علی (ع) عقد اخوت بست. در منابع آمده است وقتی پیامبر بین اصحاب خود عقد اخوت بست، علی(ع) گریان نزد پیامبر آمد و گفت: میان اصحابت برادری برقرار کردی و مرا با هیچ کس برادر نساختی! پیامبر فرمود تو برادر من در دنیا و آخرت هستی.<ref>حلبی، السیره الحلبیه، ج۲، ص۱۲۵</ref>
+در نقل دیگری آمده است پیامبر فرمود: ای علی! آیا خوشنود نمی‌شوی که برادر من باشی؟ علی گفت: چرا. پیامبر فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی.<ref>قاضی نعمان، شرح الاخبار فی فضائل الائمه، ج۲، ص۱۷۸</ref>
 ===پس از هجرت===
-پس از هجرت به مدینه نیز پیامبر بین مهاجران و انصار پیوند اخوت برقرار کرد ولی امام علی (ع) را با هیچ یک از انصار برادر نساخت و خود با او عقد اخوت بست. در اعیان الشیعه به نقل از ابن عبدالبر در الاستیعاب و ابن اثیر در اسد الغابة آمده است: پیامبر(ص) پیش از هجرت به [[مدینه]]، میان [[مهاجران]]، [[عقد اخوت]] برقرار کرد و سپس در مدینه، میان مهاجران و [[انصار]] عقد اخوت بست و هر دوبار به علی(ع) فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی؛ و میان او و خودش عقد اخوت بست.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، به نقل الامین، اعیان الشیعه، بیروت:‌دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۱۸ق./۱۹۹۸م.، ج ۲، ص ۲۷.</ref>
+پس از هجرت به مدینه نیز پیامبر بین مهاجران و انصار پیوند اخوت برقرار کرد ولی امام علی (ع) را با هیچ یک از انصار برادر نساخت و خود با او عقد اخوت بست. در اعیان الشیعه به نقل از ابن عبدالبر در الاستیعاب و ابن اثیر در اسد الغابة آمده است: پیامبر(ص) پیش از هجرت به [[مدینه]]، میان [[مهاجران]]، [[عقد اخوت]] برقرار کرد و سپس در مدینه، میان مهاجران و [[انصار]] عقد اخوت بست و هر دوبار به علی(ع) فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی؛ و میان او و خودش عقد اخوت بست.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، به نقل الامین، اعیان الشیعه، ج۲، ص ۲۷.</ref>
 در کتاب الفصول المهمه آمده است: هنگامی که پیامبر بین مهاجران و انصار عقد اخوت بست... علی بن ابی طالب را با کسی برادر نساخت. پس علی (ع) با ناراحتی از نزد پیامبر بیرون رفت... پیامبر (ص)در جستجوی او برآمد و به او فرمود: آیا ناراحت شدی که بین مهاجران و انصار عقد اخوت بستم و تو را برادر هیچ یک از آنها قرار ندادم؟ آیا راضی نیستی که مقام و منزلت تو نسبت به من همانند مقام و منزلت هارون نسبت به برادرش موسی باشد با این تفاوت که پس از من پیامبری نخواهد آمد؟<ref>الفصول المهمة، ابن صباغ المالكی، ج‏1، ص220</ref>
@@ خط ۶۸: / خط ۷۰: @@
 {{پانویس|2}}
 ==منابع==
+* ابن كثير، البداية و النهاية، بیروت، دار الفكر، بى تا.
+* ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، دارالمعرفه، بی تا
+* امین، اعیان الشیعه، بیروت:، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۱۸ق./۱۹۹۸م.
 * امینی، عبدالحسین، الغدير في الكتاب و السنة و الأدب‏، اول، قم، مركز الغدير للدراسات الاسلاميه‏، ۱۴۱۶ق.
-* ابن كثير، البداية و النهاية، بیروت، دار الفكر، بى تا.
 * جعفر مرتضى العاملى‏، الصحيح من سيرة النبي الأعظم‏، اول، قم، دار الحديث‏، ۱۴۲۶ق.
-*ابن هشام، السیر» النببویة، بیروت، دارالمعرفه، بی تا
+* حلبى شافعی، السيرة الحلبية، دوم، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۲۷ق.
+*ديار بكرى‏، تاريخ الخميس في أحوال أنفس النفيس‏، بیروت، دار الصادر، بى تا