پرش به محتوا

ساره: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
جز (جایگزینی آدرس نسخه عربی با ترجمه)
خط ۴۸: خط ۴۸:
بر اساس روایتی منسوب به [[امام علی(ع)]]، ساره از آنجا که فرشتگان با وی سخن گفته‌اند و به او بشارت تولد [[اسحاق]] داده‌اند، محدَّثه خوانده می‌شود.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> بر اساس روایت مذکور، [[حضرت مریم]]، [[حضرت زهرا]] و همچنین [[مادر موسی|مادر حضرت موسی(ع)]] هم [[محدثه]] هستند.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> شیعیان معتقدند [[ملائکه]] فقط با انبیا و رسولان سخن نگفته‌اند؛ بلکه با [[ائمه]]، [[حضرت فاطمه]] و کسانی دیگر نیز سخن گفته‌اند.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰.</ref> آیاتی از [[قرآن کریم]]، از جمله آیات ۴۲ و ۴۵ سوره آل عمران، درباره سخن گفتن ملائکه با حضرت مریم، مؤید این باور دانسته شده است.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰-۶۱.</ref>
بر اساس روایتی منسوب به [[امام علی(ع)]]، ساره از آنجا که فرشتگان با وی سخن گفته‌اند و به او بشارت تولد [[اسحاق]] داده‌اند، محدَّثه خوانده می‌شود.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> بر اساس روایت مذکور، [[حضرت مریم]]، [[حضرت زهرا]] و همچنین [[مادر موسی|مادر حضرت موسی(ع)]] هم [[محدثه]] هستند.<ref>عاشور، موسوعة اهل البیت، ۱۴۲۷ق، ج۷، ص۲۴.</ref> شیعیان معتقدند [[ملائکه]] فقط با انبیا و رسولان سخن نگفته‌اند؛ بلکه با [[ائمه]]، [[حضرت فاطمه]] و کسانی دیگر نیز سخن گفته‌اند.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰.</ref> آیاتی از [[قرآن کریم]]، از جمله آیات ۴۲ و ۴۵ سوره آل عمران، درباره سخن گفتن ملائکه با حضرت مریم، مؤید این باور دانسته شده است.<ref>امینی، مصحف فاطمی، ۱۳۸۲ش، ص۶۰-۶۱.</ref>


ساره در روایاتی که توسط [[شیخ صدوق]] و [[علی بن ابراهیم قمی]] نقل شده، زنی [[حسد|حسود]] و بدخلق معرفی شده که دچار [[عذاب]] می‌شود.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۳۰۷؛ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: تهامی، «ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات».</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>
در روایاتی که توسط [[شیخ صدوق]] و [[علی بن ابراهیم قمی]] نقل شده، به حسادت و کج‌خلقی ساره پس از تولد اسماعیل، و صبر ابراهیم(ع) در این باره اشاره شده است.<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۳۰۷؛ شیخ صدوق، معانی الأخبار، ۱۳۶۱ش، ص۱۲۸؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۱، ص۶۰.</ref> با این حال، برخی محققان معاصر، این روایات را از جهت سند و دلالت ضعیف دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: تهامی، «ساره همسر ابراهیم(ع) در قرآن و روایات».</ref> بنابر آنچه در تورات آمده است، ساره از ابراهیم خواست که هاجر و اسماعیل را از خانه‌اش بیرون کند، اما ابراهیم از این خواسته ساره ناخشنود شد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref> گرچه سرانجام پس از آنکه خداوند از او خواست آن کار را انجام دهد، به خواست ساره عمل کرد.<ref>کتاب مقدس، سفر پیدایش، باب ۲۱، آیه ۹-۱۵.</ref>


با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادران‌شان تحویل دهند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
با این حال، در برخی دیگر از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان [[شیعه|شیعیان]] و کودکان مؤمنان در [[برزخ|عالم برزخ]]، به ساره و [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] واگذار می‌شود تا آنها را تربیت کنند و سپس به پدر و مادران‌شان تحویل دهند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>
۳۸۶

ویرایش