Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
برخی از عالمان [[مسلمان]] با [[تفسیر]] علمی قرآن مخالفاند و بر این باورند که نظریههای علمی همواره در معرض تغییر و تحول و ابطال قرار دارند و در صورت ابطال نظریهها، قرآن نیز زیر سؤال میرود. اما موافقان، تطبیق آیات قرآن بر یافتههای علوم تجربی را راهی برای اثبات حقانیت قرآن میدانند. | برخی از عالمان [[مسلمان]] با [[تفسیر]] علمی قرآن مخالفاند و بر این باورند که نظریههای علمی همواره در معرض تغییر و تحول و ابطال قرار دارند و در صورت ابطال نظریهها، قرآن نیز زیر سؤال میرود. اما موافقان، تطبیق آیات قرآن بر یافتههای علوم تجربی را راهی برای اثبات حقانیت قرآن میدانند. | ||
==معرفی نظریه == | |||
بنا بر نظریه اعجاز علمی قرآن، این کتاب از حقایقی در زمینه علوم، بهویژه علوم تجربی سخن گفته است که در عصر [[نزول قرآن]] کشف نشده بود. بهعلاوه، بر خلاف بسیاری از کتابهای علمی که با گذر زمان نظریههای آنها ابطال میشود، قرآن دربرگیرنده مطالب علمیای است که هیچگاه نقض نشده است. از آنجا که بیان چنین حقایق علمیای در آن زمان، از توان انسان بیرون بوده است، باید قرآن را معجزه [[پیامبر اسلام(ص)]] و کتابی از سوی [[خداوند]] دانست.<ref>برومند، «بررسی و نقد توجیه علمی اعجاز قرآن»، ص۷۶-۷۷.</ref> | |||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
[[تفسیر]] علمی قرآن در [[جهان اسلام]] پیشینهای دراز دارد. گفتهاند نخستین بار [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق) با تطبیق برخی از گزارههای [[فلسفه|فلسفی]] با آیات قرآن، تلاش کرد تفسیری علمی از برخی [[آیه|آیات]] ارائه دهد؛ [[فخر رازی]] (۵۴۴-۶۰۶ق) نیز عبارت قرآنی «سَبعَ سَماوات» ([[آسمانهای هفتگانه]]) را بر سیارات هفتگانه که در دانش نجوم یونان باستان اثبات شده بود، تطبیق | [[تفسیر]] علمی قرآن در [[جهان اسلام]] پیشینهای دراز دارد. گفتهاند نخستین بار [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق) با تطبیق برخی از گزارههای [[فلسفه|فلسفی]] با آیات قرآن، تلاش کرد تفسیری علمی از برخی [[آیه|آیات]] ارائه دهد؛ [[فخر رازی]] (۵۴۴-۶۰۶ق) نیز عبارت قرآنی «سَبعَ سَماوات» ([[آسمانهای هفتگانه]]) را بر سیارات هفتگانه که در دانش نجوم یونان باستان اثبات شده بود، تطبیق داد.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۲۶.</ref> با این حال اثبات [[اعجاز]] علمی قرآن به قرن اخیر برمیگردد که به دلیل کشفیات جدید در علوم تجربی، تفسیر علمی قرآن مورد توجه بسیاری قرار گرفت.<ref>معارف، «جایگاه اعجاز علمی قرآن در تفسیر نوین»، ص۸۳، ۸۴.</ref> | ||
در این دوره، بسیاری از [[مفسران]] و دانشمندان [[شیعه]] و [[سنی]] تلاش کردند اعجاز علمی قرآن را اثبات کنند.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۰.</ref> کتابهای فراوانی هم در زمینه تفسیر علمی قرآن و اعجاز آن نگارش یافت.<ref>معارف، «جایگاه اعجاز علمی قرآن در تفسیر نوین»، ص۸۳، ۸۴.</ref> محمد بن احمد اسکندرانی، رشید رضا و طَنطاوی از نخستین کسانیاند که در این زمینه آثاری را منتشر کردند.<ref>رضایی اصفهانی، «چیستی و چالشهای اعجاز علمی قرآن»، ص۱۲و۱۳.</ref> پیشگامان این مسئله در ایران نیز [[محمدتقی شریعتی]]، [[سید محمود طالقانی]] و [[مهدی بازرگان]] بودند.<ref>پورحسن، «نقد و بررسی روش تفسیر علمی قرآن»، ص۹۰و۹۱.</ref> | |||
===نمونههای اعجاز علمی قرآن=== | ===نمونههای اعجاز علمی قرآن=== |