کفاره: تفاوت میان نسخه‌ها

کفاره از ماده کَفر به معنای پوشاندن گرفته شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۴۸(ذیل واژه کفر).</ref> کفارات نیز چون موجب پوشیده شدن و نادیده گرفتن [[گناه|گناهان]] می‌شوند، به این نام خوانده شده‌اند.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۴۸(ذیل واژه کفر)؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> چنانکه در آیۀ «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَکَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیئَاتِهِمْ...»<ref>سوره مائده، آیه۶۵.</ref> کفاره به معنای چشم‌پوشی از گناهان و برداشتن عقوبت به کار رفته است.<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۳، ص۵۸۴.</ref> در روایات نیز برخی کارهای همچون [[حسن خلق|خوش‌اخلاقی]]،<ref>مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶۶-۱۶۷.</ref>راستگویی،<ref>مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶۶-۱۶۷. </ref> [[حیا]]<ref>مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۱۶۶-۱۶۷.</ref> و [[صلوات]]<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۴.</ref> به عنوان کفاره گناهان و پاک شدن انسان معرفی شده‌اند.

{{اصلی|فدیه}}

کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۳۸.</ref> البته گاهی کفاره به معنای فدیه نیز به کار می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیز دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>عبدالمنعم، معجم مصطلحات الفقهیه، دارالفضیله، ص۱، ص۲۴۴.</ref> از این‌رو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت می‌شود، فدیه می‌گویند.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۹.</ref> البته به گفته [[سید محمد صدر]] فدیه در اصطلاح فقیهان مالی است که در ازای نگرفتن رزوه به دلیل ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref> به فتوای فقیهان اگر کسی بر اثر بیماری نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بیماری او تا ماه رمضان بعد طول بکشد به‌ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید فدیه (یک [[مد طعام|مُد طعام]] =۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref>