Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:انگشتر با حکاکی یا اباصالح.jpg|بندانگشتی|حکاکی اغثنی یا اباصالح بر روی نگین انگشتر]] | [[پرونده:انگشتر با حکاکی یا اباصالح.jpg|بندانگشتی|حکاکی اغثنی یا اباصالح بر روی نگین انگشتر]] | ||
'''اَباصالح''' از کنیههای منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] | '''اَباصالح''' از کنیههای منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] که از قرن یازدهم درباره او به کار رفته است. به گفته [[میرزا حسین نوری]] عربزبانها در هنگام گرفتاری امام زمان(عج) را با نام «اباصالح» صدا میزنند و شاعران و ادیبان نیز این [[کنیه]] را در قصیدهها و مدایح خود ذکر میکنند.<ref> نوری، جنة المأوی، ۱۴۲۷ق، ص۱۳۶؛ نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۴۵.</ref> | ||
گفته شده گزارشی از کاربرد این اصطلاح درباره امام مهدی قبل از قرن یازدهم وجود ندارد.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref> [[محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]] (۱۰۳۷-۱۱۱۰ق) به نقل از پدرش حکایتی نقل کرده که شخصی به نام امیراسحاق استرآبادی در راه [[مکه]] گم شد؛ با گفتن «یا صالح یا اباصالح ارشدونا إلی الطریق»، شخصی را یافت که به او کمک کرده و او را به [[مکه]] رسانده که به گمانش [[امام مهدی(عج)]] بوده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۶-۱۷۵.</ref> [[محدث نوری]] نیز احتمال داده کنیه اباصالح برای حضرت مهدی از حکایتی گرفته شده که از گم شدن فردی در مسیر حج خبر میدهد و با گفتن یا اباصالح نجات یافته است.<ref> نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۵۷۱.</ref> چنانکه در [[دانشنامه امام مهدی (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]] آمده دلیلی برای انتساب «اباصالح» به [[امام مهدی(عج)]] وجود ندارد و آنچه سبب رواج انتساب این لقب به او شده، حکایاتی است که دلالتی بر این معنا ندارند.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref> | گفته شده گزارشی از کاربرد این اصطلاح درباره امام مهدی قبل از قرن یازدهم وجود ندارد.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref> [[محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]] (۱۰۳۷-۱۱۱۰ق) به نقل از پدرش حکایتی نقل کرده که شخصی به نام امیراسحاق استرآبادی در راه [[مکه]] گم شد؛ با گفتن «یا صالح یا اباصالح ارشدونا إلی الطریق»، شخصی را یافت که به او کمک کرده و او را به [[مکه]] رسانده که به گمانش [[امام مهدی(عج)]] بوده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۶-۱۷۵.</ref> [[محدث نوری]] نیز احتمال داده کنیه اباصالح برای حضرت مهدی از حکایتی گرفته شده که از گم شدن فردی در مسیر حج خبر میدهد و با گفتن یا اباصالح نجات یافته است.<ref> نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۵۷۱.</ref> چنانکه در [[دانشنامه امام مهدی (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]] آمده دلیلی برای انتساب «اباصالح» به [[امام مهدی(عج)]] وجود ندارد و آنچه سبب رواج انتساب این لقب به او شده، حکایاتی است که دلالتی بر این معنا ندارند.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref> |