پرش به محتوا

اباصالح: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۰
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:انگشتر با حکاکی یا اباصالح.jpg|بندانگشتی|حکاکی اغثنی یا اباصالح بر روی نگین انگشتر]]
[[پرونده:انگشتر با حکاکی یا اباصالح.jpg|بندانگشتی|حکاکی اغثنی یا اباصالح بر روی نگین انگشتر]]
'''اَباصالح''' از کنیه‌های منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] است که از قرن یازدهم درباره او به کار رفته است. به گفته [[میرزا حسین نوری]] عرب‌زبان‌ها در هنگام گرفتاری امام زمان(عج) را با «اباصالح» صدا می‌زنند و شاعران و ادیبان نیز این [[کنیه]] را در قصیده‌ها و مدایح خود ذکر می‌کنند.<ref> نوری، جنة المأوی، ۱۴۲۷ق، ص۱۳۶؛  نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۴۵.</ref>  
'''اَباصالح''' از کنیه‌های منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(ع)]] که از قرن یازدهم درباره او به کار رفته است. به گفته [[میرزا حسین نوری]] عرب‌زبان‌ها در هنگام گرفتاری امام زمان(عج) را با نام «اباصالح» صدا می‌زنند و شاعران و ادیبان نیز این [[کنیه]] را در قصیده‌ها و مدایح خود ذکر می‌کنند.<ref> نوری، جنة المأوی، ۱۴۲۷ق، ص۱۳۶؛  نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۴۵.</ref>  


گفته شده گزارشی از کاربرد این اصطلاح درباره امام مهدی قبل از قرن یازدهم وجود ندارد.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref>  [[محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]] (۱۰۳۷-۱۱۱۰ق) به نقل از پدرش حکایتی نقل کرده که شخصی به نام امیراسحاق استرآبادی در راه [[مکه]] گم شد؛ با گفتن «یا صالح یا اباصالح ارشدونا إلی الطریق»، شخصی را یافت که به او کمک کرده و او را به [[مکه]] رسانده که به گمانش [[امام مهدی(عج)]] بوده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۶-۱۷۵.</ref> [[محدث نوری]] نیز احتمال داده کنیه اباصالح برای حضرت مهدی از حکایتی گرفته شده که از گم شدن فردی در مسیر حج خبر می‌دهد و با گفتن یا اباصالح نجات یافته است.<ref> نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۵۷۱.</ref> چنانکه در [[دانشنامه امام مهدی (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]] آمده دلیلی برای انتساب «اباصالح» به [[امام مهدی(عج)]] وجود ندارد و آنچه سبب رواج انتساب این لقب به او شده، حکایاتی است که دلالتی بر این معنا ندارند.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref>  
گفته شده گزارشی از کاربرد این اصطلاح درباره امام مهدی قبل از قرن یازدهم وجود ندارد.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲.</ref>  [[محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]] (۱۰۳۷-۱۱۱۰ق) به نقل از پدرش حکایتی نقل کرده که شخصی به نام امیراسحاق استرآبادی در راه [[مکه]] گم شد؛ با گفتن «یا صالح یا اباصالح ارشدونا إلی الطریق»، شخصی را یافت که به او کمک کرده و او را به [[مکه]] رسانده که به گمانش [[امام مهدی(عج)]] بوده است.<ref> مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۷۶-۱۷۵.</ref> [[محدث نوری]] نیز احتمال داده کنیه اباصالح برای حضرت مهدی از حکایتی گرفته شده که از گم شدن فردی در مسیر حج خبر می‌دهد و با گفتن یا اباصالح نجات یافته است.<ref> نوری، نجم الثاقب، ۱۴۱۰ق، ص۵۷۱.</ref> چنانکه در [[دانشنامه امام مهدی (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]] آمده دلیلی برای انتساب «اباصالح» به [[امام مهدی(عج)]] وجود ندارد و آنچه سبب رواج انتساب این لقب به او شده، حکایاتی است که دلالتی بر این معنا ندارند.<ref>ری شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۳۲۲-۳۲۳.</ref>  
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش