عبدالجواد ادیب نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

==شاگردان==

ادیب به لفظ قلم سخن می‌گفت و به یاری حافظه نیرومند، تمامی دانسته‌های خویش را به طوری منسجم به شاگردان القا می‌کرد و همین امر حلقه‌های درس او را چنان جذاب و شیرین ساخته بود که گاه بیش از ۳۰۰ طالب علم در آن حضور می‌یافتند.<ref>پروین، «مدارس قدیم مشهد و شیوه تدریس آنها»، صص۱۶۲، ۱۶۴-۱۶۵؛ ادیب، محمد تقی، «استادم ادیب نیشابوری»، ص۱۵۹.</ref> از این رو، وی بیش از شاعری ارزشمند، مدرسی توانا بود و در مکتب او ادبا و فضلای بسیاری پرورش یافتند و نخستین دانشکده ادبیات در ایران، به دست دانش‌آموختگان مکتب او تأسیس شد. از دانش‌آموختگان مکتب وی می‌توان به این اسامی اشاره کرد:<ref>نکـ: طبسی، «بزرگان عصر-ادیب نیشابوری»، ص۵۷؛ شفیعی، «فروزانفر و شعر»، ص۱۵؛ جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، صص۴۷، ۴۹-۵۱.</ref>

# [[ملک الشعرای بهار]]

# [[بدیع الزمان فروزانفر]]

# محمد تقی مدرس رضوی

# محمد پروین گنابادی

# [[ادیب طوسی]]

# [[سید محمد باقر عربشاهی سبزواری]]