ده فرمان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:10-Commandments-.jpg|بندانگشتی|310px|از قدیمی‌ترین سنگ نبشته‌های ده فرمان]]

حضرت موسی(ع) پس از بازگشت از میقات و دیدن گوساله پرستی قوم، الواح را بر زمین زد<ref>سوره اعراف، آیه۵۰‍۱.</ref> و پس از فروکش کردن عصبانیت دوباره آن را گرفت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۴.</ref> بقایای شکسته شده [[الواح]] که ده فرمان بر آن نوشته شده بود را حضرت موسی(ع) در [[تابوت سکینه]] قرار داد.{{یادداشت|وَقَالَ لَهُمْ نَبِیهُمْ إِنَّ آیةَ مُلْکهِ أَن یأْتِیکمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَکینَةٌ مِّن رَّبِّکمْ وَبَقِیةٌ مِّمَّا تَرَک آلُ مُوسَیٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِکة. ترجمه: و پیامبرشان به اشان گفت: «در حقیقت، نشانه پادشاهی او این است که آن صندوقِ [عهد] که در آن آرامش خاطری از جانب پروردگارتان، و بازمانده‌های از آنچه خاندان موسی و خاندان هارون [در آن] بر جای نهادهاند -در حالی که فرشتگان آن را حمل میکنند- به سوی شما خواهد آمد.سوره بقره، آیه ۲۴۸. منظور از این بازمانده‌های خاندان موسی(ع) خرده‌های الواح بوده است. حویزی، نور الثقلین، ج۱، ص۲۴۷}} همچنین کاسه زرین مخصوص غذاهای آسمانی که بر حضرت موسی(ع) و قومش نازل می‌شد به همراه عصای هارون را هم در این تابوت مقدس قرار داد و تابوت در مقدس‌ترین بخش خیمه عبادت (قدس الاقداس) قرار گرفت.<ref>کتاب مقدس، سفر تثنیه، باب۱۰، آیه ۳تا۵.</ref> به این تابوت از آن جهت که الواح و ده فرمان یعنی عهد خداوند با بنی اسرائیل در آن بود تابوت عهد هم گفته می‌شد.<ref>کتاب مقدس، سفر خروج، باب۲۵، آیه۱۶.</ref><ref>بجنوردی، دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۴، کلمه تابوت عهد.</ref>

{{پانویس2}}